Love Blossom | Jungkook Centric | Completed

Chapter 6

Jungkook's View

මං උදේ නැගිට්ටෙ ඔළුව පුපරු ගහන තරම් වේදනා දෙද්දි...හොදටම එළි වෙලා...අතට බරදීලා නැගිටින්න හැදුවත් අතෙන් ආපු තද වේදනාවට මට නැගිටගන්න බැරි වුණා..

එතකොටයි මං දැක්කෙ මගේ බැන්ඩේජ් කරපු අත..

සෝයූන්..එයා නේද මේ බෙහෙත් දැම්මෙ..මට සෝයූන් කියපු දේ යන්තමට මතක් වුණා..

"ජන්ග්කුක්ෂී මම යන්නම්...ඒත් ඊට කලින් තුවාලෙට බෙහෙත් දාන්න දෙන්න..."

කොහොමද මං එච්චර නපුරු විදිහට සලකද්දිත් ඒ කෙල්ල මට එච්චර කරුණාවන්ත වුණේ?එන්න එන්නම මට සෝයූන්ට වෛර කරන එක අමාරු වෙනවා...ඇයි ඒ?

දායොන් ඇවිල්ලා මාව සම්පූර්ණයෙන් අවුල් කරලා දැම්මා..එයා කොහොමද ඒ වගේ දෙයක් හිතන්නෙවත්..නෑ..නෑ...මට බෑ...ඒ කෙල්ල එක්කනම් මට කොහෙත්ම ජීවිතේ ගෙවන්න ඔින නෑ..

මට මතක් වුණේ ගිය පාර අප්පා ඇවිල්ලා මට කියලා ගිය දේවල්..

"ජන්ග්කුක්...පුතා...මම දන්නවා ජන්ග්මි ඔයාට හැම අතින්ම හොද බිරිදක් වුණා..ඒ වගේම එයා අපිටත් හොද දුවෙක් වුණා..

ඒත් පුතා..දැන් පුතා කල් ගත්තා වැඩි...අමාරු වෙන්න පුළුවන්...ඒත් ඔයාටත් ජීවිතයක් තියෙන්න ඔින..ඔයා හැමදාම දුක් විදිනවා කියලා ඔම්මත් ගොඩක් දුක් වෙනවා..

අපි මෙච්චර කල් පුතාට කාලය දුන්නෙ පුතාම තව කෙනෙක්ට අවස්ථාවක් දෙයි කියලා..මොකද පුතා දන්නවා හොද නරක...පුතා තෝරගන්නෙ ඔයාට හොදම කෙනා කියලා මට විස්වාසයි..ඒත් ඔයාට ඒ ගැන උනන්දුවක් නැත්නම් අපිම ඔයාගෙ ජිවීතේට හොද සහකාරියක් හොයලා දෙන්නම්.."

"මං වගේ කාලකණ්ණියෙක්ව මැරි කරන්න කවුද අප්පා කැමති වෙන්නෙ?" මං ඒ අහපු දෙයින් අප්පටත් දුක හිතෙන්න ඇති..

"පුතා....ජීවිතේ එක අවස්ථාවක් නැති වෙද්දි ඊටත් වඩා හොද අවස්ථාවක් ජීවිතේට ලැබෙනවා...පුතා ඒ අවස්ථාව ගන්නෙ නෑ...ඇයි ඒ?" අප්පා මගෙන් ඇහුවෙ ඔළුව අතගාන ගමන්...

"මට බයයි අප්පා...මට බයයි..ආයිත් ආදරේ කරන්න මම බයයි...මං ආයිත් මැරි කළත් ඒ කෙනාට මට ආදරේ කරන්න බැරි වෙයි අප්පා..." ඔව්...මම ආයෙත් ආදරේ කරන්න බයයි..