THIS LOVE

CHAPTER 6

Chapter 6

Mulat na mulat ang mata ko sa paghalik niya saakin. He stopped kissing me and stare into my eyes. At heto na naman, ang sobrang bilis ng pagtibok ng puso ko. Dahil muli niya akong hinalikan sa labi.

Grabeng kaba ang naramdaman ko, na nagawa ko siyang tulakin. At tumakbo ng mabilis papalayo sakanya.

Hala ano yon!

Takbo ako ng takbo, hanggang sa napatigil ako sa hantayan ng bus. Grabeng pag-aatubili ko sa pagdating ng bus. When the bus came I immediately took a ride. Hingal na hingal akong umupo sa upuan ng bus. Nanghihina ang aking mga paa. At sobrang bilis ng puso ko sa pagpintig. I can clearly hear these beats.

Napahilamos ako sa mukha, ng simulang mag-andar ang bus. Naramdaman kong sobrang lamig ng kamay ko ng inilapat ko ito sa aking mga pisngi.

Papasok pa ba ako bukas nito? Problemadong-problemadong ako ng matapos ko ang shift sa store. Hindi ako nakakain ng maayos. At tama ang naisip ko na hindi rin ako makakatulog ng maayos. Halos limang oras lang ang naging tulog ko.

"Irene, bye! Ingat ka palagi" Selene said goodbye at me habang ang kamay niya ay nabuksan na ang service niyang sasakyan patungo sa school niya.

Pumunta naman ako sa hintayan ng bus patungong school. Basta buo ang plano. I'll try to hard para makaiwas sakanya, kay Sean.

Kasalukuyan na'kong lumalakad sa school field kasabay ng ilang seniors student dito sa academy. Nang bumalik kaagad sa isip ko ang nangyare kahapon. Ay bigla na'kong lumakad ng mabilis patungo sa classroom. Ewan kung bakit ko ginagawa ang mga ganitong bagay, because of that kiss.

"Irene diba friend kayo ni Klave Markus. Pwede bang pabigay na lang ito sakanya. Naiwan niya kasi kahapon sa library" Inabot nga saakin ng classmate ko ang isang makapal ng notebook ni Klave, sakanya nga talaga ito.

Tumingin ako sa kabuuan ng classroom. Wala pang Klave na dumadating, wala parin si Claire.

I scanned these notebook of Klave on my hand. Naalala kong ito yung palaging nasa table niya, nasisilip kong parang may ginagawa siya. Sorry talaga po, dahil pinakialaman ko na. My eyes widened full of amazed when I finally saw the content of this notebook. It's full of beautiful sketch, mapa-tao at bagay pa. Hala, sobrang talented ni Klave.

"Oy, akin yan" Biglang nawala yung notebook sa pagkakahawak ko dahil tuluyan na ngang kinuha ito sakin ni Klave.

"Klave pwede favor, i-sketch mo naman ang mukha ko... pretty please" May pa imat-imat pako ng matang nalalaman.

"Hindi pwede" He answered, habang inaayos ang bag sa upuan niya.

"Bakit hindi pwede, grabe ka naman"

"Mukha mo kasi mukhang paa"

Nantri-trip na naman ang isang ito. "Don't talk to me this whole class month, sa January mo na'ko kausapin" I said crossing my arms, and get back to my proper seat.

"Oo na, hindi naman 'to mabiro. Mamaya rinig kong hindi papasok yung last subject natin"

Bigla akong nasiglahan, agad akong humarap kay Klave. "So pano, ang magiging set-up bibigay ako sa'yo ng bare face picture ko"

"No, I want to schetch through actual" I smiled at Klave, dahil nakaka-excite naman magkaroon ng schetch.

"For sure bukod sa magiging lawyer, magiging artist karin"

"Syempre sa gwapo kong to" I chucked, Klave being Klave Markus again.

"Happy Birthday.... Happy Birthday to you!" Napatingin ako kung sino ang kinantahan ng buong class namin sa pangunguna ni Klave.