Kod Adı: Mersin

Konuşma

Başkan konuşma yapmam için beni çağırınca derin bir nefes verdim ve ayağa kalktım. 

Onca konuşma sesi kesilmiş bütün gözler beni bulmuştu. 

"Öncelikle herkese merhaba. Bu konuşmadan yarım saat önce haberim oldu ve pek konuşma hazırlayamadım. Yaptığım doğaçlama ile idare edeceğiz," dedim ve derin bir nefes verdim.

"Küçüklükten beri tek hayalim vatan için savaşabilmekti. Aklımda hep asker, polis gibi meslekler vardı. Hatta en iyisi olmak için o kadar çalıştım ki GGT beni fark etti," dedim ve gülümsedim. 

"Her zaman adalet için çalışan biri olmak istedim ve bence bu soruşturmada hatalarım var," dedim. 

Bu çoğu kişiyi şaşırtırken Selim'e baktım ve "Beni kendine aşık etmen gerçekten adiceydi," dedim gülerek. 

Selim de bu dediğime gülerken "Burada konuşma yapanın ben değil de Selim olması gerekiyor. Ne kadar soruşturma benim olsa da aşkım birçok yerde kafamı karıştırdı," dedim acıyla.

"Selim benim için teslim oldu. Hapis yatacaktı. Bense küçüklükten beri bağlı olduğum adaletten saparak onu kaçırabileceğimi söyledim. Çünkü niye olmasın? Bunu yapabilecek kapasitem vardı," dedim. 

Salonda fısıldaşmalar olurken "Selim ise benim bu teklifimi hiç düşünmeden reddetti. Ben adalet için mücadele eden bir kadındım, o ise suçlunun teki. Şimdi diyeceksiniz ki sen niye kendini kötülüyorsun?" diye sordum.

Birkaç kişi beni onaylayınca "Bu davanın bana öğrettiği en büyük dersi size de sunuyorum," dedim.

"Neredeyse adalete karşı geleceğin mi aldığın ders?" diye sordu Utku. 

"Hayır. Yanlış yolu seçmiş bir insanı hemen yargılamamalıyız. O kişi sizden daha iyi kararlar verebilir. Daha doğru bir insan olabilir. Sizler de kendinizi harika sanmayın. Çünkü bir gün olur, öyle bir şey ile karşılaşırsınız ki bir gün önce asla yapmam dediklerinizi yaparsınız," dedim.

Çoğu kişi beni kafasıyla onaylayınca Selim'e gülümsedim ve söze girdim. 

"Beni yanlış yola girmekten koruduğun için teşekkür ederim ve iraden için seni tebrik ediyorum. Yalan makinasında bana sensiz işi yapamaz mıyım diye sormuşlardı. Sensiz bu kadar iyi olmazdı," dedim. 

Çoğu kişi beni alkışlarken Selim ayağa kalktı. Gülümseyerek yanına gittim ve ona sarıldım. 

"Bunu niye yaptın? Neden kendini kötüledin?" diye sordu.

"Diğer türlü senden şüphe duyulacaktı. Sana güvenmeyeceklerdi. Sana haksızlık edecekti," dedim. 

"Seni çok seviyorum." deyince "Ben de seni," dedim.