Gözlerinin içindeki yaramaz gülüşle bana baktı ve elimden tutarak beni kırmızı kadife yatağa oturttu. Ardından kulağıma eğildi ve fısıldadı.
"Hadi biraz eğlenelim."
[Chan x Hyunjin kurgusudur.]
[TAMAMLANDI]
Soğuk gözlerin beni öldürüyor Sadece büyüyen kalbinin külleri kaldı, neden? Görünüşe göre zaman bir ilaç Üzücü acı bile onunla donuklaşıyor
Sunmi: Gashina
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şatonun içerisine girdiğimizde Bay Bang beni salona götürmüş ardından hemen geleceğini söyleyerek yanımdan ayrılmıştı. Bu yüzden ben de salonda bulunan koltuklardan birisine oturmuş, Bay Bang'ı beklemeye başlamıştım.
Salon çok büyüktü. İkisi büyük ikisi küçük olmak üzere dört tane lacivert saten koltuk bulunuyordu. Krem renkli sehpalar koltuklarla uyumlu dururken ipekten yapılma siyah halı ortama daha da asillik katıyordu. Salonun duvarlarını kaplayan iki tane kocaman pencere vardı. Pencereleri kapatan, yerlere kadar uzanan iki tane siyah saten perde kesinlikle çok hoş duruyordu. Şöminenin yanında duran küçük akseurlar ve sarı güller kesinlikle göze batmayacak şekilde yerleştirilmişti.
"Güzel mi salonum?"
Aniden gelen ses yüzünden yerimden sıçrarken hızla oraya döndüm.
"Kesinlikle çok güzel bir salonunuz var."
"Buna sevindim. İsterseniz sizlere şimdi şatoyu gezdirebilirim. İstemezseniz odanıza da götürebilirim. Karar sizin."
Birkaç saniye düşündüm. Şuan gerçekten çok yorgundum ve bu halde şatoyu gezemezdim. Yarına bırakmak daha iyi bir fikirdi benim için.
"O zaman beni takip edin." Arkasını dönüp salondan çıktığında hızla ayağa kalkıp peşinden gitmiştim. Yavaş adımlarla merdivenlerden yukarı çıkarken duvarlarda asılı tabloları inceliyordum.
"Bu gördüğün tabloların çoğunu babam yaptı. Bazılarını ise satın aldık."
"Babanız ressam mıydı?"
Sorduğum soruya tatlı bir gülüş bırakırken kafasını iki yana salladı. "Babamla aynı işe sahibiz. Resim yapmak babamın en sevdiği uğraştı. Boş vakitlerinde resim yapardı."
Kafamı yavaşça sallayıp dikkatli bir şekilde merdivenlerden çıkarken sonunda ikinci kata gelmiştik. Bay Bang benden birkaç adım öndeydi. Arkasından yürürken arada bir gözüm bedenine takıyordu. Yapılı ve güçlü bir vücudu vardı. Eminim ki birçok kızın hayalindeki adamdı. Bir anlığına düşündüm. Acaba kız arkadaşı var mıydı? Neden bu kocaman şatoda tek başına yaşıyordu ki?
"Burası sizin odanız."
Düşüncelerimden ayrılıp adımlarımı durdururken kafamı kaldırdım. Bay Bang odanın kapısını açarken arkadan onu izliyordum. "Dolapta kıyafetler var. İstediğinizi giyebilirsiniz. Oda daha önce temizlenmişti. Bu yüzden yatak temiz. Temizlenmek isterseniz de banyoyu kullanabilirsiniz. Rahat olun. Çekinmenize gerek yok. Eğer canınız sıkılırsa istediğiniz zaman kapımı çalabilirsiniz."
"Odanız nerede ki?"
"Dördüncü katta, koridorun sonunda."
Kafamı salladığımda odaya yavaşça girdim. Bay Bang da tam arkasını dönüp gidecekken aniden bana döndü. "Benim için ne zaman piyano çalıcaksınız?"
Sorusuyla ona doğru döndüm yavaşça. "Siz ne zaman isterseniz o zaman."
Yüzünde tatlı bir sevinç oluşurken sırtını daha da dikleştirdi. "İşinizi hallettikten sonra sizi odama bekliyorum o zaman."
Kafamı sallayıp gülümserken o da yavaşça odamın kapısından ayrılmıştı. Kapımı kapatıp sessizce odama bakınırken yere oturdum. Kalbim çok hızlı atıyordu; kendimi garip hissediyordum.
...
Selams! Amk bu bölümü yazarken o kadar zorlandım ki, inanamıyorum. Ağlayacağım.
Neyse drama queenlik yok. Umarım güzel olmuştur. Pek öyle düşünmüyorum ama... Sad twerk :(
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Umarım hepimiz bir tane Bang Chan ve Hyunjin'e sahip oluruz 🥺🥺🥺
