သရဲအိမ္ထဲမွ ဖူးစာရွင္

သရဲအိမ်ထဲကဖူးစာရှင် - Chapter (127+128)

Chapter (128) - လေလွင့်နေသော ကြောင်

 

"ဆေးရုံညွှန်ကြားရေးမှူးနှင့်လူနာများပျောက်ဆုံးခြင်း။ ဆေးရုံတွင်လူသေအလောင်းများကျန်ရှိနေသည်ဟု အမည်မဖော်လိုသောစာတစ်စောင်ကဆိုသည်။"

" ညသန်းခေါင်ယံမှာ ဆေးရုံရဲ့ တံခါးကို ပိတ်လိုက်သူက ဘယ်သူလဲ၊ တံခါးပိတ် ထားတဲ့အခန်းထဲမှ ညည်းသံများ"

"တစ်ညတည်းနဲ့ သူတို့ကိုရူးသွားအောင် ဘာက လုပ်နေတာလဲ။ လူနာက ဘယ်သူလဲ၊ ဆရာဝန်က ဘယ်သူလဲ"

"အော်ဟစ်ခြင်း၊ ဖြတ်တောက်ခြင်း၊  ချုပ်လုပ်ခြင်း၊ လူ့ကိုယ်အင်င်္ဂါအစိတ်အပိုင်းတွေကို ညစ်လိမ်လိုက်ခြင်း "

 လျှိုတောက်သည် အင်တာနက်ပေါ်က
ခေါင်းကြီးပိုင်းကိုသာကြည့်လိုက်သည်။ သို့သော် သူ၏နှလုံးသားသည် အရှိန်နှင့်ခုန်လာပြီး အသက်ရှုမမှန်ဖြစ်လာသည်။  

 "ခင်ဗျား အဲ့ကိုသွားမှာ သေချာလား?"

သူ ဒီကို မရောက်မီက တဖက်လူက လစာနှင့် ဘေးကင်းလုံခြုံသည့် နေရာကို အဓိက ပြောကာ ငြင်းမယ်လို့ထင်ထားပေမယ့် ချန်ကောက ထိုအချက်ကို လုံးဝမပြောပဲ သူတို့ ရွေးထားတဲ့ နေရာနဲ့ ဇာတ်ညွှန်းက အတုဖြစ်တယ်ဆိုတာကို အဓိက ပြောခဲ့သည်။ ပြီးတော့ သူက အင်တာနက်ပေါ်ကနာမည်ကြီးနေသည့် နေရာတစ်ခုကို ရွေးချယ်ကာ ထိုနေရာကို သွားမည်ဟု ပြောနေသည်။ ဒီလူက သူ့ဘေးကင်းလုံခြုံမှုကို လုံးဝ ထည့်မစဉ်းစားထားပေ။ ဒီလိုလူနဲ့တွေ့ရမယ်လို့ လျှိုတောက်လုံးဝ ထင်မထားမိပေ။

ချန်ကော ငြင်းမှာစိုးလို့ သူ တညလုံးကြိုတင်ပြင်ဆင် ထားတဲ့ သဘောတူညီချက် စာချုပ်က အလကားဖြစ်ရလေပြီ။ ပြီးတော့ ဒီလူက သူ ထိန်းချုပ်နိုင်သည့် နယ်ပယ်အတွင်းမှာ မရှိဘူးဆိုတာ လျှိုတောက် ကောင်းကောင်းနားလည်လိုက်သည်။

 သရဲအိမ်ပိုင်ရှင်က တကယ့်စွန့်ပစ်ဆေးရုံနေရာကို ကောက်ရွေးလိုက်သေးသည်။

ဒီလူ ရူးနေသလား။

လျှိုတောက်က ညှိနှိုင်းလိုသည့် အပြုံးဖြင့်ပြော လိုက်သည်။

 "မစ္စတာချန်၊ ကျွန်တော်တို့ စတူဒီယိုကလူတွေဟာ ခင်ဗျား ရွေးချယ်ထားတဲ့တည်နေရာကို ၀ င်ရောက်ပြီး ရိုက်ကူးဖို့သတ္တိရှိမှာမဟုတ်ကြဘူး။ တကယ်လို့ ညွှန်းညွှန်းက မသင့်တော်ရင် ကျွန်တော်တို့  အဲဒါကို တည်းဖြတ်လို့ ရပါတယ်"

"ဒါဟာ အဆင်ပြေပါတယ်။ "

ချန်ကောက သူ့ကိုပြောလိုက်သည်။

"မင်းရဲ့၏နားလည်မှုအတွက်ကျေးဇူးတင်ပါသည်၊ ကျွန်တော်တို့သည် ဇာတ်ညွှန်းကို ဆွေးနွေးတော့မလား။"

"ကျွန်တော့်နောက်ကို လိုက်ဖို့လူတွေကို မလိုဘူး။ ကျွနတော် တစ်ယောက်တည်းဝင်နိုင်တယ်"

 " ကျွန်တော်ပြောတာကို ခင်ဗျား နားလည်မှုလွဲသွား တာလား"

လျှိုတောက်က ချွေးသုတ်ရင်းထပ်မေးလိုက်သည်။

 " ညသန်းခေါင်မှာ အဲ့ဒီဆေးရုံထဲကို ခင်ဗျားတစ်ယောက်တည်း ဝင်ပြီး ရိုက်ကူးဖို့ တကယ်စီစဉ်နေတာလား  "  

"ဟုတ်တယ်။ ခင်ဗျားတို့ဘက်က ပြသနာရှိလို့လား?"

 "နိုး....မရှိပါဘူး။ ကျေးဇူးပြု၍ စာချုပ်ကိုကြည့်ပါ။ တောင်းဆိုစရာတစ်ခုခုရှိရင် ပြောပါ"  

သူသည်ခရီးဆောင်သေတ္တာမှ ယာယီစာချုပ်ကို ထုတ်ယူခဲ့သည်။ ချန်ကောက စစ်ဆေးကြည့်တော့ သဘောတူညီစာချုပ်က ယာယီသာလုပ်ထားပြီး သိပ်မတင်းကျပ်တာကို တွေ့ရသည်။ သူတို့ဘက်က ကြည့်ရင် သူ့ကို ဌားလို့ ဒီအစီစဉ်က တကယ်ပေါက်၊မပေါက်ကို ယတိပြတ်မပြောနိုင်လို့ ယာယီစာချုပ်သာ လုပ်ခဲ့တာကို ချန်ကော နားလည်သည်။

 
"မင်းရဲ့ livestream တွေကိုကြည့်ပြီးပြီ။ အကြောင်းအရာက ပြီးပြည့်စုံတယ်၊ ဒါပေမယ့် ပစ္စည်းက ပရော်ဖက်ရှင်နယ်သမားတွေ သုံးတဲ့ဟာတွေ မဟုတ်ဘူး။ "

 ချန်ကော  စာချုပ်ကိုဖတ်နေစဉ်တွင် လျှိုတောက်က  အနက်ရောင်ခရီးဆောင်သေတ္တာကိုပြန်ဖွင့်လိုက်သည်။ အထဲကအရာတို့ကိုထုတ်ယူကာ ရှင်းပြလိုက်သည်။

 "ဒါက  GoPro ရေစိုခံကင်မရာတစ်ခုဖြစ်တယ်။  ပုံမှန်ဆိုရင် ဒီလိုကင်မရာကို လေထီးခုန်၊ ရေနက်ထဲ ငုပ်တဲ့ အားကစားတွေမှာ မှတ်တမ်းတင်ရိုက်ကူးဖို့ သုံးလေ့ရှိတယ်။  ဒါ့အပြင် ရင်ဘတ်မှာ ချိတ်ထားလို့ ရတဲ့ကင်မရာနဲ့ လက်မောင်းတွေမှာ ကပ်ထားလို့ရတဲ့ ကင်မရာလည်းရှိတယ်။

 ဒါတွေကကြိုးမဲ့နားကြပ်တွေပါ။ Live- stream အတွက် အဆင်သင့်ဖြစ်ရင် ဗီဒီယိုကိုပြန်လည်ထုတ်လွှင့်ပေးဖို့ကျွမ်းကျင်သူတွေ ကူညီပေးပါလိမ့်မယ်။ ပြီးတော့ ထုတ်လွှင့်သမျှကို ခင်ဗျားရဲ့ ကိုယ်ပိုင်ဆဲလ်ဖုန်းကနေ တိုက်ရိုက်ကြည့်ရှုနိုင်တဲ့စနစ်ကိုထည့်သွင်းပေးလိမ့်မယ်  "

လျှိုတောက်ကပစ္စည်းများကိုခရီးဆောင်သေတ္တာထဲက ထုတ်ကာ မိတ်ဆက်ပေးခဲ့သည်။

"ခင်ဗျား မြန်မြန်နဲ့ တတ်နိုင်သမျှ  ကိရိယာတွေကို ရင်းနှီးအောင်လုပ်သင့်တယ် အကြံပေးချင်ပါတယ်။ ချင်ကွမ်း ရဲ့နောက်ထပ် livestream ကို မကြေငြာသေးဘူး၊ ဒါပေမယ့်နောက်သုံးရက် အတွင်းမှာပဲ ကျိန်းသေ ကြေငြာလိမ့်မယ်။ ရလဒ်ကတော့ ခင်ဗျားရဲ့ ရိုက်ချက်ပေါ်ကို လုံးဝ မူတည်နေတယ်  ။ "

နောက်ဆုံး ချင်ကွမ်းနှင့် သူတို့ စတူဒီယိုက ပြင်းထန်တဲ့ယှဉ်ပြိုင်မှု စတင်တော့မည်။ ချန်ကောဘက်က အောင်မြင်မလားဆိုတာတော့ မသိသေးလို့ ယာယီစာချုပ်ကိုသာပြင်ခဲ့သည်။

 ဒီ live-streamတခုလုပ်ပြီးရင် ချန်ကောနဲ့သူတိုကြားက သဘောတူညီချက်က ပျက်ပြယ်ပါလိမ့်မယ်။ ချန်ကော သည် စီးပွားရေးလုပ်ငန်းတစ်ခုက အရှုံးကို ရှောင်ချင်သည်ကို နားလည်သည်။ ဒါကြောင့်  စာချုပ်ကို ဘာမှ မပြောပဲ လက်မှတ်ထိုးလိုက်ပြီး လျှိုတောက်ထံမှ ခရီးဆောင်လက်ဆွဲသေတ္တာကို လက်ခံခဲ့သည်။

"ချင်ကွမ်းရဲ့ livestream အစီအစဉ်ကို ကျွနတော် အတည်ပြုတဲ့အခါ ခင်ဗျားကို ဆက်သွယ်ပါလိမ့်မယ်။ အဲဒီနောက် ခင်ဗျား အဆင်သင့်ဖြစ်မယ်လို မျှော်လင့်ပါတယ်။ ပျော်ရွှင်ဖွယ်ပူးပေါင်းမှုဖြစ်ပါစေ"

လျှိုတောက်က ချန်ကောကို လက်ဆွဲနူတ်ဆက်ကာ ပြန်သွားခဲ့သည်။ ချန်ကောက ထိုအခါမှ
သေတ္တာကို ယူပြိး  လက်မှတ်များရောင်းရန် တံခါးနားသို့ပြန်လာခဲ့သည်။ ကောင်းကင်က ရုတ်တရက်မှေးမှိန်လာပြီး ညနေ ၂ နာရီခန့်မှာ မိုးရွာလာတယ်။ ထိုမိုးကြောင့် ပန်းခြံထဲက ဧည့်သည်တွေ ပြန်ကုန်သည်။ သူ့သရဲအိမ်ကိုလာတဲ့ ဧည့်သည်တွေ တိုးတိုးလာပေမယ့် ပန်းခြံကိုလာတဲ့ ဧည့်သည်တွေကို တောက်လျှောက်ကျဆင်းနေသည်။ မကြာခင် ဒီပန်းခြံက ပြုတ်သွားနိုင်သည်။ အခုက မြို့မှာ ပြိုင်ဖက်မရှိလို့သာ သူတို့ပန်းခြံက ဆက်လက်ရပ်တည်နေနိုင်တာ ဖြစ်သည်။ မကြာခင် ပန်းခြံအသစ်လာတည်ဆောက်ရင် ဒီရာစုသစ် ပန်းခြံက လုံးဝပြုတ်သွားလိမ့်မည်။ ဒါဆိုရင် သူ့သရဲအိမ်လည်း ပိတ်လိုက်ရတော့မည်။

