The Kiss Next Door (Unang Pinto)

Chapter 49

Tumatambay na naman kami ni Jaz sa Cafe Namjoo. Nag-order ako ng Wintermelon Cheesecake Milk Tea nila. Hindi naman sa biased ako kasi dito nagtatrabaho ang best friend ko pero da best talaga ang Wintermelon Cheesecake nila dito. Sa bawat cafe o milk tea place, iyon ang ino-order ko. At masasabi kong ito talaga ang pinakamasarap sa lahat.

"Girl, alis na muna ako. I told Blue na pupunta ako sa condo niya ngayon."

Ngayon pa lang kami magkikita ni Blue mula nung isang linggo siyang nanatili sa Baguio para doon sa seminar slash training nila. Sa pagkakaalam ko, kasali rin doon si Nikolai. Kaya pareho kaming walang bebe ni Mitch for a week.

Hindi pa naman magjowa sina Mitch at Nikolai pero bebe na ni Mitch yun.

"Sige," sagot ni Jaz. "Pero umuulan pa."

"Sige lang. Magtataxi naman ako."

"Hindi ka susunduin ni Blue?"

"Nag-aaral yun ngayon. Ayoko namang istorbohin pa. Sinabihan ko lang na magtataxi lang ako."

"Okay, sige."

Lumabas na ako ng Cafe Namjoo. Kumaway lang ako kay Mitch. Nakita naman niya ako at tumango lang siya. Busy sa pag-aasikaso ng order nung nakapilang customer.

Malakas ang ulan. Wala pa naman akong payong. Bakit ba kung wala akong dalang payong, saka umuulan? Kapag may dala naman ako, hindi nagagamit kasi maaraw palagi.

Pumara ako ng taxi. Since medyo sa malayo ito huminto, kinailangan kong tumakbo at sumulong sa ulan. Kaya naman, nabasa ang denim jacket ko. Pagkadating naman sa building ng condo nina Blue, kinailangan kong tumakbo na naman patungo sa tanggapan ng building. Kaya mas lalo akong nabasa. Habang nasa elevator, tinawagan ako ni Blue.

"Sa'n ka na?"

"Nasa elevator na."

"Sana sinabi mo para nasundo kita sa entrance. Malayo pa naman ang hintuan ng taxi. I bet you don't have an umbrella."

Tch. Ang dami na niyang nalalaman tungkol sa akin. Alam niyang di ako mahilig magdala ng payong.

"Okay lang. Yung jacket ko lang naman ang nabasa aside sa buhok ko. Babye na. Lakad na ako papunta sa condo mo."

Binaba ko na yung tawag. Pinagbuksan niya ako at agad na pinangaralan na magdala nga kasi ng payong. Kita niya ang denim jacket ko na basang basa na.

"Sabi ko na nga ba, dapat sinundo na lang kita."

"Okay nga lang. Nag-aaral ka kasi. Tiyaka di naman nabasa ang undershirt ko."

Nilagay ko na ang bag ko sa couch niya habang siya naman ay bumalik na doon sa study table niya.

"I'll be done in a few minutes. Ano gusto mong kainin?"

"Later na. Busog pa ako kasi nag-milk tea ako. Order na lang tayo mamaya para di ka na magluto," I answered.

"Okay," he says.

"Aral ka muna diyan. Silent lang ako dito, promise."

"Silent? Sure ka?"

"Oo nga. Marunong akong tumahimik."

Tumawa lang siya nang bahagya na para bang imposible para sa kaniya na tatahimik ako.

I took off my denim jacket, leaving behind my spaghetti strap tank top. Okay naman ang pants ko. Di naman siya masyadong basa kasi hindi naman ako sumulong sa baha. Yung buhok ko lang, basa rin. Sinuklay-suklay ko na lang ang buhok ko at pinalugay lang para matuyo.

Concentrated na siya sa inaaral niya. May quiz daw kasi sila bukas. Malamang inaaral niya nang husto kasi isang week din sila doon sa Baguio. So di siya naka-attend ng lectures. Ako naman, tambay lang dito. Wala akong quiz bukas.