Ben Aşkı Ölümsüz Bilenlerdenim

2. Bölüm

Ne ben Leylayım ne de sen Mecnun...
Ah ah... Hep sonradan gelir aklım başıma hep sonradan...

6 Yıl Önce

Kınalı'nın evinin önünden geçerken durup cama doğru baktı Yavuz. Bu sabah arayıp galeriye geleceğini söylemişti.  Durmadan " Geliyorum " " Geldim " " Gelmek üzereyim " gibi bir sürü bilgi mesajı atan ; konuşmak için çırpınan nişanlısı hiç aramamış mesaj da çekmemişti.

Derin bir iç çekip odanın penceresine  baktı.  Eve adımlarken aklına Mervenin  söyledikleri geldi .

"Mecburiyet yani.. Sevmiyor musun ?"
diye sormuştu.  Mecburiyet olarak görmüyordu Zeynoyu . Zeynonun yerinde Merve ya da bir başkası olsa buna izin verip nişanlanır mıydı ? Cevabı belliydi ..Asla .

Peki içini sıkan neydi Yavuzun ? Gördüğü ilgi hoşuna gitmiyor muydu ? 25 yaşında evlenmek, çocuk sahibi olmak .. Evet .. Evet bunlardı onu korkutan. Yoksa Kınalıyla anlaşmak kolaydı.  Hele o masum bakışları... Sırıttı Yavuz . Iki gün öncesi aklına gelince kanı kaynadı..

Merve en yakın dostuydu Yavuzun. Liseden beri konuşur sohbet ederlerdi . Daha çok Merve arar hatrını sorardı. Kınalıyla da iyi anlaşırdı Merve.

Yavuz bugün içini darlayan o histen kurtulamadı. Ardını dönüp tekrar Zeynonun odasına baktı. Telini çıkarıp mesaj attı. Genelde hep Kınalı yazar Yavuz da müsait olduğunda dönerdi.

" Bugün hiç aramadın?"  yazıp yolladı.

Yavuz kaşlarını çattı. Mesaj iletilmişti. Normalde nişanlısı hemen döner uzun uzun yazardı ne olduğunu.

Dudağını büküp cebine koydu teli. Büyük ihtimal Esma sultanın göz hapsindeydi Kınalı.

******

Zeyno eve nasıl geldiğini bilmiyordu. Annesinin evde olmadığına şükretti.  Hali perişandı. Esma hanım kızının bu halini görse taş üstünde taş ; gövde üstünde de baş bırakmazdı.😁

Zeyno saatlerce ağladı.  Yavuzun söylediklerini tekrar tekrar düşündü. Burnunu çekip başını dikleştirdi.

" Demek alıp başını gidesin geliyor he ?" dedi kendi kendine.

Hemen ayağa fırladı. Bavulu dolabın üzerinden indirip önüne gelen kıyafeti bavula tıkıştırdı .

Hemen çıktı  evden.  Gara gidip ilk otobüse bindi.

Aradan iki saat geçmişti.  Artık gözyaşları  kurumuştu genç kızın. Yavuzun sözleri kulaklarında yankılanıyordu.

Genç kız onun için bir zorunluluktu . Tekrar ağlamaya başladı düşündükçe .  Aklına gelenle iyice allak bullak oldu kafası.

Iki gün önce neden.. neden öpmüştü o zaman? 

Başını iki yana salladı.  Artık Yavuzu düşünmek istemiyordu.

Telefonda annesinin çağrısını görünce hemen kendini toparladı.  Telefonu açtı.

" Anne .. Ne olur kızma bana . Dinle beni. Ben ananemin yanına yaylaya gidiyorum. Ne olur sorma birşey "