THIS LOVE

CHAPTER 9

Chapter 9

I slowly opened my eyes, at puro puti ang nakita ko. Thanks God, I'm awake.

"Irene" Then I heared the soft voice of my mother.

"Ma" Dahan-dahan kong sinabi.

"Salamat sa Diyos at ligtas ka anak ko" Niyakap ako ni Mama dito sa hospital bed.

A moment passed, nagpaalam saakin si Mama na may bibilhin siya sa labas, mga pagkain. Nakapa ko ang kulay puting ito na nakadikit sa may gilid ng noo ko. Ito yata ang sugat ng pagpapakatama saakin ng baril.

"Mananagot talaga ang may gawa sayo nito Irene" Napatingala ako sa boses na'yon ni Luna, nakasunod sakanya ang iba pang TRB's.

Isa-isa nila akong niyakap. Ramdam korin ang pag-alala nila. Naging sobrang alala rin ako nong oras ng holdapan nayon. Akala ko magiging katapusan kona.

"Sabi ng Doctor, bukas daw ay pwede na'kong ma-discharged" They nodded.

"Those bastards are on jail now. Nakabalik ang kalahati ng kita ng store ng Tito mo Irene" Sky said, while holding my hand.

Naging madali ang recovery ko, dahil sa mga taong umalalay saakin lalong lalo na si Mama, TRB's, at ang pamilya ni Selene. Pati narin ang dalawang malapit kong kaibigan na si Claire at Klave.

Nag-shift pa ulit ako sa store ngayong linggong gabing ito. Tingin ko ay maayos narin naman ako. Kailangan na lang pumila ang sugat sa bandang noo ko. Naging maalahanin si Tito Jimmy, halos oras-oras niya akong dinadalaw dito sa store.

"Irene!" Nasisiguro kong si Sean ang nagmamay-ari ng boses na'yon.

He run rush towards to me, na ikinatigil ko sa pagaayos ng paninda dito sa store.

"A-are you okay?"

His voice broke, at ng magkatinginan na nga kami ay may mga luha na sakanyang mga mata. He caressed my hair. At muling niyakap ako.

"I'm sorry I didn't protect you, I'm really sorry Irene" He said between his sniffles.

It felt surreal, that Sean was on this state. And I can't deny my hardly beating of this heart of mine.

"Klave told me, that you beaten up by kidnappers here. Simula ngayon, hindi ko na hahayaang maulit sayo ang nagyare. Jesus! I can't bear knowing someome hurt my girl"

The next thing I knew, madalas ng binibisita ako ni Sean tuwing trabaho ko sa store. He asure me safe on my way home. That made me feel so even safe.

It was a lunch break, natapos na kaming kumain sa school canteen. Sean's was by my side while we're walking here in the school field. I remain a distance on him. Ayoko munang maging halata kami sa loob ng school. Dahil alam kong maraming matang nagmamatyag.

"Why?" Inalis ko kasi ang paghawak niya sa kamay ko.

"There's a lot of students passing by baka mahalata tayo" I reasoned out.

"Okay, let's go to the school rooftop, to winded out" He said.

Walang katao-tao.

We both sit down on this cemented railing.

"What's that" I asked him, sa biglang kinuha niya sa bulsa ng kanyang uniform.

"Ointment according to this product label, it will heal a scar"

Nagpaubaya nga ako sa paglagay niya sa noo ko noon. Heto na naman ang pagtibok, habang dahan-dahang pinapahiran ni Sean ang noo ko.

"Let's always see each other again here, para malagyan ko ang pilat na ito. Until it will heal"