အခု သူ့သရဲအိမ်ထဲက ဆက်တင်တွေက ပန်းခြံကြီးတစ်ခုလုံးကို ဖြန့်ပြီးလုပ်ရအောင်လည်း မများသေးပေ။

 "ဘော့စ် ရှင် ဘာတွေးနေတာလဲ"

ရွှီဝမ်က ထီးဖြင့် ထွက်လာပြီး ချန်ကောနားမှာ ရပ်ကာ မေးလိုက်သည်။

 "ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူးကွာ... ဒီနေ့ မင်း အလုပ်ဆင်းလို့ရပြီ။ ငါလည်း ဆက်တင်ထဲမှာ ဆင်ဖို့ အရုပ်လုပ်တဲ့နေရာကို သွားလိုက်ဦးမယ်။ "  

ရွှီဝမ်ပြန်သွားတော့ ချန်ကောက သရဲခြောက်သည့်အိမ်ကို သော့ခတ် အရုပ်လုပ်သည့်နေရာကို ထွက်လာသည်။

ဘော့စ်ချင်နဲ့အခြားလူတစ်ယောက်က အပြင်က စင်္ကြန်မှာ စကားပြောနေစဉ် ချန်ကောရောက်လာတာကို မြင်တွေ့ခဲ့သည်။

"ဘာလို့အပြင်မှာ ရပ်နေတာလဲ"

 "အစ်ကို, ခင်ဗျား အဆင့်မြင့် အရုပ်လုပ်ဖို့ မစဉ်းစားတော့ဘူးလား။ ခင်ဗျားက တကယ့်ကို SEX DOLL ဘုရင်ဖြစ်လာနိုင်တယ်နော်  "

"စိတ်မဝင်စားဘူး။ "

ချန်ကောက စကားစဖြတ်ကာ သူ့အရုပ်တွေကို အာရုံစိုက်လုပ်လိုက်သည်။ အရုပ်အားလုံးက ည 9 နာရီခွဲမှာ ပြီးသွားပြီး ကိုယ်ထည် 24 ခုကို တန်းစီရပ်ထားပုံက မြင်ရုံနဲ့ကြောက်စရာကောင်း လှသည်။


"သူတို့ကအရမ်းကို အစစ်အတိုင်းပဲ။ အကယ့်ကို အနုပညာလက်ရာမြောက်လှတယ်   "

" သူတို့ကို ငါ ဒီည အခြောက်ခံပြကီး  မနက်ဖြန်မနက်မှာ သူတို့ကိုခေါ်သွားမှာပါ။ "

ချန်ကောက သူဌေးချင်ရဲ့ ပခုံးပေါ်တွင်ပုတ်လိုက်သည်။

"အဝေးကသာစောင့်ကြည့်ပါ၊ ကျေးဇူးပြုပြီး သူတို့ကို မထိပါနဲ့။ "

နောက်ထပ်စကားများပြောပြီးနောက် ချန်ကောက  ထီးတလက်ဆောင်းကာ ထိုနေရာမှ ထွက်ခွာခဲ့သည်။ သူသည်အလုပ်ရုံမှထွက်လာပြီးနောက် မိုးသည်းထန်စွာ ရွာ နေဆဲဖြစ် သည်။

ငါ ပန်းခြံကို အရုပ် နှစ်ဆယ်လေးရုပ်ကို ဘယ်လိုသယ် ရမလဲ။ ဦးလေးရွှီကို အကူညီတောင်းရမယ်ထင်တယ်။

 သူက ထီးကိုဖွင့်ပြီးလမ်းပေါ်မှာလျှောက် သွားခဲ့တယ်။ လမ်းနှစ်ဖက်စလုံးမှ ဈေးဆိုင်များက သူတို့ပစ္စည်းများကို ထုပ်ပိုးသိမ်းဆည်းနေကြသည်။ ဆိုင်ပိုင်ရှင်တော်တော်များများက သူတို့ကလေးတွေကို အိမ်ကို ပြန်ဖို့ ခေါ်နေကြတယ်။

