တစ်နေ့တာအတွက်ပြန်လည် လည်ပတ်ရန် မိုးလင်း
လာသည်နှင့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်မိတော့ ကျွန်တော်သည်
ရင်ခွင်တစ်ခုထဲသို့မျက်နှာအပ်ထားလျက် ။ထို့ပြင်
လက်တို့သည်လည်း ထိုရင်ခွင်ပိုင်ရှင်လူသား၏
ခါးအား ဖက်ထားသေးသည် ။အခုကျွန်တော်
ဂျောင်ကုကိုဖက်အိပ်နေတာလား ။
မဟုတ်ပါဘူး..ညကရင်ခုန်ရလွန်းလို့ထွက်ပြေးဖို့ကြိုး
စားနေပါတယ်ဆိုကာမှ အခုလိုအနေအထား
ကျတော့....။
ရှက်လွန်းလို့မျက်နှာတွေတောင်နီရဲပူလာသော
ဂျီမင်းသည် ထိုရင်ခွင်ထဲမှအသာရုန်းထွက်ရင်း
အပေါ်ထပ်ရှိကိုယ့်အိပ်ခန်းထဲသို့ ပြေးဝင်ကာ
အလုပ်သွားဖို့သာပြင်ဆင်ရတော့သည် ။
ဟူး....အခြေအနေတွေကပြောင်းလဲလာတယ်ဆို
ပေမဲ့..ကျနော်အဆင်မပြေဘူး..။ရင်ဘတ်ထဲက
နှလုံးသားလေးကလဲ အသေသတ်နေ
တဲ့အတိုင်းပဲ အင်မတန်ခုန်နေတာများ..နှလုံးရော
ဂါလူနာဆိုရင် ကျွန်တော်သေတာကြာပေါ့ ။
ကလေးငယ်ကတော့ ချစ်ဖို့ကောင်းသည် ။
သိပ်မကြာခင်ပဲ ဂျောင်ကုလဲနိုးလာပြီး မနက်စာ
စားသုံးကာနှစ်ဦးသား အင်တာတိန်းမန့်သို့ထွက်ခွာ
လာခဲ့သည် ။နောက်လပွဲဦးထွက်ရက်အတွက်
အဦးဆုံးပြင်ဆင်ရမည်က အသံသွင်းခြင်း ။
သီချင်းတွေအတွက်တော့ နမ်ဂျွန်းနဲ့တခြားသော
သီချင်းရေးဆရာတွေကပြင်ဆင်ထားနှင့်ပြီးသား
မလို့ အတော်အဆင်ပြေသွားသည် ။ပထမဆုံး
အယ်လ်ဘမ် အတွက်ခေါင်းစည်းသီချင်းအား
သွင်းရန် studioထဲသို့ဂျောင်ကုရော ဂျီမင်းပါ
ဝင်လာခဲ့ကြသည် ။
"အကောင်းဆုံးလုပ်မယ်လို့ ဟျောင်းယုံကြည်
တယ် Fighting ဂျောင်ကု"
ကိုယ့်အား ခေါင်းတစ်ချက်ငြိမ့်ကာ အသံသွင်းရန်
တစ်ဖက်ခန်းသို့လိုက်သွားသော ဂျောင်ကုအား
ကျန်ခဲ့သည့် နေရာ၌ထိုင်ကာလှမ်းကြည့်နေမိသည်။
ကိုယ်ထိုင်နေတဲ့အခန်းနဲ့ဂျောင်ကု အသံသွင်းမည့်
နေရာက မှန်တစ်ချက်သာ ခြားထား၍ ကောင်လေး
လှုပ်ရှားပုံများအား အကဲခတ်ရာ၌ အတော်ဆင်
ပြေသည်ဟုဆိုနိုင်မည် ။
