Cap 130 ¡Me lo prometiste...!

9.4K 677 503
                                    

- Saliendo de la casa hogar al terminar nuestro tiempo de visita, me fui algo más tranquila al ver como yul se llevaba bien con todos los niños, a diferencia de los primeros días cada vez lo veía sonreír más y disfrutar. Él se estaba acoplando y encajando lentamente y eso era lo importante; tomaba la situación con calma y eso me aliviaba un poco, pues sabía que ya no se sentiría como al inicio.

Taehyung: vamos, te llevaré a casa- asentí leve y caminando a su auto, ambos entramos, pero un repentino sonido proviniente de mi celular interrumpió el silencio que se presenciaba en el lugar, por lo que me sobresalte, acto que hizo que taehyung notara y soltara una pequeña risita y yo con una leve mueca busqué mi celular para responder, siendo sincera ver la pantalla y saber de quien trataba me sorprendió un poco, pues estas últimas semanas no mantuve contacto con mi queridísima amiga y no es porque no quería, sino porque no tenía tiempo y cuando lo tenía me daba un horrible temor interrumpirla, pues sabía que al igual que yo, ella estaba muy ocupada.

* Llamada de Yie *

___: Hola- sonreí por su llamada mientras taehyung encendía el auto para empezar a conducir.

Yie: ___...!- escuché quejarse- siempre dañas mis sorpresas- hizo un berrinche y por su tono sabía que hacía un puchero.

___: sorpresa? De que hablas, yie?

Yie: Bien, ya no tengo de otra más que confesar porque no sé dónde rayos estás.

___: quieres hablar de una vez?

Yie: estoy en nuestro apartamento, toqué, pero me apareció una mujer diciendo que ahora ella vive ahí y no sabe nada de ti.

___: espera, un momento, eso quiere decir que volviste?

Yie: acaso no me hago entender? ___, estoy hablando Árabe o cómo?

___: ay, ya...- hice un leve puchero- pero ¿por qué no me dijiste antes que vendrías...?

Yie: porque quería darte una sorpresa, aparte... Con lo que te dije antes sobre las complicaciones que tuve, no supe cuanto tiempo me seguiría quedando exactamente, debía resolverlo cuanto antes y bueno, tardé pero ya regresé.

___: me alegro que todo te haya salido bien- Sonreí dulcemente.

Yie: si, de hecho, debo confesar que me gustó, no estuvo tan mal como creí.

___: de verdad?

Yie: si, incluso pienso continuar, solo vine para tomarme un descanso y hablar contigo de todo lo que no me has contado las veces que hablamos por teléfono. Ya luego regresaré. No sabía que esto de trabajar de empresario sería tan agradable. A lo mejor y si quiera hacerme cargo de la empresa de mi padre.

___: eso es genial!

Yie: si...- soltó una pequeña risita- pero bueno, dime entonces, ¿Te mudaste a otro lugar lejos de por aquí?

___: ah... Si... Realmente ya llevo mucho tiempo allí y es lindo.

Yie: ___...- la escuché inhalar con fuerza y ya deducía yo lo que me vendría.

___: si...?- pregunté tímida.

Yie: y se puede saber por qué no me dijiste nada?!- gritó del otro lado acto que hizo que automáticamente alejara el celular de mi oreja- No sabes la pena que pasé con la mujer que vivía ahí, ya que antes que ella apareciera me abrió un hombre y me asusté porque creí que por un momento era tu novio...!

___: pero qué?!- hice una mueca al intentar resistir las ganas de reír- pufff!! JAJAJAJAJAJA!- lo solté- mi novio? ay Diosito, pero que sucede contigo, yie?!- pregunté entre risas.

Ai ajuns la finalul capitolelor publicate.

⏰ Ultima actualizare: Apr 05, 2023 ⏰

Adaugă această povestire la Biblioteca ta pentru a primi notificări despre capitolele noi!

Te Quiero a Mi Lado (Kim Taehyung Y Tu) [Primera Temporada] |Completa|Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum