Gözlerinin içindeki yaramaz gülüşle bana baktı ve elimden tutarak beni kırmızı kadife yatağa oturttu. Ardından kulağıma eğildi ve fısıldadı.
"Hadi biraz eğlenelim."
[Chan x Hyunjin kurgusudur.]
[TAMAMLANDI]
"Elbette ki var. Ama önce sana su getireyim, rahatla biraz."
Kadın yanımdan kalkıp, mutfağa giderken ne yapacağımı düşünüyordum. Ömrüm boyu burada bu kadın ve kızın yanında kalamazdım. Kendi evimde çok uzaktı. Fakat o şatoya da geri dönmek de beni korkutuyordu.
Kadın elinde bir bardak suyla yanıma gelmiş ve nazikçe bardağı elime vermişti. Su içmek beni rahatlatırken, daha dik oturdum ve kadına baktım.
"Çocuk ilk başta dayanamamış. Sürekli kan içmek istiyormuş fakat hiçbir yerde kan yokmuş. Düşünmüş taşınmış, aklına bir fikir gelmiş. Kasabaya inip, insanları kandırıcak ve onları şatosuna getirip kanlarını içecekmiş. Aynen de öyle yapmış. Fakat kasaba halkı bu durumu fark etmiş. Haftada iki-üç kez birisi kayboluyormuş sonuçta. Kasaba halkı bu çocuktan şüphelenip şatosuna saldırmışlar. Çocuk cesetleri iyi sakladığı için kimse bir şey bulamamış; o çocuğa da zarar vermemişler.
Bunun üzerine çocuk daha yeni şeyler düşünmeye başlamış. Bu sefer de yatağa attığı kişilerin kanını emmeye başlamış. Sabah olduğunda ise kurbanlarına unutkanlık iksiri içirerek bu olayı unutmasını sağlamış, yaralarını da tedavi etmiş. Çocuk bu şekilde kan ihtiyacını karşılamış. Fakat aradan günler geçmiş, koca şatonun sessizliğine dayanamamış. Kendisine arkadaş olabilecek kişiler bulmak istiyormuş.
Bir gece ormana yürüyüşe çıkmış. Ormanda yürürken daha önce hiç görmediği güzellikte üç kadın görmüş. Kadınların tenleri bembeyazmış. Çocuk merakla yanlarına gitmiş. Fakat gider gitmez kadınlar ona saldırmış. Öldürmeye çalışmışlar çocuğu fakat öldürememişler. Bu kadınların yardıma ihtiyacı varmış. Kendilerini koruyabilecekleri güçlü bir erkek istiyorlarmış. Aralarında bir anlaşma yapmışlar. Bu çocuk onları koruyabileceğini söylemiş ama bir şartı varmış. Şartı da şuymuş; bu üç kadın onlarla birlikte yaşayacakmış ancak evinin hizmetlisi olucakmış. Ona yardım ediceklermiş. Her konu da. Kadınların üçü de kabul etmiş bunu. O günden sonra o kadınlar, o çocukla beraber o şatoda kalıyor, onun istediğini yapıyormuş. Çocukta tıpkı anlaştıkları gibi o kadınları koruyormuş."
Ağzım açık kadını dinlerken aklıma Olivia, Luna ve Anna gelmişti. Gerçekten onlar o üç beyaz kadın olamazlardı, değil mi?
"O şatoya gelen insanlar o kadınları görmemiş mi?"
"Görmüşler fakat normal karşılamışlar. Çünkü o beyaz kadınlar istedikleri şeye dönüşebiliyorlarmış. Bu yüzden kimse onları sorgulamamış."
Kafamı yavaşça sallarken karşımda oturan kadın ayağa kalkmıştı. "Bu sadece bur hikaye. Gerçekliği tartışılır. Yine de tedbirli ol."
"Peki, olacağım. Bu arada adınız nedir?"
Kadın gülümseyerek bana dönerken "Adım Lucia, kızım ise Violet."
...
Selam! Paragraf için çok çok çok özür dilerim. Gerçekten bölemedim. Umarım okurken zorlanmamış ya da sıkılmamışsınızdır. 🥺💕
Bu arada b*k gibi bir bölüm oldu amk bunun için de özür dilerim.
Şimdi 'Beyaz Kadınlar' ne demek onu öğrenelim:
Fransız mitolojisinin yarattığı efsanevi yaratık. Teknik olarak bir yaratık değil aslında. Dames Blanches veya Beyaz Kadınlar, köprüleri geçmeye çalışan genç erkekleri, dans ederek karşılayan beyaz güzel kadınların oluşturduğu topluluk olarak ifade edilir. Köprüden geçerken ya da geçtikten sonra dans etmek isteyip, istemediğini sorarlar ve hiçbir zaman kötü yüzlerini göstermezler. Eğer reddedilirse gençleri köprüden aşağı attıkları ya da işkence ettikleri söylenir.
NOT: Ben tam olarak efsaneye göre yapmadım. Tabi köprü yok, işgence yok(!) Aslında peri yapacaktim fakat fazla fantastik olur diye yapmadım. Sonra peri-beyaz kadınlar ortaya karışık bir şey oldu. Lanet olsun 😑 moodum bu emoji.
Umarım hikaye fazla uçuk kaçık ve saçma olmaz. Söz toparlayacağım.🥺
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Benim minik bebeğim, seni nelere karıştırdım ben? 🥺
