CHAPTER 16

188 3 0
                                    

Chapter 16

Sumabay kami kay Brig patungong Saint Luke's Medical Center. Unfortunately the elevator of the hospital didn't work. Kaya dumaan kami sa hagdanan. Walang kapagurang inakyat namin ang hagdan, para makarating agad, kung nasan si Tally.

When we saw the room number of Tally. Klave automatically open this. Rinig ko ang mga kaba sa dibdib ko.

Kasabay ng maikli kong panalangin.

Lord, please sana mali ang iniisip ko. Sana hindi, dahil si Klave ang kaiibigan ko.

But my eyes were wide open the moment I saw Tally's body was covered by white fabric. Nakatingin dito ang pamilya na nag-iiyakan.

Hindi maari!

"Tally no no you're not leaving me!" I saw Klave poured a hard cries on Tally's cold body.

"No no no Tally don't do this to me. Mahalaga ka sakin wag mo'kong iwan please!" Klave hugged Tally's body.

Para ring nadudurog ang puso ko. Sa nakikita kong kalagayan ni Klave. Me and Claire pour tears.

I can see to Klave, na hindi lubusang niyang  matanggap ang masakit na pamamaalam ni Tally ngayon. The feeling is lost, was really hard to bear right now, for him.

"Tally, don't leave me, kasi sasabihin ko pa sayo kung gaano kita kamahal. At kung gaano ka kahalaga sakin. Tally wake up! I need you here please stay awake for me. Stay awake for me!" He pleased.

I felt Klave heart broke into million pieces. Durog durog talaga ito.

I saw Tally's parents wiped tears. And she has this little brother. Pinagmamasdan ang mga pagluha ng mga mata ni Klave.

"Klave, I know it's so hurts to let go of Tally. I really feel your pain. But here's the personel of funeral. They need to assist the corpse of my beloved daughter as soon as possible. Klave I know this is really a hard time for you and also for us" Said, the mother of Tally.

I felt my tears streamed down, dahil sa mahigpit na pagkakahawak ng kamay ni Klave sa kamay ni Tally ngayon.

"Oh my God, this is really" Nakita kong napahilamos ng mukha si Claire, habang may puno ng luha sa mga mata niya.

"Klave!" Pumasok na kami para pigilan at alalayan si Klave, kasi ayaw niya pang mailayo sakanya si Tally, mahigpit na mahigpit parin siyang nakayakap kay Tally, na hindi na gumagalaw.

"No please!!!"

We run after to Klave, Kasi bigla-bigla na lang itong umalis, na may halong pagkagalit sa mga kilos niya. Naihatid na ng funeral personel si Tally, nakasunod dito ang mga magulang niya

"Damn!" Napamura ako ng makitang binubuogbog ni Klave ang sarili niya dito sa pasilyo ng Ospital.

Kami lang tatlo nina Claire ang nandito, wala ng iba.

"Tama na Klave!!" Pang-aawat ko sakanya.

"Let me go. Fuck! Irene it's too late for me. It's fucking all too late for me. Don't you get. I fucking lost my girl" Klave said through gritted teeth.

"Klave, pero mali naman yung ginawa mo kanina. You hurt yourself physically!"

"Irene, do you understand this pain emotionally"

"Klave!" I fliched dahil sa biglang pagsigaw ni Claire.

"Pwede bang makinig ka naman. Pwede bang tanggapin mo na lang na wala na talaga si Tally. She's dead" I eyed Claire.

"Claire naman... I thought you'll help—"

"Tally fated to leave soon" I saw Klave jaw clenching, sa sinabi ni Claire.

THIS LOVEWhere stories live. Discover now