Confessions Of Our Guilty Hearts [Mika-Ara Fanfiction]

Confession 68: Who you?

(A year after)

 

 

 

 

Cienne’s Point Of View

 

“KIM!”

Sigaw ko mula sa sala habang nasa itaas parin siya. Anong kaguluhan ang meron at ang tagal sa itaas?

“Sandali lang. May hinahanap pa ako.” Sigaw niya pabalik.

Yup. Nagsisigawan na kami dito sa bahay.

Tumayo na lang ako sa tapat ng hagdan namin habang naka-cross arms at tinatap ang paa sa sahig. Kanina pa siya sa itaas ah at higit sa lahat, KANINA PA KAMI LATE. Hindi ko akalain na sa okasyon pa na ito siya magpapalate. Baka ako pang mangyari diba?

“KIM!!!”

Wala na talaga. Ubos na pasensya ko tsaka malapit na maubos boses ko kakasigaw sa kanya.

Kanina pa ako nakahanda at siya naman itong angbagal kung kumilos eh. Mas chicks pa eh. Hay. Buhay nga naman.

“Sandali lang naman eh…” Pagmamaktol niya sabay kamot sa ulo niya. “…hinahanap ko pa kasi phone ko eh.” Kunot ng noo niya.

“Bingi lang? Ito nga diba? Kanina ko pa sinasabi sayo na nasa akin diba?” Sarkastiko kong sabi habang pinapakita sa kanya ang phone nito. “'yan kasi. Hindi nakikinig…” Sabay irap ko at walk out.

“Hehehe!”

“Tsk!”

Naglakad na ako palabas ng bahay at sumakay kaagad saka sinara ang pinto. Bahala na siya kung saan siya uupo. Kanina pa ako pinapaulanan ng text ni Camille, halos mamatay na ata ang phone ko sa kakatunog.

“CamVesa airport po tayo, Mang Fred.”

Hindi ko na pinansin si Kim na nagsalita at tinuon ang pansin sa labas.

“Hoy…”

Makakalabit 'to ah. Winaksi ko kaagad ang kamay niya. Bigat ng kamay.

“Mahal…” Malambing niyang tawag sa akin.

Tsk. Bahala ka nga diyan….

Hinawakan niya ang jaw ko saka hinarap sa kanya. Isan matamis na halik naman ang sumalubong sa labi ko. Matagal ko na ring hindi naramdaman ang pakiramdamn ng ganito. Serious kasi siya palagi sa business eh.

“Sorry na po…” Sabi niya habang nakapikit pa rin ako. “Sorry na po ha?” saka niya ako hinalikan ulit.