Birbirimizin kaderi olmak zorundaydık ve bunu kabullenmiştik. Çocukluğumuzdan beri kaderimiz bizim elimizde değildi zaten. İkimiz de buna alışıktık. Okuldaki son yılımızdan sonra o beklenen düğünle evlenecektik. Fakat önce o bana gelip başka birinde...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
¤Selena Gomez- Lose you to love me¤ • • •
"Hey tamam. Geliyorum zaten" desem de beni sürüklemeye devam etti. Karanlık salondan çıkar çıkmaz kafama siyah bir şey geçirdi.
"Oyunda bu yoktu" dedim sinirle. Neden bu kadar ciddileşiyorlardı ki ? Zaten onunla gelecektim. Öylece yürürken veni sola çekti ve yürümeye devam ettik. Ayağımın takılmasın düştüm.
"Aptal mısın ? Merdiveni niye söylemiyorsun ?" Desem de beni kolumdan tutup kaldırdı ama önümü görmediğim için tekrar düştüm.
"Yeter gözümü açıyorum artık" dedim sinirle. İki elimi de tuttu ve beni sürüklemeye başladı. Merdivenler sırtıma çarpıp canımı yakarken çığlık attım.
"Yah bırak beni! Bak sonu kötü olacak" diye bağırsam da beni bırakmadı. Be önümü görebiliyor, ne de ondan kurtulabiliyordum. Ayaklarımı etrafta sallamaya ve beni bırakması için debelenmeye çalışsam da boşunaydı
"Kim Taehyung!" Diye bağırdım beni duymasını umarak. Sesim bos koridorlarda yankılandı. Bağırmayın ardından saçımı tuttu ve canımı acıtmak istercesine, sakin bağırmayı kesmem için beni uyarırcasına çekiştirdi.
"Ya! Seni orospu çocuğu. Beni bırakmazsan tüm ailene veda et yavşak! Seni mahvedeceğim. Duydun mu beni ?" Diye bağırdım. En sonunda beni saçımdan tutup kaldırdı. Beni bırakacağına dair bir umut belirse de gürültüyle açılan kapıdan sonra beni hızla itti. Dizlerim yerle buluşmanın acısıyla sızladı.
"Ne istiyorsun? Para ? Ün ? Ne istiyorsun söyle de bırak beni!" Diye bağırdım. Yangın alarmı çalmaya başlayınca hiç bir şey görmeyeceğimi bilsem de kafamı iki yana salladım.
Rüzgara ve az önce girdiğimiz kapının gürültüsüne bakarsak çatıdaydık. Burada olabilecek şeyler korkmama sebep olurken Taehyung'un beni bir an önce bulması için dua ettim. Aşağıdan bağrış sesleri geliyordu. Yangın alarmından sonra herkes dışarı kaçmıştı belli ki. Zaten bileklerimi inen çizmelerimi ayağımdan sökerce aldığında korkudan sesimi bile çıkaramadım.
Bir anda üzerimde hissettiğim ellerle geriye kaçtım. Baldırlarım beton zemine sürtünce küfrettim. Eller omzuma gitti.
"Do-dokunma bana!" Dedim titrek bir sesle. Elleri bütün kolumda gezindi. Ona denk gelmesini umarak havaya bir tekme attım. Eller elbisemin fermuarına gittiğinde ayağa kalkmayı denedim ama beni sinirle yere itmesiyle kafamı beton zemine çarptım. Elleri elbisemi çekirtirirken dizlerimin üzerinde ondan kaçmaya çalıştım.
"Bırak beni. Lütfen bırak" dedim sessizce. Boğazlarım kurumuştu ve bağırmak istesem de sesim cılız çıkıyordu. Üzerimdeki elbiseyi çıkarırken boş yere debelendim.
"İstediğini yaparım. Bırak gideyim" diye yalvardım korkuyla. Ölmek istemiyordum. Göz yaşlarım yanağımdan boynuma doğru aktı.
"Yalvarırım" çaresizce haykırışlarım bir işe yaramadı ve elbisemi çekip aldı. Bu da yetmezmiş gibi sırtımda hissettiğim Eller sutyenimin kopçasını açtı.
