နုဖက်ဖြူအုနေသော လက်ချောင်းသေးသေး
တို့သည် တ "တောက် တောက်"နှင့် laptop
၏ လက်ကွက်ပေါ်၌ အကျအနနေရာယူထားလျက် ။
နဂိုမှမှေးသည်ဆိုသော မျက်ဝန်းများအား ကျဉ်းကျုံ့
ကာ screenထက်သို့ အာရုံစူးစိုက်ခြင်းတစ်လှည့်
ဘေးမှချထားသော ကော်ဖီပူအား သောက်ခြင်း
တစ်လှည်ု့ဖြင့် အလုပ်များနေသော ဂျီမင်း ။
ထိုစဉ် အပြင်ဘက်မှ တစ်ဒေါက်ဒေါက် တံခါးခေါက်
သံကြောင့် ဝင်ခဲ့ရန် အသံပေးလိုက်သဖြင့် ဝန်ထမ်း
မလေးတစ်ဦးရောက်ရှိလာခဲ့သည် ။
"အပြင်မှာ လူစိမ်းတစ်ယောက်ကရောက်နေတယ်
အဲ့ဒါလေ ဝင်လို့မရဘူးပြောပေမဲ့...ဂျောင်ကုကို
တော့ခေါ်ပေးပါတဲ့"
"ဘယ်သူလဲ"
"မိန်းကလေးတစ်ယောက်ပါCEO"
"မရဘူးလို့ပြောပြီးပြန်လွှတ်လိုက်"
"Nae CEO"
ပြောပြီးနောက် ဝန်ထမ်းမှလေးထွက်သွားသော
တံခါးပေါက်အားကြည့်ရင်း စဉ်းစားမိသည်က
'ဘယ်သူများလဲ'???ဂျောင်ကုရဲ့ ကောင်မလေး
တွေပဲလား ။ဒီကောင်လေး အင်တာတိန်းမန့်မှာ
Training ဆင်းတာကို ထပ်ထပ်သိရင်
မကောင်းတော့ဘူး ။
မင်းနဲ့တော့ခက်ပြီ ဂျောင်ကုရယ် ။
ထို့နောက် enter ခလုတ်အား'တောက်'ခနဲ
မြည်အောင်နှိပ်ချရင်း ဂျောင်ကုရှိရာသို့ ခပ်သွက်
သွက်လျှောက်လာခဲ့သည် ။အထဲရောက်တော့
ထင်သည့်အတိုင်း ဟိုဆော့နှင့်အကလေ့ကျင့်
နေလေသည် ။
"ဟိုဆော့ ခဏလေးနော် ငါဂျောင်ကုနဲ့ပြောစရာ
လေးရှိလို့"
"ရတယ်ရတယ် ဂျီမင်း ငါအပြင်ထွက်ပေးလိုက်မယ်"
ဟိုဆော့ထွက်သွားပြီးနောက်မှ "ပြော"ဟူသော
အထာနှင့် မေးငေါ့ပြလေသော ဂျောင်ကုထံသို့
သက်ပြင်းတစ်ချက်ချရင်း စိုက်ကြည့်ကာ...
"မင်းမိန်းကလေးတွေနဲ့ တွဲတာပြုတာရပ်ပါတော့
လား..ကြာရင် မင်းအနာဂတ်အတွက်ထိခိုက်လာ
လိမ့်မယ်"
