Ben Aşkı Ölümsüz Bilenlerdenim

20. Bölüm

Sokağın başından aldığı bakışlarını önüne çevirip iki adım attı ki bu sefer Murat bey çıktı karşısına 🙈🙈🙈

Yavuz nefes almayı bıraktı. Gözleri kocaman, suratı kıpkırmızı sağına soluna baktı.
Ilk karşılaşmaları böyle olmamalıydı.

Ağzını açıp kapattı.  Başını yere eğdi. Sonra tekrar kaldırdı ama ses yok, görüntü vardı Yavuzda 🤭🤭

" Nasılsın evladım?"  dedi müşfik sesli Muratti 😁😁

Gençlikten anlardı. Esma sultan az eziyet etmemişti.  Hele o babası yok mu ? Neler çekmişti Esmasini alana kadar 🙈🙈

Yavuz tuttuğu nefesi koyverdi. Hemen yapıştı Murat babaciğinin ellerine.
" Murat amca.. Özür dilerim " dedi mıy mıy. Neyse ki şuan hırka değil el öpüyordu.

Murat Bey fazla yüz vermek istemez gibi elini çekti. " Bir dahası olursa sen olmazsın evladım " diyerek çekti  gitti yoluna 🤪🤪

Depderin bir nefes koyverdi Yavuz. O an hiç yapmaması gereken birşey yapıp Zeyneplerin evine doğru baktığında yüzünde sirke küpü kırılmış gibi duran Esma teyzesini gördü.  Korku filmi müziği çaldı kulaklarında o an.

Allahım o nasıl bir sıfattı öyle 🤣🤣🤣
Yavuz ne yapacağını bilemeden hemen başını yere eğdi.  Gerisin geri eve dönerken fısıldadı.  " Eüzubillahimineşşeydanirracim . Tövbe tövbe.. Allahım tövbe.  Allahım etme eyleme. Bu kadının şerrinden  sana sığınıyorum " 🙈🙈🙈🙈🙈

*****
Yavuz galeriye girer girmez babasıyla karşılaştı. Bir süre birbirlerine baktı baba oğul. Genç adam donan bedenini silkeleyip hemen yapıştı babasının eline.

Fatih yukardan yukardan baktı eşşek sıpasına  🤪🤪 Büyük bir halt yemişte olsa canı kanıydı sonuçta.

Omzuna vurdu pat pat. " Dükkan sana emanet " diyerek çıktı dükkandan.  Gidip karısının gönlünü alsa iyi olurdu.

Durmadan oğluyla barıştırmaya çalışan hanımı en sonunda küsmüş konuşmuyordu Fatihle.

Yavuz babasının tavrına şaşırsa da rahatladı. Cepheyi ne kadar daraltırsa iyi olurdu.

*******

Yavuz için sanki hayat durdu . Durmadan Mervenin galeriye geldigi günü düşündü durdu. Gözlerini kapattı.  Hatırlamaya çalıştı. Zeynebin söylediklerini nasıl söylemişti?

Duramadı yerinde yine. Dükkânı kuzenine emanet edip çıktı.

Hava kararana kadar gezdi , düşündü durdu. Aldığı nefes ciğerine gitmiyordu
genç adamın.

Mahalleye dönünce Kınalının evine baktı uzun uzun .Teli çıkardı. Dokundu tuşlara.  Çalan telefon açılınca fısıldadı.

" Refiye nine.. Benim Yavuz .. Esma Teyze yakınında mı?"

Refiye nine bağırdı " Ne sessiz konuşuyorsun oğlum? Yakinimda olsa nolur uzağımda  olsa nolur heyheyli deli " 🙈🙈

Yavuz yine de tırsıyordu.  "Refiye nine Kınalı yanında mı ? Bir konuşsam he ?" dedi biraz daha sesini yükseltip. 

" Yok oğlum gelmedi daha. Dur ben sana numarasını atayım " deyip çat diye Kapattı Yavuzun sıfatına. 🙈

Yavuz Kınalının bu saate nerde olduğunu düşünmeye koyulurken Refiye ninenin telefonu kapattigindan haberi bile yoktu .

Gelen mesajla Hemen numarayı kaydetti Kınalım diyerek .😒

Tuşladı numarayı. Ikinci çalışta açıldı telefon.
Yavuz bir çırpıda konuştu.
" Zeynep sakın kapatma . Bak.. Konuşmamız lazım "
Nefes nefeseydi Kınalının sesi.

" Yavuz... Yavuz çok korkuyorum . Biri beni takip ediyor "

Yavuz kaskatı kesildi. " Ne? Nerdesin sen ?"

" Mahallenin iki sokak aşağısındayım  . Yavuz..." Kınalı ağlamaya başlayınca Yavuz hemen koşmaya başladı.

"Iki dakkaya ordayım korkma  canımın içi. "

Kınalı o sabah sağlık ocağına gidip kendini işe vermişken öğle tatiline yakın geldi Merve.

Elinde pasta kutusunu sallayarak selam verdi " Berkaya hayırlı olsuna geldim.  Şekerim öğle tatiline gireceksin ama az beklesen de iğnemi   vursan? "

Kınalı saf saf  baktı. Merakla sordu " Hayırdır Merve abla ?"

Merve hafiften yanaştı ve fısıldadı " Hap kullanmayı unutuyorum . Iğne daha iyi oluyor korunmak için. "

Zeynep ne diyeceğini bilmeden Merve devam etti. " Aramız bozulmaz degilmi Zeynep ? Biz senle abla kardeş gibiyiz "

Genç kız kaşlarını çattı " Neden aramız bozulsun ki ?"

" Yavuzla biz.. " deyip sustu.  Zeynep dondu kaldı.

Kendine gelmesi uzun zamanını aldı.
Merveye birşey demeden yanından ayrıldı.  Izin alıp sağlık ocağından ayrıldı.

Yürüdü durdu saatlerce. Issız bir parkta buldu kendini . Ağladı uzunca. Kendine geldiğinde havanın karardığını gördü.

Hemen toparlanıp kalktı ayağa. Etrafına bakınca yine takip edildiği hissine kapıldı. Etrafta kimsenin olmamasıyla daha çok korktu.

Hemen cıktı parktan . Hızla yürürken ardına bakınca bir hareketlilik hissetti.Önune döndü.  Nefes nefese yürürken  çalan telefonu açtı hemen.

******

Yavuz ilerde gördüğü genç kıza doğru koştu. Zeynep ağlayarak ardına bakarken seslendi genç adam .

" Zeynep "

Kınalı önüne dönüp kendine seslenen adamı görünce derin bir nefes aldı.  Koştu hemen sarıldı ağlayarak.
" Yavuz.."

Yavuz da sarmaladı sevdiğini.  " Şhh tamam geçti. Sakin ol "

Zeynep başını kaldırıp baktı Yavuzun gözlerine.  " Biri... Biri takip ediyor beni "

Yavuz hemen etrafa baktı.  Sonra genç kızı kendinden uzaklaştırdı. " Sen burda bekle. " diyerek yürüyecek oldu. Zeynep elini tuttu.

" Gitme.. Çok korkuyorum "

Yavuz gidemedi. Zaten ortalıkta da kimse yoktu.

Sevdiğini kanatları altına çekti.  " Yürüyebilecek misin "

Zeynep burnunu çekerek başını salladı.
Hava iyice kararmışken mahallenin başına geldiler . Zeynep uzaklaştı Yavuzdan.

" Ben hallederim bundan sonrasını.  Teşekkür ederim "

Birkaç adım atıp sendeleyince Yavuz hemen tuttu kolundan. Sabahtan beri birşey yememişti. Yasadıgı adrenaline vücudu daha fazla dayanamadı.

" Yavuz " diye fısıldadı gözleri kararırken.

Hemen kucakladı genç adam . Hızlı adımlarla mahalleye girdi. O sırada taksiden inen Balkon alçılı ayağıyla baktı Yavuza. Yavuzda kucağında Kınalıyla baktı Hayrişe .

Işte şimdi sahneyi Hayriyeye bırakmak  farz olmuştu 🙈🙈🤦‍♀️