ချန်ကောသည်လမ်းမကြီးတစ်ခုကိုဖြတ်ကျော်ပြီး သတိမထားမိဘဲကလေးငယ်တစ် ဦး အော်သံကြားလိုက် ရသည်။ လူငယ်များစွာသည် ကျောက်တုံးများနှင့် ပုလင်းခွံတွေကို ကောက်ကာ လမ်းဒေါင့်တစ်နေရာကို ဝိုင်းပစ်နေသည်။ ။ ယောက်ျားလေးတစ် ဦး သည်သူ၏လက်ချောင်းများကို အုပ်ကာ ထိုဒေါင်းကို လက်ညှိုးထိုးပြပြီး ငိုနေသည်။

ဘေးနားက ထီလက်မှတ်အရောင်းဆိုင်၏အကြီးအကဲက လှမ်းအော်လိုက်သည်။

"ကျားမင်..ကျားပေါင်  ကစားတာကိုရပ်လိုက်တော့။ အိမ်ပြန်ဖို့အချိန်တန်ပြီ"  

"ဖေဖေ၊ ညီလေးကို လေလွှင့်နေတဲ့ ကြောင် ကုတ်လိုက်တယ်!"

ယောက်ျားလေးများထဲကတစ်ယောက်ကအော်ဟစ်လိုက်သည်။

"ကြောင်တစ်ကောင်ကုတ်ခြစ်လိုက်တာလား။ငါလာ ကြည့်မယ်"

ထိုသူသည်လမ်းကြားထဲသို့ပြေးဝင်လာသည်။  တွန့်ဆုတ်နေပြီးနောက် ချန်ကော သူတို့ နောက်သို့လိုက်ခဲ့သည်။ ထိုယောက်ျားကြီးသည် သူ၏ကောင်လေး၏လက်ချောင်းပေါ်ရှိ အနာကိုမြင်သောအခါ သူက ငိုနေသောကောင်လေးကို ဖက်ပြီးနှစ်သိမ့်ပေးသည်။ သူ့အဖေကိုတွေ့တော့ ကောင်လေးကပိုပြီးကျယ်လောင်စွာငိုနေခဲ့တယ်။

"မငိုနဲ့။ အဖေက မင်းကိုလက်စားချေနိုင်အောင် ကူညီပေးမယ်။ ဒီကြောင်က မင်းကို  ကုတ်လိုက်တာလား"

သူက အနီးအနားမှာရှိတဲ့အုတ်ခဲကိုကောက်ကိုင်ပြီး သနားစရာသတ္တဝါပေါ်ကိုပစ်ချလိုက်တယ်။ အုတ်ခဲသည် ထိုကြောင်လေးပေါ် မကျပဲ ချန်ေကော ဝင်ခံလိုက်သည့် ခြေသလုံးပေါ် ကျကာ အသံအုပ်အုပ်ထွက်လာသည်။

ချန်ကောသည် ခြေထောက်ဖြင့် လှမ်းပိတ်လိုက်ကာ ထိုကြောင်လေးဝင်နေသည့် စုတ်ပြတ်နေသည့်  စက္ကူဘူးလေးကိုကြည့်ရင်း လမ်းကြား အလယ်တွင် ရပ်နေသည်။ သေတ္တာထဲ၌ တကိုယ်လုံး သွေးထွက် ဒဏ်ရာများဖြင့် ဖုံးအုပ်နေသော အဖြူရောင်ကြောင်တစ်ကောင်ရှိ၏။ အဆိုပါကြောင် သည် ခေါင်းတွင် သွေးတွေစီးကျနေပြီး ခြေသည်းလက်သည်းကို ထုတ်ကာ မာန်ဖီနေပေမယ့် ထို  စာရွက်ထည့်သည့် သေတ္တာမှထွက်ရန်ငြင်းဆန်ခဲ့သည်။

"ဘာဖြစ်လို့  ဝေးဝေးပြေးမသွားမှာလဲ"

ချန်ကောသည် တလှမ်းတိုးကာ  ကြည့်လိုက်တော့ သတ္တာလေးထဲတွင် အသက်မရှုတော့သည့် ကြောင်ပေါက်စ လေးကောင်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

