Bloody Pleasure

Resurface

Hi there!

Hindi ito special chapter ng BP. Hehe. Ito iyong araw na ma-ambush sila Drake sa mission nila sa may BAT. Dito ko siya nilagay since part pa siya ng story nila Rian at Drake. Sana maintindihan n'yo. Hehe.

Nalilito na ako kung saan ko ipapasok ang mga extra scene nila Drake at Rian lalo na at may bearing sa kabilang story... so if you are reading Blood and Tears, for sure maalala niyo 'tong scene na 'to sa kabila. Iyon lang. Thank you and I love you ❤️

-Love, Ash ❤️

P.S.

Action scenes lang 'to. Hehe.

PPS.

Should I create another book for the special scenes ng Serpent's Series? or nah? 🤔

RIAN

"I'm not considering you to be part of this mission, Rian. Mas makakabuti kung nandito lang kayo. Dito na lang kayo ng kambal." pagmamatigas na naman ni Drake.

Okay naman sa 'kin kung palagi siyang tumitigas. Ready na ang puday ko para i-welcome siya matapos ang ilang buwan na close ang tindahan ni Rian. Pwede na ulit akong warakin. Warakin mo ako!

Feeling virgin na ulit ako nito pero ang hindi ko gusto ay itong ibang klase ng pagtigas ni Drake. Ang tigas-tigas ng ulo niya-ulo sa taas at hindi sa ibaba.

Hindi naman tumitigas ang bayag eh. Anyway! Ang hirap paliwanagan ni Drake. Hindi niya maintindihan na gusto kong tumulong sa kanila.

"Umo-oo kana 'di ba? Wala ng bawian." sabay irap ko at nag-blower ng buhok.

Mula kanina ay wala nang ibang bukambibig si Drake kundi ang pigilan ako.

"Saka 'wag ka ngang OA na sa headquarters lang naman ako. Safe doon." kailangan ko lang naman gawin ay bantayan ang lokasyon nila.

Siguraduhin na ma-monitor ko nang maayos ang bawat isa sa kanila. Madali lang at kaya kong isabay iyon sa pag-aalaga ko sa kambal. Naturuan na niya ako sa mga gagawin noon.

Kabisado ko na pati kung paano i-hack ang CCTV sa CR namin. And FYI ah, ang panget umire ni Drake.

Hindi ako interesado panoorin siya tumae. Sinilip ko lang naman kung ano itsura ni Drake habang ginagasgas si mariang palad noong hindi pa kami pwedeng mag jugjugan.

Kaya legit na magiging sikat siyang jakulista kapag iniwan niya ako.

"Ako naman ang intindihin mo. Ayoko lang naman-"

"Ayaw mo na mapahamak kami. Ayaw mo na masali kami sa gulo o maging parte ng kahit na anong may kinalaman sa SI. Drake, parte na ako nito. Simula ng tanggapin kita, kasama ko na rin na tinaggap lahat ng problema at panganib na haharapin mo." agad kong sagot sa kaniya.

Nakatitig ako sa mga mata niya na hindi na doble ngayon ang kaba at ramdam ko na hindi siya panatag. Bumuntonghininga ako. Naiintindihan ko si Drake. Alam kong kapakanan namin ng mga anak ko ang inaalala niya pero ayoko maghintay.

Ayoko na nandito lang ako sa bahay at naghihintay sa pagbabalik niya. Na wala akong magawa.

Natatakot ako. Kinakabahan na baka isang araw hindi na siya makabalik sa amin. Walang araw na hindi ako na puno ng takot para sa kaniya, sa amin ng mga anak namin. . . at hindi ito ang buhay na gusto ko, hindi ko gustong gumising na palaging puno ng takot. Hindi ko gusto na sa bawat oras ay napupuno ako ng pag-iisip na baka isang araw ay susugurin kami-kaya gusto ko ng matapos ang lahat.

Gusto ko ng tahimik na buhay para sa amin, at kung alam ko na may magagawa ako, then I'll be there to help him.

Hindi ko napigilan na hawakan ang mga kamay ni Drake at matamis ang naging ngiti ko na tumitig sa mga mata niya.