THIS LOVE

CHAPTER 19

WARNING: TRIGGERING CONTENT

Chapter 19

Naramdaman ko ang agad ng pagyakap saakin ni Sean, habang nakaluhod ako at tuloy tuloy sa pag-iyak.

"B-babe"

"She's just laughing on my side and now she committed suiside. Sean, Luna hindi ko makakayang nagkaganito si Claire. Hindi! Hindi!" I whimpered.

Sa nanluluha kong mga mata ay biglang kong nakita ang pagdating ng magulang ni Claire. Kasama ang kapatid niyang bunso. Umiiyak rin ito. Bigla akong napa-isip pa ng nakita ko na lamang na pinususan ang bagong dating na Tito ni Claire. Nagpupuyos sa galit ang ina at papa ni Claire.

"What's going on?" Rinig kong sinabi ni Luna, habang narito kami hindi kalayuan sa mga pulis na hawak-hawak ng mahigpit ang Tito ni Claire.

Nagpupuyos sa galit si Mrs. Clemente. "Ba't mo ginawa sa anak ko yon Dimitri! Mas masahol kapa sa hayop" At nakita ko na lamang ang paghagulhol ni Mrs. Clemente sa bisig ng ama ni Claire.

Kumalas ako sa yakap ni Sean, para makalapit sakanila. Nakita ko na dinala na ng mga pulis ang Tito Dimitri ni Claire.

"Tita"

"C-Claire!" Saad ni Tita habang nanginginig ang labi niya. Maging ang ama ni Claire ay parang binagsakan ng mundo rin ang itsura.

"Claire's uncle did a sexual assault to her.... Irene I can't bear it. Bakit niya ginawa iyon sa anak ko!!!!" Katulad ni Tita, ay nagpupuyos rin ako sa galit.

Tumakbo ako ng tumakbo, at ng tumigil ako ay dito ko ibinuhos lahat ng pait, galit. Sobrang galit ako, that Claire suffered from sexual assault. That she didn't derserve.

Al I want is to screen really hard.

Sinipa ko ang matigas na pader na nasa harapan ko.

"Tangina!!!"

"Mga hayop!!!!"

Napadausdos ako sa pader na ito, at hinanap ang mga tuhod ko para mayakap. Why I didn't immediately noticed, yung manirism ni Claire na paggagalaw ng uniform niya. Iyong palagi niyang niyayakap ang sarili, bigla bigla na lang.

"Babe"

Nakita ko sa nanlalabo kong mga mata ang pagdating ni Luna at Sean sa harapan ko.

"Irene, We will never stopped to have justice for Claire. I already had talked to Dad. Atty. Romero will going to handle Claire's case. I'm sure he'll going to win it, because he's the outstanding lawyer on our firm"

"T-thank you Luna"

"What's this?"

"One of the officer told me that it's a suicide note of Claire. It has one for you and one for her family" Luna handed me this white paper.

"Irene I'm sorry if I'm really late to check Irene's inside her unit. I'm so sorry" Bigla kong niyakap si Luna.

At dumating na nga sa puntong babasahin ko na ang letter ni Claire. Sobrang bigat bigat sa pakiramdam ko. Wala akong ibang nagawa kundi ang labis na mangulila at mag luksa.

Dear, Hope

I'm sorry, dahil alam kong mababasa mo, the time that I already ended my life. Irene I'm so sorry dahil hindi ko na matutupad ang pagiging lawyer. I surrendered to my main goal, na pag ako naging lawyer I will stand against Sexual Assault young women victims. Irene I'm really one of them. Tito made to me an unwanted sexual touching, in my thighs, in my legs, in my belly, in my whole body. Irene I really felt disgust to myself. Bakit ang mga ganong bagay, ay nagawa saakin ni Tito... Hindi ako nagtangkang mag- sumbong dahil sa banta ni Tito na papatayin ka niya, kayo ni Klave, ang pamilya ko. Ayokong mangyare ang mga bagay nayon dahil napakahalaga niyo saakin. Nagpaubaya na nga ako sa puntong tapusin ko na ang paghihirap ko sa mundong ito.

