Witness

143 29 66
                                    

Eva's POV

-გამარჯობა ირინა, ეს ჯორჯია მე კი ევა ვარ, მოწმეთა დაცვის პროგრამას ვხელმძღაველობ ამჟამად, ეს კი იმას ნიშნავს, რომ შენს უსაფრთხოებაზე პასუხისმგებელი მე ვარ, და თუ გინდა, რომ შენი დაცვა შევძლო მითხარი დაინახე ის ადამიანი ვინც კარლ მაიკლი მოკლა?

ველოდები ჯორჯს თუ, როდის გადაუთარგმნის ამას მაღალ, შავგვრემან გოგონას, რომლის უძირო ლურჯი თვალებიც სავადმყოფოს ფლუროსცენცულ განათებაზე უცნაურ ლურჯ ქვებად ციმციმებს.

იგი საწოლში ძალაგამოცლილი წევს, მე და ჯორჯი კი მას თავზე ვადგავართ. ამის გამო თავს უხერხულადაც კი ვგრძნობ, მაგრამ ვერ დავუშვებ ერტადერთი მოწმის დაკითხვის უფლება ვიღაც გამოუცდელ იდიოტს ჩააბარონ, რომელსაც დარწმუნებული ვარ ან მოისყიდავნე ან კი სულელი ბიუროკრატიული ნაგავის გამო გამოძიებას ნორმალურად არც კი ჩაატარებს!

ირინა საუბარს იწყებს, უცნაური სიტყვები თავს მატკიებს და თავს უცნაურად მაგრძნობინებს, ყვეკაფერი მესმის მაგრამ ვერაფერს ვგებულობ, თავს უცნაურად და დაუცველად ვგრძნობ...

თითქოს ჩემს ორგანიზმსაც ახლა გაუჩდა სურვილი, რომ ბუნებრივი მოთხოვნილებების დაკმაყოფილება მომთხოვოს.

მაგრამ თავს ვიკავებ და ჯორჯს ვუყურებ, ის გრძელ ხვეულ თკებს აახიდან იყრის თაფლისფერ თვალებს მანათებს და მოკლედ გადმოსცემს ირინას საუბრის შინაარსს:

-მას არ დაუნახავს ვინ მოკლა კარლი სახეზე, მაგრამ დაინახა მისი ქერა ფერის თმები და ისიც, რომ როგორ ვთქვა?

უხერხულად იშმუშნება მე ვოხრავ და თვალებს გაღიზიანების ნიშნად ვატრიალებ შემდეგ კი ასეთივე ტონით ვპასუხობ:

-უბრალოდ სიტყვა სიტყვით გაიმეორე რაც ირინამ თქვა ჯორჯ!
-მან თქვა, რომ ქერა პრტყელ მკერდა ქალი კარლს შეეჯახა, როდესაც ისინი სასტუმრიდან გამოდიოდნენ, კარლი ფეხზე წამოდგომაში დაეხმარა სულ ეს იყო.
-კითხე, რატომ თვლის, რომ კარლი მაგ ქალის მოკლულია?

PsychoWhere stories live. Discover now