"Lütfen yapma " dedim ağzımdan kaçan hıçkırıklar arasından. Soğuk parmakları iki omzuma geldi ve atkıları indirdi.
"Kim Taehyung!" Diye haykırdım ama sesim bir fısıltıtan öteye geçmedi. Sutyenimi sinirle çekiştirirken ellerim göğsüme kapandı. Parmakları parmaklarım üzerinde gezdi ve avcuma bir şey bıraktı. Bir kaç saniye yanımda ne bir hareketlenme, ne de bir ses duyunca titreyen ellerimle kafamdaki şeyi çıkardım. Alevler içindeki elbisemi havada görmemle direk ona koştum ama ben daha yedisemeden elbise süzülerek aşağı indi. Aşağıdakiler beni görmesin diye hızla geri çekildim ama Taehyung'u, Jisoo'nun hemen yanında gördüm. Herkes şaşkınlıkla birbirine elbiseyi gösterirken p çöktüm. Ellerimle göğüslerimi kapattım ve titreyen ayaklarımı kendime çektim.
Bana bunu kimin yaptığını bilmiyordum. Kimin bu kadar kötü olabileceğini ya da kimin canımı bu kadar yakmak isteyeceğini bilemiyordum. Şuan tek düşündüğüm şeyin aşağıda gördüğüm manzara olması ise daha çok ağlamayı sağlıyordu. Kapı açıldığında gözlerim korkuyla oraya döndü.
"Jennie" dedi Suga göz göze geldiğimiz de. Hemen ardından Jimin girdi içeri. Suga bana doğru gelirken üzerindeki ceketi çıkardı. Ceketini omuzlarıma bırakırken Jimin'de yanıma geldi. İkisi de ayağa kalkmam için arkalarını döndüklerinde zorla ayağa kalktım.
"Jennie ?" Dedi Suga bana dönerken. En sonunda tamamen yanıma geldi ve ceketini üç düğmesini kapattı. Bana telaşla bakan Jimin'le göz göze geldiğimizde gözlerim yeniden dolmaya başladı.
"Bunu kim yaptı? " dedi Suga. Kafamı iki yana sallarken titreyen ellerimle yanaklarımı sildim.
"Sadece beş dakika verin bana. Yalnız başıma beş dakika.Toparlanacağım"
"B-biz kapıda bekleyelim. Hemen kapıdayız. Burada" dedi Jimin ve onu da alıp çıktı. Onlar çıkarken içeri nefes nefese halde Taehyung girdi. Üzerime baktığında kafamı yere eğdim. Kanayan dizlerime, toz toprak olmuş bacaklarıma baktım. Şakağımdan akan kanı umursamıyordum bile.
"Geç kaldın" dedim ve ağlamamak için dişlerimi sıktım.
"Jennie ben seni arıyord-"
"Bir adım daha atma" dediğimde yüzündeki acıya baktım. En azından dediklerim canını yakabiliyordu. Buruk bir gülümseme oluştu yüzümden.
"Beni araman önemli değil. Benim scı içindeyken adını haykırmama rağmen beni bulamaman önemli" dedim ve gözlerimi siyah gökyüzüne çevirdim. .
"Söylesene Taehyung. Salonda yoktuluğumu fark ettin mi ?" Dedim gözlerimi ona indirirken. Cevap veremeyeceğini zaten biliyordum.
"Ne var biliyor musun ? Yıldızlar gibisin. Oradasın ama ben seni göremiyorum. Yakın gibisin ama o kadar uzaktasın ki sana da gelemiyorum" diye fısıldadım. Artık ne kendimi anlatmaya, ne de birini anlamaya halim vardı.
"Jennie ben özür dilerim. Sadece-"
"Tamam Taehyung" dedim sessizce ve kapıya doğru ilerledim. Önüme geçti ve beni omuzlarımdan tuttu.
"Jennie lütfen"
"Hayır Tae. Sen haklısın " dedim. Titreyen ellerimi ellerinin üzerine koydum ve ittim. Kendimi sevebilmem için seni kaybetmemek gerekiyor Taehyung çünkü sen varken ben bunu yapamıyorum.
"Bu arada birinden hoşlanmaya başladım" diye fısıldadım. Göz göze geldik. "Suga'dan"
