Kod Adı: Mersin

Korkak

Selim sinirle ayağa kalktı ve diziyi durdurdu.

"Ada seni bıçakladım! Neredeyse ölüyordun! İntikamını al!" diye bağırdı.

"Canım cips çekti lan," dedim.

Ayağa kalkıp mutfağa gidecekken Selim belimden silahımı çıkardı ve bana doğrulttu.

"Sana silah doğrultuyorum. Diğer silahını al ve vur beni!" diye bağırdı.

"Evde cips var mı?" diye sordum.

Selim gözünden bir yaş akarken "Neden öldürmüyorsun?" diye sordu.

"Prensip olarak benden güçsüzlere zarar vermiyorum," dedim.

"Senden güçsüz değilim." deyince "Şu an öylesin," dedim.

Huyuna gidiyordum. Yine vahşileşip kendine gelirse işime daha çok yarar.

Sinirle omuzlarımdan tuttu ve sertçe duvara ittirdikten sonra "Gücüm yerine. Sadece ölmek istiyorum," dedi.

"Sinirlendir beni. Seni öldürmek isteyeyim," dedim.

Selim benden aldığı silahı koltuğun üzerine attı ve "Seninle kavga etmeyeceğim. Ne halin varsa gör. Elbet başkası öldürmek için gelir," dedi.

"Neden ölmek istiyorsun?" diye sordum.

Selim sinirle kafamın hemen yanına ,duvara, yumruk attı ve "O Mersin denilen it annemi öldürdü!" diye bağırdı.

Bu dediğine cevap veremezken "Annemin iki haftadır uzuvlarını* tek tek kesip bana gönderiyordu! Önce serçe parmağı, sonra kulağı... En son ise bugün kafasını gönderdi. Lan annemin kestiği kafasını süslenmiş bir kutuda bana gönderdi!" diye bağırdı.

Selim'in gözünden akmak için dolan yaşları Selim elinin tersiyle sildi ve derin bir nefes verdi.

"Annemden kalan en değerli eşyamı ise sen beni vurmadan önce ormana attın! Kendi elleriyle yapmıştı o kolyeyi!"

Kalbimin sızladığını fark ederken Selim'e baktım. Durumu çok kötüydü.

"Niye ölmeyi tercih ediyorsun?" diye sordum.

"Tek değer verdiğim insan öldü. Onun yanına gideceğim," dedi.

"Geri zekalı! Mersin'den intikamını almalısın!' dedim sitemle.

"Onun adamısın. Şimdi beni doldurup ona yakalatacaksın. Yemezler," dedi.

"Korkak gibi kaçmak için ölmeyi mi seçeceksin?" diye sordum.

Selim'i bu soru duraksattı fakat kısa bir süre sonra "Evet, kaçacağım... Aynı bir korkak gibi," dedi.

*Uzuv= Organ