Ben Aşkı Ölümsüz Bilenlerdenim

21. Bölüm

Esma hanım  Yavuzun kollarında yarı baygın  gelen kızıyla panikledi. Hemen kapıyı ardına kadar açtı.

" Kızım kınalı yapıncağım ne oldu sana ?" Diyerek Yavuzun ardından yürürken zihni de boş durmuyordu çatlak kadının. 🤣🤣

Yapılı yağız  delikanlıydı Yavuz.  Kızını kuş gibi kolaylıkla taşıyordu. Gerim gerim gerilmiş üçgen omuzlara bakarken Berkayın ince parmakları umur dışına çıkıp gitti yine.

Neyse neydi ? Yapmıştı bir hata çocukcağız. Yemin alırlardı tövbe etmesi  için .

Derin bir iç çekti. " Altın fiyatları da düşüyor nasipse"

Sonra daldığı düşüncelerden çıkıp başını iki yana salladı. Havucu orda yatarken nişan söz bir arada mı olsunu düşünemezdi şimdi 🤦‍♀️🤦‍♀️😁  

Yavuz Kınalısını uzandırdı koltuğa.  Başında merakla açıklama bekleyen hanımlara döndü. Murat bey işten gelmemişti demek ki . Ya da Esma sultandan illallah edip camiye mi  gitmişti?🤪

" Aradığımda panikle konuştu. Korkmuş.  Biri takip ediyor dedi ama kimseyi göremedim "

Refiye nine eline aldığı kolonyağını uzattı Yavuza.

" Hayrolsun . Sapık falan mı acaba ?"

Yavuz Zeynebin bileklerini ovarken söylendi. " Ben ilgileneceğim Refiye nine. Hele bir kendine gelsin. Çıkıp bakacağım etrafa "

Esma hanımın yine başka çalışan kafası sorguladı. " Sen niye aradındı Zeynebi ?" Tek kaşı  kalkmıştı. 🤨

Zeynep sessizce konuşmaları takip ediyordu yattığı yerden. Yavuz ayağa kalkıp Zeynebin ayağı altına koltuğun yastığını koydu. Ayakkabılarını çıkardı.

" Esma Teyze yeri değil ama... Ben iki haftaya ninemlerle annemleri size göndereyim "

Kınalı ayaklanmaya çalıştı ama gözleri yine kararınca yapamadı.

Esma hanımın gözler parlasa da belli etmemeye gayret etti.
" Bilmiyorum ki evladım. Murat amcanla  konuşmam gerek "

Refiye nine atıldı söze  " Sen buna bakma.Esra beni arasın. "

Yavuz hemen Refiye ninenin elini öptü. " Allah razı olsun Refiye nine. Görüşmek üzere Esma Teyze. O gece için.. " deyip başını eğdi. " Gerçekten özür dilerim "

Esma hanımın aklından çıkan detay hatırlatılınca nevri yine muşmulaya döndü.

" Sana hiç yakışmadı o iş. Sen serseri misin çocuğum? Bir de hırka öpüyorsun " diyerek cık cıklayınca  Refiye nine araya girdi.

" Neyse ne Esma. Bir daha tekrarı olmaz işler için üzme Yavuzumu. Murat gelmeden sen de yol al evladım "

Yavuz bu anı bekler gibi hareketlendi. Son kez baktı Kınalıya.
" Birşey olursa hemen haber verin götürelim hastahaneye " deyip kaçar adım çıktı odadan.

Dış kapıyı açınca elinde kurdeleyle fiyonklanmış  pazar arabasıyla Murat bey çıktı karşısına. 🤦‍♀️🙈🙈 Arabanın içi  piko çikolatasıyla doluydu. Tam da hanımının istediği gibi 😁

Pehlivan Muratın kaşlar çatıldı. " Yavuz? " dedi müşfik sesi gitmiş otoriter ses gelmişti.

Yavuz kekeledi. " Ben.. Şey.. Ben "

Esma hanım seslendi ardından " Yavuz sen çık yavrum. Ben anlatırım Murat amcana "

Yavuz Esma sultana dönüp minnetle baktı. Murat Beyin yanından sıvıştı " Iyi akşamlar dileyerek."