Ben Aşkı Ölümsüz Bilenlerdenim

7. Bölüm

Bir sevmek bin defa ölmek demekmiş
Bin defa ölüp de hiç ölmemekmiş

Kınalı Balkon Hayriyeyi ikna edene kadar akla karayı seçmişti.  Hoş ikna olmuş muydu o da ayrı mevzuydu ama neyse neydi...

Gelen giden kesilince sandalyesine oturup ardına yaslandı. Başını duvara koyduğunda gözlerini kapadı.
Yavuzun elindeki yarayı görünce içinin cız etmesine anlam veremiyordu Zeynep. Bunca yıldan sonra kül olduğunu sandığı sevdası hala yerli yerinde duruyordu demek. Derince bir iç çekti.

Merveyle buluşmamışlar mıydı acaba ?Gözlerini açtı hemen. Başını iki yana salladı,  kalktı oturduğu yerden.  Neden hala merak ediyordu ki onu ?

Yavuzun "Neden beni terkettin ?"sorusu ayrı bir konuydu. Yüzünün halini gören kör kütük aşık sanırdı genç adamı.

Elleriyle yüzünü sıvazladı genç kız. Artık düşünmek istemiyordu. Artık yoluna bakmak , ailesini mutlu görmek istiyordu.

O gün bir türlü bitmek bilmedi Kınalı için. Durmadan Yavuzun yüzü gözlerinin önüne geldi durdu. Yarasını deli gibi merak etti .

Saate baktığın da mesainin bitmeye yaklaştığını görüp hazırlanmaya başladı.Aklına  annesi düştü birden. Bugün hiç aramamıştı hayret ki.. Her gün en az iki kere yoklamak adetiydi Esma hatunun .

********
İ

ki saat sonra

Kapıyı açıp içeri doğru yürüdü Esma hanım sallana sallana. Kınalı annesinin yine birşeylere atarladığını anlayıp yutkundu. Acep Balkon Hayriye buralara mı uğramıştı?

Hemen ayakkabılarını çıkarıp girdi içeri. Çantasını, ceketini asıp  mutfağın kapısına yanaştı sabi sübyan veletler gibi . 🤭

Kazağının kolunu çekiştirerek kaçamak bakışlar attı annesine. " Hoşgeldin yok mu annecim?"

Esma hanım çorbanın altını yakıp döndü. Ters ters bakarak tek kaşını kaldırdı.

" Hoşgeldin " diyerek  döndü tekrar çorbasına .

İş  tahmininden de derindi demek. Ne yapacağını bilemez halde kaldı kapı önünde Kınalı .

Babası holde göründü nefes nefese. Kızına bir baş selamı  verip o da kapının önüne ilişti. " Hanım taktım ben perdeyi " 🤣

Esma hanım bugün pek yormuştu kocişini. Sinirlenince ya temizliğe ya gezmeye verirdi kendini. Mahcupça döndü Murattisine. " Sağol aşkışım. Kocaların kralı. Evimin direği. Sen otur içeri. Sofra hazır olunca çağırırım ben "

Murat bey aldığı övgülerle koltuklarını kabarttı. Başını kubartarak  kızına kaş göz yaptı. " Gör gör nasıl baban var" dedi gözleriyle  😁

Zeynep annesinin tavrının kendine olduğunu anlayıp temelli panikledi. Babasının ardından yürüdü salona doğru.  " Baba annemin nesi var ?" diye fısıldadı.

Murat bey kızını kolunun altına çekip saçlarına bir buse kondurdu.
" Ben işten geldiğimde can hıraş temizlik yapıyordu. Yine birşeylere esereklenmiş. Bir ara Esra teyzeye gitmiş ama anlamadım tam neyi var "