12

2.4K 308 317
                                    

*

"Mühürlenerek terk edilmiş bir kız çocuğunun zihnine davet ediyoruz sizi. Varlığı, var olduğu ilk saniyeden yok sayılmış ve kendi hüviyetine bile uzak bırakılmış. Demir pençeli zorlukları aklının kıvrımlarıyla yenmiş, tüm çocukların korktuğu karanlığı elinin tersiyle bölüvermiş bir kız, Ada Oğuz.

Güçlü olmak bu nehirde onun kucağına tercih olarak değil zorunluluk olarak bırakılmış ve o şimdi, suyun dibine batınca unutulduğu sanılan her şeyi elleri ve zihniyle yukarı çıkartıyor. 

Paslanmış tüm acıların intikamını almak için."

- Gölgelerimizden Rümeysa, Arkada Kalanlar hakkında yazdı. 

Oy atmayı unutmayın!! :)

*

Bölüm şarkısı:

Limp Bizkit - Boiler

*

Etkinlik boyunca aklımda hep aynı sorular dolandı:

1- Koridordaki çöpe attığım ince çorapta motor yağı lekesi var mıydı?

2- Okulun kamera sisteminin olmadığını biliyordum. Atagül öğrencileri uzun yıllar önce buna karşı çıkıp hepsini kaldırmışlardı. Yine de otoparktaki herhangi bir motosiklete takılı GoPro kamerası o esnada yanlışlıkla açık unutulmuş olup bizi kaydetmiş olabilir miydi?

3- Gökalp'lerin okula girdiğini gören hiçkimse var mıydı?

4- Benim ortalıktan kaybolduğumu anlayan hiçkimse var mıydı?

Tedirginliğimi gizlemek adına takındığım maske, her zamanki ruhsuz ve otoriter yapımdı.

Özetle, gerginliğimin sebebinin etkinlik telaşı olarak anlaşılmasına izin verdim. Damarlarımda gezinen adrenalinin açıklaması elbet ki halimi ve yorgunluğumu gören insanlar tarafından üniversite tercih fuarı olarak yapılacaktı. Hikayem hazırdı.

Yine de Dolunay ile ne zaman göz göze gelsek sanki beni okuyabilecekmiş gibi hissediyordum. Bu yüzden gözlerimi ondan hep kaçırdım. 

Rüzgar ve Hazal'la olmaya tahammül edemediğim noktalarda sorumluluğumdaki iki okulla ilgilendim. Hemen hemen herkesi etkinlikte görmüşsem de, Aden'i görmemiştim.

Herkes buradayken, o neredeydi? Hazal ve Rüzgar kendi okulları ile ilgileniyor, artık son çay kahve servisini yapıyorlardı. Sormak için yanlarına gittim. 

"Nasıl gidiyor?"

Hazal elindeki boş tepsiyi masaya bıraktı. "İyi gibi, bir yaramazlık yok."

Rüzgar "Hazır Ada da buraya gelmişken ben bir tuvalete gidip geliyorum," dedi.  "Tamam aşkım." Rüzgar, Hazal'ın yanına bir öpücük kondurdu. İğrendiğimi göstermemek için çok çabaladım. "Bitti sayılır artık, geçmiş olsun," dedim. "... Katılım durumları nasıl oldu?"

Hazal onu takip etmemi istedi. Büyük pankartın arkasında kalan eşyalarımızın olduğu yere doğru ilerledik. Çantasından bir dosya çıkarttı. "Açıkçası beklediğimden çok daha iyiydi," dedi dosyayı açarken. Arasına sabitlediği tükenmez kalemi tuttu, eline aldı. "Dokuz ve onuncu sınıfların okula devamlılık gösteren tamamı etkinliğe katıldı. On bir ve on ikilerdeyse bugün okulda olanları görebildik sadece," dedi.

Arkada KalanlarDove le storie prendono vita. Scoprilo ora