 ကောင်လေးတအုပ်က ဝိုင်းထုထားသည့် ပုလင်းခွံနှင့် ကျောက်ခဲတွေက ဘေးမှာ ရှုပ်ပွနေပေမယ့်  စက္ကူသေတ္တာအတွင်း၌သန့်ရှင်းနေသည်။

"မင်း ဘာလုပ်နေတာလဲ? ထွက်သွားစမ်း"

ထိုသူသည်တံမြက်စည်းကိုဆုပ်ကိုင်ကာ ချန်ကောကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းတွန်းဖယ်လိုက်သည်။ ချန်ကောရဲ့ ခြေသလုံးက နာကျင်နေဆဲဖြစ်လို့ လူက ယိုင်သွား ခဲ့သည်။

ချန်ကောက အတွန်းခံလိုက်ရတာနဲ့ သူ့ကိုယ်ထဲက တခုခုက ထွက်လာသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ သူက ထိုလူရဲ့လက်မောင်းကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး သူ့လက်တဖက် နဲ့ ထိုလူရဲ့ခေါင်းပေါ် ဖိကာ ရွှံရေတွေထဲ နစ်ချလိုက်သည်။

 ချန်ကောရဲ့သူငယ်အိမ်က  မယုံနိုင်လောက်အောင် ကြောက်စရာ ကောင်းလောက်အောင် ကျဉ်းမြောင်း နေသည်။ ချန်ကောနှင့် အကြည့်ချင်းဆုံလိုက်တော့ ထိုလူက ကျောထဲ စိမ့်ကာ ကြောက်သွားခဲ့သည်။


ဒါက ယင်ယန် မျက်လုံးပဲ...


ထိုလူက ကြောက်ကြောက်နှင့် ပြောလိုက်သည်။
ထိုလူသည်အစပိုင်းတွင်ရုန်းကန်ရန်ကြိုးစားသော်လည်းချန်ကော၏မျက်နှာကိုတွေ့သောအခါ တစ်ကိုယ်လုံးအေးစက်သွားသည်။ သူ့သွားတွေလည်း တဂတ်ဂတ်တုန်ကာ စကားထစ်ကုန်သည်။

"အား...ငါတို့က စကားနဲ့ ပြောလို့ရပါတယ်။ "

ထိုသူသည်တံမြက်စည်းကိုပစ်ချလိုက်၏။ သူ၏မျက်နှာကိုမြေပေါ်သို့ဖိထားလိုက်ပြီး သူကတုန်လှုပ်နေသောအသံဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

" ဒီဧရိယာတစ်လျှောက်လုံးမှာ စောင့်ကြည့် ကင်မရာ တွေ ရှိတယ်။ လေလွင့်နေတဲ့ကြောင်တစ်ကောင်ကြောင့် ရန်ဖြစ်ဖို့ မထိုက်တန်ပါဘူး။ ငါ ချက်ချင်းထွက်သွား ပါ့မယ်"

ချန်ကောက သူ့ကို တချက်ကြည့်လိုက်တော့ သူလည်း သူ့သားနှစ်ယောက်ကို ခေါ်တော့ မြန်မြန်ပြေးသွား ခဲ့သည်။

 ဆူညံနေသည့် လမ်းကြားက ချက်ချင်းငြိမ်းချမ်းသွား ခဲ့သည်။ ချန်ကောက လမ်းထောင့်ရှိ ကျိုးပဲ့နေသော စက္ကူသေတ္တာကိုကြည့်လိုက်သည်။ ဒဏ်ရာရနေသော အဖြူရောင်ကြောင်လေးနားကို တိုးကပ်သွားတော့ ကြောင်လေးက ကြောက်ရွံ့စွာဖြင့် ကြည့်ကာ တိုက်ခိုက်ရန်လုပ်နေသည်။ ကြောင်လေးက လူကို မကြောက်ပဲ သတိရှိနေပုံရသည်။ ချန်ကောက ကြောင်လေးကို ဘာမှမလုပ်တော့ပဲ သူ ဆောင်းထားတဲ့ ထီးနဲ့ ကြောင်လေးရဲ့   စက္ကူသေတ္တာပေါ် မိုးပေးခဲ့သည်။
***-***