Yıllarca yetimhanede büyümüş Ada, kendisini çocukken terk eden ailesinden intikam almak isteyen zeki, asi bir genç kızdır. Alacağı bu intikamı yıllarca planlamıştır ve bunun için biyolojik babasının tek oğlu Rüzgar'a yakın olması gerekmektedir. Ada...
Müdür Çağatay'ın odasına bu kadar kısa sürede geleceğimi tahmin edebilirdim belki ama, muhtemelen başım bir şekilde belaya girer ve onun tarafından çağırılırdım diye düşünmüştüm hep. Şimdiyse kendi planlarımı tıkır tıkır işleyen bir çark gibi diziyordum birbirinin yanına. Tüm okulu, Rüzgar'ı ve ailesini (ailemi) oyunun içine katacaktım.
"Normalde unutturmazlar kendilerini zaten pek buradaki öğrenciler," dedi beni kabul ederken. "Geç, çok vaktim yok ama--"
"Merak etmeyin, ben de derse gireceğim zaten."
Önündeki birkaç dosyayı çekmecelerine kaldırdı. Bilgisayarında birkaç tıklama yaptı ve ardından bana döndü.
"Nasıl yardımcı olabilirim?"
Diğer beş motoru da parçalayabilmem için herkesin dikkatinin dağılacağı, tek bir yerde toplanacağı ve bu sebeple meşgul olacağı bir ortam yaratacaktım. Yaratacağım ortam hem orada bulunabilmem için otoparka yakın, hem de aradaki geçişi hızlandırabileceğim kadar yakın olmalıydı. Kimsenin bahçede olmaması gerekiyordu. Öğrencilerin yarısının dersleri iplemediği bu okulda bunu başarabilmek neredeyse imkansızdı.
İşte tam da bu yüzden müdürün yardımı gerekecekti.
"Öncelikle bu fırsatı verdiğiniz için teşekkür ederim, bu okul olmasaydı eğitim hayatıma nasıl devam ederdim bilmiyorum," dedim. Biraz yalakalıkla başlamak her iki taraf için de kazançlı olacaktı.
"Ah," dedi ceketini düzeltirken oturduğu yerde, "... çok incesin. Umuyorum ki diğer dönemlerde de aynı istekle devam edersin. Kadromuzla birlikte hedeflediğimiz şey bu."
"Tam da bu noktada bir etkinlik fikri aklıma geldi," dedim çantamın fermuarını açarken. "... Bahsettiğiniz eğitim devamlılığı liseyi tamamlamakla sona erecek bir süreç değil aslında. Atagül Lisesi sadece lise diploması vermiyor bize, temiz bir sayfa veriyor. Yepyeni bir başlangıç."
Defterime listelediğim üniversite isimlerini müdür Çağatay'ın masasına koydum. "... Sayfanın sol tarafındaki üniversiteler geçtiğimiz yıllarda Atagül Lisesi mezunlarını kabul etmiş üniversitelerin listesi. Sağdakiler ise puan/başarı/prestij olarak bu etkinlik fikrimize sıcak bakabileceğini düşündüğüm üniversiteler."
ओह! यह छवि हमारे सामग्री दिशानिर्देशों का पालन नहीं करती है। प्रकाशन जारी रखने के लिए, कृपया इसे हटा दें या कोई भिन्न छवि अपलोड करें।
Gözlerini kısarak kağıdı incelemeye koyuldu.
"Evet, sağdakilere hiç öğrenci yerleştiremedik henüz."
"Benim de bahsettiğim şey bu," dedim parmağımı şıklatarak. "Neden yerleştiremeyelim? Aynı puan bareminde sayılırız."
Defteri bana geri uzattı. "Bahsettiğin yeni okullar ne Atagül Lisesi'ni tanıyor ne de bizim öğrencilerimiz bu okulları biliyor. İçlerinde hangi bölümler olduğunu geç, kampüslerinin hangi şehirde olduğuna dair bile en ufak bir fikirleri yoktur bizimkilerin."
