Kod Adı: Mersin

Donakaldım

Çoğu kişi dağılırken geriye sadece birkaç kişi kalmıştı.

Mezarın önünde oturan Selim'in yanına eğildim ve sırtını sıvazladım.

"Gidelim mi? Birazdan yağmur yağacak," dedim.

"Annemi kurtaramadım." diye mırıldandı.

"Kalk bakalım damat." diye bağıran Osman Amca'ya baktım.

Ne zaman gelmişti? Asıl soru ise cenazeden nasıl haberi vardı?

Selim ayağa kalktı ve "Hoş geldin Osman Amca," dedi.

"Hoş bulduk damat." diyen Osman Amca hepimize şöyle bir göz attıktan sonra Selim'e "Seninle biraz konuşalım," dedi.

Selim "Aslında..." diye söze başlamıştı ki Osman Amca bastonu ile bacağına vurdu ve "Büyüklerin bir şey dedi mi yapacaksın," dedi.

"Haklısın, Osman Amca." diyen Selim ile Osman Amca "Gidelim öyleyse, haydi," dedi ve yürümeye başladı.

Selim de ardından giderken Deniz Hanım "O beyefendi kimdi?" diye sordu.

"Manevi babam gibidir. Osman Amca," dedim.

Deniz Hanım koluma girdi ve "Biz de seninle yürüyelim gelin," dedi.

Bana gelin demişti. Ne kadar tuhaf gelse de "Tabii efendim," dedim ve yürümeye başladım.

Toprak bana gülerek bakarken onu takmadan Deniz Hanım'a "Sizinle de böyle tanışmak istemezdim," dedim.

"Ben de canım ama ölümün ne zaman geleceği belli olmuyor," dedi.

"Evet, öyle." diye mırıldandım.

"Sen de ne şeker kızmışsın." deyince tebessüm ederek "Teşekkür ederim," dedim.

"Nasıl tanıştınız?" diye sorunca "Görev sayesinde. Güvenlik ile ilgili bir işteyim," dedim.

"Ne kadar da güzel. Ee yakınlaştınız mı?" diye sorunca donakaldım.

Sevgilimin babası ile bunları konuştuğuma inanamıyorum.

"Hayır, evlenmeden yakınlaşmayı uygun görmüyorum," dedim.

"Sen yine de erkenden konuşma." diyen Deniz Hanım'ı tebessüm ederek geçiştirdim.

Arabaların olduğu yere geldiğimizde "Benim gitmem gerekiyor. Yakışıklımı benim için bol bol öp," dedi.

"Şey, tabii efendim," dedim.

"Utangaç durma az atılgan ol kız. Selim beceremiyorsa da sen onu yatağa at," dedi ve gülerek arabasına bindi.