Kod Adı: Mersin

Sevdim

"Artık kalksam iyi olur, saat geç oldu." diyen Hureyra ile Toprak "Ben de kalkacağım. Evine bırakayım," dedi. 

Ayağa kalktım ve "Yarın görüşürüz o zaman," dedim.

Topraklar "Görüşürüz." deyince onları kapıdan uğurladım. 

"Acaba babama cenaze ertelendi mi desem." diyen Selim'e "Sen o konu da mı kaldın?" diye sordum.

"Birçok insan gelecek ve kimse babamı tanımıyor," dedi.

"Sonuç olarak eski karısının cenazesi ve orada olmayı hak ediyor," dedim. 

Selim derin bir nefes verdi ve "Haklısın galiba," dedi.

"Yarın cenaze var. Yatıp uyu istersen," dedim. 

"İyi olur." diyerek ayağa kalkan Selim odadan çıkarken "Nereye?" diye sordum. 

"Odana." deyince gülerek "Yanımda yatmayacaksın," dedim. 

Selim "Niye?" diye sorunca "Geçen izin verme sebebin sana kıyamıyor olmamdı. Şimdi kıyamayacak bir durum yok," dedim.

"Yine de benimle yatmayı kabul etmiştin." deyince "Şu an rahat bir koltuğum var," dedim. 

"Bars da koltukta yatıyordu öyleyse." diyen Selim'e cevap vermedim. 

Selim "Ada." deyince "Hı? Efendim? Ha doğru sana yastık ve örtü getirecektim," dedim.

"O it seninle birlikte mi yatıyordu?" diye sorunca "Olabilir." diye mırıldandım. 

Selim kıskançlıkla "Lan benim onunla farkım ne?" diye sordu. 

"Oradaki durum farklıydı. Gizli görevdeki ev berbattı ve koltuk taş gibiydi, yayları batıyordu. Tek bir yatak vardı ki o da iki kişilikti," dedim. 

Daha açıklamaya devam edecekken Selim belimden tutup omzuna attı ve yürümeye başladı. 

"Lan daha bugün vuruldun. İndirsene yere," dedim. 

"O diğer omzum." deyince ofladım.

"Bak iyi bir ajan başka bir ajanı zorla taşımaz." derken odaya girmiştik.

Selim "Haklısın," dedi ve beni yatağa bıraktı. 

"Neyse iyi geceler," dedi ve yatağa uzanıp belime sarıldı. 

Onun bu haline gülerken "Örtünün altına gir. Cam açık, hasta olursun," dedim. 

Selim beraber yatma konusunda beni ikna etti diye sırıtırken örtünün altına girdi ve beni de yanına çekti. 

"Ben bu ajan olma işini çok sevdim." deyince gülerek "Fark edebiliyorum," dedim.