11. Bölüm

1.1K 85 70
                                    

2 hafta sonra Cumartesi sabahı

Her zamanki cumartesilerdendi bu haftada. Murat Bey işe gitmişti. Refiye nine sabah erkenden kızını uyandırıp pazara sürükledi. Ona göre en iyiler tükenmeden sabah alınmalı gelinmeliydi.

Esma hanım alışkanlıkla hazırlandı. Zeynepin   haftasonu tatili olduğundan kimse ona dokunmadı.

Herkes evden çıkınca Zeynep kahvaltılıkları kaldırıp bulaşıkları yıkadı  . Tekrar yatağına uzandığında geçirdiği iki haftayı düşündü.

Yavuz pansuman işini abartmış, durmadan sağlık ocağına geliyordu. Zeynep onun geldiği dakika kendine bir iş çıkartıp diğer arkadaşlarına bırakıyordu pansuman görevini.

Kapı çalınca hemen doğruldu yataktan. Alacaklı gibi çalınan kapıyı açtı merakla . Karşısındaki kişiye şaşkınca baktı.

Yavuz cephesinde ise durumlar çok karışıktı.

Yavuz kendinden kaçan kızla ne yapacağını  bilemiyordu. Bu duruma hem büyük bir öfke duyuyor hem de çok üzülüyordu. Kınalıya ne yapmıştı da bu hale gelmişti ilgili , alakalı kız.

Müsait bir anı  kollayıp konuşmak istiyordu genç kızla. Ama Kınalı tüm çabalarını boşa çıkarıyordu.

Birkaç kez Esra ninesinden yardım dilemişti.  Esra nine "Yavrum o şamarı boşa mı yedin sen ? Hım ? Düşün, elbet bulursun. Önce hatanı bul . Sonra konuşalım seninle " diyerek yollamıştı Yavuzu.

Seçil Nine torununa kıyamasa da olayı bölük pörçük hatırladığı için anlatamıyordu Yavuza🙈. Yavuzun iyice kafası karışıyordu.

" Merve evlenmeye mecburum demiş evlenmiş kocasıyla.  Sonra da yapamamış dönmüş.  Aslında hala seviyormuş da işte.  "
" Nene ben Kınalıyı soruyorum sana. Merve ne alaka ?"

" Ya işte Kınalı da demiş madem sevmiyordu niye mıncırdı diye ?"

" Kim kime ne yapıyormuş nene ? Kınalı mı demiş? Kime demiş ?"

" Ooff de get lan ? Kafam iyice çorba oldu.  Takoz kafalı mal oğlan.  Bir kere de anla birşeyi de  "😁😁

Böyle sürüp giden konuşmalardan Yavuz hiç birşey anlamıyordu. Annesine de sormuştu en son.
" Valla oğlum benim bildiğim o tokat sana boşuna atılmadı. Görünürde nişanı Zeynep atmış olsa da sanırım işin mimarı  sensin "

Yavuz gözlerini açıp tavana dikti. Altı yıldır zaten uyku düzeni yoktu. Şu son üç haftadır hiç birşey  kalmamıştı uyku
namına.

Banyoya girip kısa bir duş alıp giyindi.Mutfaktaki sesleri duyunca o tarafa meyletti.

" Abla sen niye Zeynep ablaya tavır alıyorsun ki ? Suçlu abim diyorum sana . O gün nineme anlatırken kapıdan dinledim. Çok ağladı. Ben bile dayanamadım ağladım " 

Yavuz kaşları çatılı kapıda kalakaldı.

Mihriban omzunu silkti. " Öyle de olsa beni aramalıydı.  Ben onun düşmanı değilim ki . Abimin yeri ayrı onun yeri ayrı "

" Yahu abla sen o sözleri duysan ne yaparsın söylesene.Abim resmen mecburum demiş.  O Merve abla da.."

"Oğlum?" Zeynep kapı önünde dikilmiş kalmış oğluna seslenince mutfaktaki sesler kesildi.

Yavuz annesine döndü.  Mutfaktan çıkan kardeşlerine kısaca bakıp çıktı gitti kapıdan. Bu iş yeterince uzamıştı.

" İnceldigi yerden kopsun lan" diyerek Esma hanımın hışmını göze alıp geldi sokağın başına.

Kapıdan çıkan Esma hanım ve Refiye nineyi görünce geri çekilip duvarı kendine siper etti.

Madem evden çıkıyorlardı Esma hanımı cinlendirmesine de gerek yoktu.😁

Refiye ninenin mini mini adımlarını sabırsızca bekledi. Evden uzaklaştıklarında etrafına bir bakınıp kapıyı çalmaya başladı. Şansına Balkon balkonda değildi.

" Aç kapıyı be Kınalı " diyerek daha hızlı çaldı kapıyı?

Balkonun perdesinin oynamaya başlamasıyla  Kınalının kapıyı açması saliselerle yarıştı 😁😁

Zeynep kapıyı açar açmaz Yavuz içeri zıpladı.
Kapıyı kapatıp sırıttı " Böyle aksiyon görmedim ben ömrü hayatımda  "

Zeynep karşısındaki adamın hareketlerine anlam veremiyordu. Öfkeyle sordu.
" Ne işin var burada? Ne yapmaya çalışıyorsun Yavuz ?"

Yavuz yaşadığı adrenalini kenara bırakıp ciddileşti.  Ayakkabılarını çıkarırken baktı dik dik genç kıza.

" Konuşacağız "

Zeynep Yavuzun yanından geçip kapıyı açtı. " Seninle konuşacak birşeyim  yok benim . Çık dışarı "

Yavuz Kınalının kolunu tutup geri çekti. Kapıyı hızla çarptı .

Genç kızı peşi sıra sürükledi. " Yavuz ... Ne yapıyorsun? Bırak beni "

Yavuz Kınalının odasına girip kapıyı örttü.  " Neden beni terkettin ? Anlatacaksın.  Bugün bitecek bu iş.  Mervenin ne parmağı var bu işte? Herşeyi.." Yavuzun bağırarak yaptığı sorguyu bir kilit sesi böldü.

Kınalı hemen Yavuza yanaşıp elleriyle ağzını kapattı.  Yavuz burun buruna geldiği genç kıza baktı gözlerindeki aşkla.

Duyduğu sesle gözlerindeki aşkın yerini alan tırsak bir çocuktu 😁

" Zeynep... Yattın mı kızım? Ay ninenin arada oturup dinlendiği seyyar tabureyi unutmuşuz. Ayakkabılarımı çıkar...ma... ZEYNEP!!!!!!KİMİN KIZ BU AYAKKABILAR HE ?"

😱😱😱😱😱😱😱🤭🤭🤭🤭🤭

Ben Aşkı Ölümsüz BilenlerdenimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin