Kod Adı: Mersin

Yaparız

Benden sonra yerime başkan geçti ve "Sizi fazla tutmayacağım," dedi.

Bize döndü ve "Öncelikle ikinizi tebrik ederim fakat benim buraya çıkma sebebim sizi tebrik etmek değildi," dedi.

Bu girişi merak uyandırırken başkan bana bakarak "Seni tebrik etmek istedim," dedi.

Bu beni utandırırken "Bu dosya bana ilk geldiğinde en iyi ajanımı bu işe vermemi istediler. Sanırım bunu dediğim için bazı ajanlardan laf yiyeceğim ama olsun," dedi ve güldü.

"Senin o komik halini gördüklerinde bana "Bu mu?" diye sordular. Onlar da senin başaracağına inanmamışlardı. İşte o an "Şu ana kadar sadece bir davayı sonlandıramadı. O da bu ciddiyetsizliği ile ilgili olan dava" dedim."

Salondaki birçok kişi buna gülerken ben de tebessüm ettim.

"Bu dava sana birçok öğretti fakat tek açık kalan dosyanı kapattın. Ciddiyet kazandın. Büyüdün. Tebrik ederim," dedi.

Gülümseten "Teşekkür ederim efendim," dedim.

"Hak ettin," dedi başkan ve geri masasına döndü.

Kısa bir süre sonra restoranda slow bir şarkı çalmaya başladı.

Selim gülümseyerek bana döndü ve elini bana uzatarak "Bu dansı bana lütfeder misiniz?" diye sordu.

"Tabii," dedim ve ayağa kalkıp kabanımı çıkardım.

Selim ile masaların çekilmesinden dolayı boş alana geçerken birkaç çift daha ayağa kalkmıştı.

Gülümseyerek kollarımı Selim'in boynuna sardım.

Selim de belimden tutup beni kendine çekince sessizce yutkundum.

"Çok harika değil mi?" diye fısıldadı Selim.

"Burası mı? Hayır. Çok sıkıcı ve resmi," dedim.

Selim derin bir nefes verdi ve "Ben de sana ayak uydurmaya çalışıyordum," dedi.

"Kaçmaya ne dersin?" diye sordum.

"Bizim için hazırlanan kutlamadan mı?" diye soran Selim'e "Evet, sonuç olarak artık yapmamız gereken bir şey kalmadı," dedim.

"O zaman bana gider miyiz? Evde içki olacaktı. Kendi aramızda ufak bir parti yaparız," dedi.

Elini tuttum ve "Film ve içkiye hayır demem. Ayrıca patlamış mısır da yapar mıyız?" diye sordum.

"Yaparız." deyince masadan kabanımı aldım ve sessizce mekandan çıktım.