I Fell Inlove With my Best friend

Kabanata 30

Kabanata 30 : The Last Part of Acquaintance Party

Maximilliana P.O.V

Life is a lot better when you have someone to share it with

Nagtuloy-tuloy ang naging programa pero kagaya ng ibang pelikula, hindi matatapos ang araw na walang pumapasok na kontrabida.

And there she is! together with I don't know. Sino ba iyan?

"Lakas maka-grand entrance iyang maharot na iyan? Ano bang mayroon sa babaeng iyan, at nakuha siyang piliin ng kaibigan mo? Hindi ko lang mapin-point kung ano iyon." naiinis na saad ni Mae, habang nakatingin sa kanila ng masama. Katabi niya si Kuya, kaya nadidinig niya din lahat ng sinasabi nito. Pero, hindi ko nga alam kung bakit pati si Kuya nandito.

Hindi ako kumibo sa sinabi niya at nanatiling tahimik, kahit alam ko ang dahilan. Alam pala naming dalawa ni Miya ang dahilan. Nanatili lamang akong nakatingin sa kanila.

Akala ko ba ang party na ito ay para sa mga freshman, transferees and all. Bakit may nalalaman pang ganyan itong dalawa? Nahawaan na ba ng pagiging attention seeker ang kaibigan ko.

Oh? Kaibigan? Hindi na ata kami friends. Matapos ng nangyari sa hospital. Hindi niya na ako pinansin. Wala din text or tawag.

Tsss!

Akala niya naman ako may kasalanan non! Tss!

Excuse me? Hindi ko gawain ang ganun. Hindi naman ako desperada. Hindi katulad niya. Naalala ko pa! Siniraan niya pala ako sa mga kaklase ko at sa buong M.A University! How dare her?!

Ako! Buntis! Tignan na lang natin. Hindi ako manghihimasok kung hindi niya ginalaw ang kapatid ko, kaso wala, e. Dinamay pa! Ang sama talaga.

Kanino ko nalaman? Kay Miya lahat. Syempre. We're not cousin's for nothing. Ang gulo ng isa, gulo ng lahat. Hindi ko naman hahayaan ang kapatid kong ginanun.

At isa pa. Last na ito. Hindi na mauulit. Ipapakita ko lang sa kanilang lahat na hindi ako mahina bago ako umalis. I need to make image more confident and stronger, before I left. Ayaw kong makita nila ang imahe kong mahina at may malaking pinagdadaanan sa buhay.

Sa hindi ko maipaliwanag na dahilan. Bigla na lamang akong tumayo at naisipan kong kumanta sa harap. Sayang naman iyong inihanda kong kakantahin ko, hindi ba?

Wala naman ng magbabago kong sakaling kakantahin ko yun. At the end, we're still end up, as A Friend 'nothing more, nothing less.

Ito na?! Hawak ko na yung mic. Kakanta na ako. But this time, I will sang a song, which I don't dedicated only to him but for everyone around me.

At ang kantang ito ay kakantahin ko ng makakakita sila ng pag-asa at hindi magpapadala sa lungkot na tinatahak ko nitong mga nakaraang buwan. Kailangan kong maging matatag at matapang sa mga mata nila.

Kasi kagaya ko, gusto ko pang maabot ang mga pangarap ko. Gusto ko pang mahalin ng taong mahal ko at mahal ako.

See? There's a big difference between 'Mahal ko at Mahal ako' when you remove the letter A from Ako? Iba na ang ibig sabihin. Sabi nga nila, mas maganda daw na ang piliin mo ay iyong Mahal ka? Bakit? Kasi sabi din ng iba, pwede daw turuan ang pusong mahalin ang taong laging andyan para sayo.

The person loves you more will fight with you daily without any reason. That was the exactly words I hear from someone. 

Hinawakan ko ang mikropono na nasa harapan ko, pero kataka-taka dahil bigla ding tumayo si Kuya, at may tumayo din sa kabilang table hanggang sa mga anim na silang papalapit sa gawi ko.