Gözlerinin içindeki yaramaz gülüşle bana baktı ve elimden tutarak beni kırmızı kadife yatağa oturttu. Ardından kulağıma eğildi ve fısıldadı.
"Hadi biraz eğlenelim."
[Chan x Hyunjin kurgusudur.]
[TAMAMLANDI]
Karanlık gecede bile seni bulmaya geleceğim Çünkü düşlerimin arasında bir yerde saklanıyor olabilirsin Seni elimde sıkıca tutarken Bazen elimi kesiyorum Ama keskin parça umurumda değil
Stray Kids/ Seungmin&Changbin: Piece
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Birbirimizin gözlerine sessizce bakarken en sonunda beni kollarına arasına alıp kaldırmış ve kendi yatağına yatırmıştı. Kendisi de yatağa girerken bir süre beni incelemişti.
"Hwang merak ediyorum da daha önce hiç kız arkadaşınız oldu mu?"
Kafamı sağa sola salladım ve gülümsedim. "Daha önce kızlara hiç ilgi duymadım. Kızlar da zaten bana duymadılar."
Şaşkınlıkla kaşlarını kaldırırken "Neden?" diye sormuştu. "Çünkü, biliyorsunuz, ben utangaç birisiyim ve diğer erkeklerden daha nazik bir yapım var. Ayrıca kadınsı görünüşümden olsa gerek pek istenmiyorum. Bu yüzden hiç kız arkadaşım olmadı."
"Kadınsı görünüş kötü değildir. Uzun siyah saçlarınla, yaptığın makyajla ve giydiğin kıyafetlerle kesinlikle nefes kesici görünüyorsun."
Söyledikleri yanaklarımın kızarmasına sebep olurken sessizce teşekkür etmiştim.
"Bang, hiç vampir olmaktan kurtulmak istedin mi?"
Ani sorum karşısında duraksarken derin bir nefes almıştı. "Çok istedim. O kadar çok istedim ki bu laneti üzerimden kaldırmak için birçok kişiyle anlaştım fakat sonu hep olumsuz bitti."
"Vampirden tekrar insana dönebiliyor musun?"
"Bilmiyorum ancak anlaştığım kişilerden birisi bana bu laneti ancak o cadının bozabileceğini söylemişti."
"O cadıya ne oldu? Gittiniz mi yanına?"
Bir yandan sorularımı dinleyip cevap verirken bir yandan da saçımı oynuyordu. "Evet, yanına gittim. Ancak ölmüştü. Beni vampir yapan o cadı öldü."
"Bundan sonra hiç insan olamayacak mısın yani?"
Kafasını yavaşça sağa sola sallarken "Hayır." demişti. Cevabı beni üzerken, üzüldüğümü anlamış olacak ki bana sarılmıştı. "Lucia bana her vampirin kendisine ait özelliği olduğunu söyledi. Senin var mı Bang?"
Yavaşça bedenimden ayrılıp tekrar bana bakarken kafasını olumlu anlamda sallamıştı. "Evet, var. Ruhları görebiliyorum" Söylediği şeyle donakalırken, o, bu halime kıkırdamıştı. "Korkmana gerek yok. Onlara karışmadığın sürece bir şey yapmıyorlar. Rahat olabilirsin."
"Yine de korkunç."
Dudaklarımı büzerek konuştuğumda gözleri dudaklarıma doğru inmişti. Yavaşça bana doğru yaklaşırken gözlerimi kapattım. Dudakları, dudaklarıma değdiğinde nefesimi verdim ve tuttuğum yatak örtüsünü daha sıkı tuttum.
Bir süre sonra dudaklarımdan yavaşça ayrılırken bana bakmış ve daha da fazla yanıma gelmişti. Kolları belime sarılırken başını göğsüme yaslamıştı.
"Birlikte uyuyalım sevgilim."
...
Selam gays! Saat 02.03 ve ben bölüm yazmaktan öldüm -_- Umarım iyi bir bölüm olmuştur, beğenmişsinizdir.
Bayramınız kutlu olsun!💖💖💖
HyunChan moment paylaşayım bu sefer, hadi bakalım! :""))