Hindi ko na kasi nakayanan ang lahat ng sakit na nararamdaman ko, naubos nako hindi ko na alam ang gagawin ko. If it's about Klave I'm sorry if he's also one of the reasons why I felt so even broken. Sobrang pinaramdam niya pa kasi sakin ang labis na sakit at kalungkutan. Alam mo yon, Mahal ko siya pero sakanya pa mismo nanggaling ang mga salitang labis na nasaktan ako. Ang sakit sakit isipin lahat.But don't blame him Irene, it's my fault that I even pushed myself to him, even though he doesn't need me. Kung nasan man ako ngayon,

I'll forever treasure my moment with you. Yung sabay tayong nag-tulungan sa napakahirap na homework ni Miss. Min, at sabay tayong nagpapasalamat because we did it with the help of teaching,helping, and listening to each other. Yung moment na palagi mong kwine-kwento saakin ang kahalagahan ng future plans and dreams sa buhay natin. I will never forget that Irene. You're really a hope, of us. Sana maging journalist ka talaga balang araw. Irene, thank you sa lahat na kahit magkaibigan tayo ay itinuring mo na akong parang tunay na kapatid mo. Hindi ko makakalimutan the times that I have headache you run to school clinic to get a paracetamol to me.

Irene if I'll have a chance in another life, to pick a friend again. I will going to choose you. Kasi ikaw ang best sa lahat na naging kaibigan ko. You really became true to me, you never get angry to me. Thank you for everything Irene. I know suiside is a sin, but I felt no choice because I know it will help me not to feel pain anymore. I'm so sorry Irene, I'm really sorry that I can't be with you , singing pop music, that I can't be with you when you're laughing and crying. I'm really sorry Irene...

I love you Irene, mag-iingat ka palagi. You and Klave has especial place in my heart.

Sincerely,
Claire

"No!!!!!" I let a loud cries.

I can't bear that Claire is gone. No it's really a missing piece to me. Hindi ko alam kung ilang sandali ang binuhos kong pagiyak sa yakap ni Sean.

Kung wala ang pagkakapit sakin ni Sean, pababa ng condo ay feeling ko matutumba ako. Parang wala na kasi akong lakas. Alam mo yon yung sobrang sakit ng hindi mo na lang inaasahan ang pagkawala ng napakahalagang tao sa piling mo.

Nagsimula ng lumandas muli ang luha sa mga pisngi ko... realizing na papalapit ako sa bangkay ni Claire, nasa strecher ng ambulansiya, dito sa labas ng BJ Building.

Dahan-dahan akong lumapit sa walang buhay ng kaibigan ko. Sinigaw at iniyak, ang pagkawala niya na parang inalisan narin ako ng liwanag, at parang inalisan nako ng pag-asang mabuhay.

With Claire close eyes realizing it will never rose up again... ay pakiramdam ko dahan-dahan akong pinapatay sa sakit.

Napayakap ako kay Sean, ng dahan-dahan ng  pinasok na sa loob ng ambulansiya ang katawan ni Claire. Tuluyan na siyang kinuha saakin. As I saw the ambulance speed away.

Promise it's really unbearing to see my best friend in the coffin. It doesn't have shrength to carry on.

Nang makita ko si Klave, sa isang gilid ay agad ko siyang sinugod.

"Ano hah! Masaya kana!!!" Tinulak ko siya, at pinaghahampas ang dibdib niya.

Napatigil ako dahil sa biglang pagsagang ni Sean, at pagkuha sa katawan ko. Dahil kung hindi ay handa pakong saktan si Klave.

"Klave! Dinagdagan mo pa ang bigat sa mundo ng kaibigan ko. Her soul are in missery, and you also make her heart in despair!" I yelled at Klave.

Sorry kung pakiramdam ko ay binubuhos ko lahat sakanya ngayon.

"I hate you Klave" I said with numbed on my voice.

"Ayaw na kitang makita" I said to him, and walked out.

"Irene" Sinabi ni Klave, at napatigil ako.

Ramdam ko ang naghalong galit at lungkot sa puso ko. Sobrang sakit ng mga pangyayareng ito saakin.

I decided not to look back at Klave, again. Dahil maalala ko lang kung pano siya nagpagibat pa sa nararamdaman ni Claire.

I take a three step before I felt my world become dark.

I'm really really tired.