Koparılmış Kalpler (+18)

Koparılmış Kalpler 44

Arabayı hızlıca park edip neler döndüğünü öğrenmek için Selma'nın yanına indim. Önceliğim Selma'nın ofisi olmuştu ama ofis boştu. Neyseki jaluzileri açık bırakmışlardı o yüzden yan tarafta olduklarını görebildim. Kapı açıktı, sadece ortadan ikiye kesilip geçmemize olanak sağlayan plastik bir koruması vardı. Aralıktan girerek Selma ile göz göze geldim. Hemen elindeki dosyayı bırakıp karşıma geçti. Mahcup görünüyordu.

"Savaş, bir sorun mu var? Pınar nasıl?"

"Daha iyi zamanları olmuştu." diyerek basın açıklaması ile ilgili konuşmaktan kaçındım.

"Seni neden çağırdığımı merak ediyorsundur. Bu sabah Oktay'ın bana bahsettiği bilginin kesinliğinden emin olmadan seninle konuşmak istememiştim. Daha önce fark edemediğimiz için üzgünüm." derken sözünü kestim. Ağzındaki bakla ne ise hemen çıkarsın istiyordum.

"Tamam, bu detayları sonra konuşsak da şu öğrendiğiniz bilgiyi bana da aktarsanız artık?"

Selma başını Oktay'a çevirdi ve anlatmasını rica etti. Dağınık saçlarının arasında yorgunluktan kızaran gözlerle bana döndü Oktay. Gözüme giderek zayıfladığı takıldı. Sanırım bu seri cinayetler bizlerden çok ardımızdaki çalışanları etkiliyordu. Sürekli yeni kurbanlar, incelenecek tonlarca şüpheli nesne...

Selma yorgunluğunu gizlemekte ne kadar başarılıysa, Oktay bir o kadar başarısızdı. Yine de onun da başarılı bir patolog olduğunu biliyordum. Kendisini Selma'ya kanıtlamak için gece gündüz çalıştığını da.

Oktay hızlıca önündeki dosyayı alıp yanıma geldi. Uzun zamandır duş almadığını yaklaştıkça hafifçe burnumu sızlatan ter kokusundan anlamıştım. O başlamadan ben konuşup onu rahatlatmak istedim.

"Oktay, tüm geceyi burada mı geçirdin abim?"

"Öyle de denebilir." diyerek mahcup bir gülümsemeyle baktı. Dağınık saçlarını şöyle bir karıştırıp önündeki dosyanın kapağını açtı. Söze nasıl başlayacağını düşünür gibi bir hali vardı. Neyseki uzun sürmedi ve en başından anlatmaya başladı.

"Sabaha karşı sisteme DNA örneklerini işlemeye başlamıştım. Cesetlerden alınanlarla, sorgu için çağırdığımız kişilerden alınan örnekleri tek tek kontrol edip sisteme giriyordum."

Selma araya girdi. "Bunu sık sık yaparız. Bu sayede bu örnekleri başka vakaalarda çalışanlar da görebilir ve eşleşme yakalama şansları olur."

Bu kısa bilgilendirmeden sonra Oktay başıyla onaylayıp devam etti. "Bizdeki örnekleri sıralamıştım. Pınar Hanım, annesi ve babasının örneklerini sırayla kaydederken gözüme büyük bir şey takıldı. Pınar'ın babasının DNA'sı, kızınınkinden çok daha farklı görünüyordu."

"Nasıl yani?"

Selma söze girince ikimiz de ona döndük.

"Aynısını ben de merak edip tekrar inceledim. İkisini de kıyasladım Savaş. Bırak baba kız olmayı, akraba olma ihtimalleri bile yüzde 10'un altında."
Selma gerçekten şaşkın görünüyordu. Tıpkı benim gibi.

"Bir yanlışlık olamaz mı?" diyerek Oktay'a yönelttim başımı. Olumsuz anlamda kafa salladı.

"Testler yalan söylemez Başkomiserim."

Kafam allak bullak olmuştu. Pınar'ın babası öz değil miydi yani? Apaçık test sonucu bunu gösteriyordu ve bu nasıl mümkün olabilirdi ki?

Üstelik Pınar'ın bu durumdan haberi olduğunu sanmıyordum. Olsa bu kadar yıkılır mıydı babasının ölüm haberiyle emin değildim. Bunu sorabileceğim ise tek kişi vardı, o da Leman Ferah.