CHAPTER 35

703 3 0
                                    

Chapter 35

You never know time flies so fast. The summer vacation just ended. And it's time for me to attend my last year in my college in Journalism her in UP Diliman.

At kakatapos lang ng klase ko for this first semester. I passed Sunken Garden. Mahina lang akong lumakad, habang dala-dala ko ang aking bag ang dalawang librong ito.

I received a text message to Jai kaya napahinto ako sa paglalaba, pinapasabi na kailangan ako ngayon sa pag-aasist ng wedding. Sa reception management na pinapapartime man ko pa. Jai is my closet workmates in the management. She's so easy to be with talaga.

I hurriedly went to the management address para makapagpalit ng uniform.

"Jai"

"Mabuti naman at nakarating kana Irene" Now we're both wearing our ladies uniform, are work is to assess the bride, papasok ng simbahan hanggang sa makapasok siya sa altar mga bagay na inaayos namin ang bridal gown ng bride.

"Ay, hala wala akong dalang make-up" Narealized ko matapos kong mag hilamos ng mukha ko.

"Oh ito" I smiled at Jai, ng nilapag niya ang make-up kit niya dito sa sink, ng washroom ng management. Lumagay lang ako ng conting white foundation at peach na lips stick.

When we had the call to our manager, ay agad na kaming pumunta sa simbahan. Habang sakay-sakay kami ng isang SUV na'to na service namin sa trabaho.

"Irene, papasok na pala ako sa sunod na school year"

"Talaga? Wow, sobrang sayang pakinggan naman yan Jai"

"Napakapag-ipon narin kasi ako, balak ko ng ipagpatuloy ang second year ko sa Education course ko. Thank you Irene hah, sa pag-pupush saakin na magpatuloy ulit sa pag-aaral. At muling abutin ang mga pangarap ko, thank you talaga Irene" Hinawakan ko ng mabuti ang mga kamay ni Jai, at pareho kaming nangitian.

"Always go for it Jai!!! Fighting!"

At nakita ko ng malapit na kami sa simbahan ng San Agustin.

"Tara baba na tayo, malapit na daw dumating yong bride"

Sabay kaming lumakad ni Jai, papasok ng simbahan.

At pakiramdam ko unti-unting bumagal ang aking mundo, seeing Sean at the altar. He's wearing a complete tuxedo, a white rose boutonniere on its tails.

Rinig na rinig ko ang kaba sa dibdib ko. Ang hindi maipaliwanag na nararamdaman, lalo na ng napatingin siya saakin.

He looked away, at nakita kong tumingin na siya sa pasilyo ng simbahan. I glanced to his parents, and the mother of Sean.

Am I right, that I'm going to service on Sean's and my best friend wedding?

I thought I'm not going to feel this pain anymore. But I was wrong I was fighting back my tears, the moment Selene starts walking the aisle, and the instrument begins to serenade. Selene's wearing her cream diamond wedding gown.

Parang gumuho ang mundo, ko ng makitang naiiyak si Sean, habang pinagmamasdan si Selene, habang lumalakad ito palapit sakanya.

Ipinatigil ko ang aking mga pagluha, dahil oras na para gawin ang trabaho ko. Jai said that we should do it na, at ganon nga ang ginawa namin. Inayos namin ang wedding gown ni Selene, sa likuran para hindi magusot ito, habang siya ay nakaharap sa altar.

Please can somebody help to stop shattering this heart of mine into pieces.

"Irene, okay ka lang?" Jai asked me,

Habang nararamdaman ko ang pagwasak sa puso ko sa mga oras nato.

I tried to hide my flooded tears in my eyes. Pero ang lahat saakin ay nagsuko na.

THIS LOVEWhere stories live. Discover now