CHAPTER 17

185 3 0
                                    

Chapter 17

I feel so sad, dahil wala akong kakwentuhan sa tuwing practices namin sa Graduation rites. Claire seldom attend it, at kung nandiyan siya sobrang lungkot. Si Klave, hanggang ngayon ay hindi parin pumapasok ng Academy. I heared that yesterday, is the burial of Tally. Masyado pang masakit para kay Klave nga ito.

Again another practices just begun, and this times sana dumating na sila.

"Oh class President, tell you're classmates to back again in gymnasium. We're going to practice again"

"Sige mo po Miss Min" I politely nodded on our class teacher.

Umalis na si Ma'am, at papasok na sana ako sa room ng makita ang paparating na si Klave.

"Klave" He smiled for me a little bit.

"Claire!" Yes, they came both.

Nakita kong tininggnan siya ni Klave. At mabilis na umiwas si Klave at pumasok sa room.
Sobrang kakaiba ng set-up naming tatlo, sobrang tahimik. Hindi katulad ng dati, na puno ng asaran at tawananan. Kay layo nga ngayon, walang nais sumalita.

Mga 4:00 pm at dinismiss na kami. Sobrang aga na sa dating oras ng uwian, practice na lang naman kasi kaming mga seniors. I smiled when Sean's are waiting for me on our classroom corridor. Nakasabay ko si Claire papalabas ng room.

"Claire" I gently called her name.

"I'm okay" She asnwered but the pain was there.

"I'm always here Claire" We hugged for a few times at nauna na siyang lumabas ng room.

Now me and Sean holding each other hand. Nasa labas na kami ng Academy.

"I know a happy place!" My boyfriend said.

And I just realized we're now at the skating area inside the mall. But the problem is, I don't know how to use skate board.

"Sean, I can't do this" Takot na takot na sabi ko, dahil dito sa paligid na madulas at nagye-yelo.

"Just hold my hand, hindi kita pababayaan" He said, and all of my fear slowly fade.

At natagpuan ko na lang ang sarili kong dahan-dahan akong inaalalayan ni Sean. Hanggang sa na-enjoy ko na ng dahan-dahan ang pag-skate.

"Miss alis!!!" Nabulaga ako dahil sa isang lalakeng mukhang tatama saakin.

I know the next things is matutumba ako. Pero nagkamali ako, Sean's save me to avoid him.

"Sir, please be careful next time. I don't want my girlfriend getting hurt" Sean's said.

"Pardon" The man said and slowly turned his back on us.

"Babe, are you alright?" He asked.

I realized na nakakapit pala ako ng mahigpit sa katawan ni Sean, and he is also. Unti-unti akong napangiti dahil nalaman kong sobrang ligtas ako palagi sakanya sa ganito kalapit.

"Thank you Babe... for saving me akala ko kasi matatamaan niya ako at matutumba ang buo kong katawan. But it didn't happen because of your saving arms"

"I love you" He kissed me in the forehead.

"Could you stay here, I'll just"

"Sean, San ka pupunta!? Hindi pa ako marunong Sean naman!!" Kasi umalis siya rito.

He skated, hanggang sa makalaya-layo siya saakin. I think it's 10 meter radius. My heart just float, nang nag-skated si Sean patungo sa direksyon ko. At bigla niya na lang akong niyakap. Ngiting-ngiting ako sa pangyayareng yon.

THIS LOVETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon