Xtra's R-18 (Short Stories Compilation)

Van and Lisden- Enemy's Crap (4)

Tahimik na nagsimula siyang umalis dahil nakatingin pa rin si Van sa papalayong boss nito.

She almost reach her car when someone lift her up.

"Ahhh! Ano ba, ibaba mo ako!" She struggle on his hold. Pero ng tangkain siyang ihulog nito para takutin ay pinalibot niya ang braso niya sa leeg nito.

"Ano bang problema mo?" Nakangusong saad niya rito.

"Bakit hindi mo tanungin ang sarili mo?" Nagulat siya sa lamig ng tono nito. That's first, she usually see the side of him as playful. May kasalanan ba siya?

Pinasok siya nito sa kotse nito at inayos ang pagkakaupo upo niya. Ng makapasok ito at makaupo sa driver seat ay saka naman niyabito tinanong

"Bakit parang galit ka?"

"Do you think I will be happy waking up alone? The woman I make love with left me?"

Napaawang ang labi niya sa sinabi nito. Napaiwas siya ng tingin dahil guilty siya sa sinabi nito.

"When are you going back home on uour hometown?" Tanong ng binata habang nagdadrive.

"N-next month."

"Okay, I'm coming with you."

Agad siyang napalingon dito sa gulat.

"B-bakit?"

"I'm gonna ask for your hand."

"Ha?! Hindi mo naman kailangan pumunta saamin para hingin ang kamay ko. At saka hindi mo naman kailangan pang hingin ang kamay ko dahil may sarili ka namang kamay."

Tumiim ang bagang nito at humigpit ang pagkakahawak sa manibela.

"Don't play dumb, Reinalisden. You know what I'm saying." Seryosong saad ng binata na nagpakaba sa kanya. 

He's really serious on marrying her? Oo, gusto niya ang binata pero sapat nga ba iyon? Paano kung hindi siya nito gusto? Na masarap lang talaga siya kagabi kaya gusto siya nitong pakasalan.

"Yes, masarap ka. But that's not the reason why I'm gonna marry you, dummy." Biglang sabi ni Van sa kanya na tila nabahasa ang nasa isip niya.

Pinamulahan siya sa sinabi nito.

Days and weeks passed in a blur. Hindi sila palaging magkasama dahil masyado silang busy. Ang mga boss kasi nila ay nakatakdang pagpakasal kaya si Van ang umasikaso sa CleiXon Empire habang siya ay busy sa kakatrain ng mgab young aspiring models dahil malapit na siyang magleave.

But even tho how busy is the day is, Van didn't forget to drive her home. Sometimes they shared dinner together. He brought her lunch and sometime drive her to work in morning.

Pero hindi niya alam kung anong meron sila. Hindi na rin naman sila nakapag-usap ng matagal dahil parehas silang busy.

Kaya ngayon ang tinakdang oras para umuwi siya sa lugar nila ay sumama ang binata.

"Sure ka ba talagang sasama ka saakin?" Paninigurado niya habang binabaybay nila ang daan papunta sa lugar nila.

"If you don't quit asking that question, I will take you here." Banta sa kanya ng binata. Agad naman siyang tumahimik.

"Oh, I change my mind. I will take you here."

Hindi na siya nakapalag ng tumigil ang sasakyan nito sa gilid ng kalsada sa walang katao-taong lugar. Pagkatapos nitong kinalag ang seatbelt ay saka siya nito hinalikan.

Agad na tinugon niya ang halik nito. Hindi niya itatanggi na gusto niya ang halik nito. She also miss doing it with him.

"Aahhh, Van!" She moaned as she guide herself up and down while sitting on his lap.

Mabibigat na hininga at munting ungol naman ang naman nilalabas ng binata. Mahigpit ang pagkakapit nito sa kanyang bewang at tinutulungan siya sa pagtaas-baba.

Sinasalubong na ni Van ang kanyang ulos ng papalapit na sila. Hanggang sa narating na nga nila ang inaaasam ay naibagsak nalang niya ang ulo sa balikat nito.

"Van..."

"I'm gonna dress you up, don't worry. Sleep tight." Mahina siyang tumango at unti-unti na siyang inaakit ng tulog.

Nagising siya sa halik ng binata. Hindi pa ito tumigil hanggang sa bumaba ang halik nito sa leeg niya. Doon na siya napamulat.

"T-tama na nga. Nandito na ba tayo?" Tanong niya. Gamit ang google maps ay natunton ng binata ang lugar nila ng hindi niya sinasabi.

Sinipat niya ang damit at kumunot ang boo niya dahil iba na ito.

"You changed my dress." Puna niya.

Nakasuot kasi siya kanina ng dress na hindi umabot sa tuhod at may manipis na strap. Tapos ngayon, lagpas tuhod na at longsleeve pa.

"Nagmumukha akong manang!"

Van smirk after she check her outfit. "I love your dress, babe. Hindi natin alam kung ilang lalaki ang nakaabanh sa inyo."

Napailing na lang siya at lumabas na. Bumungad sa kanya ang lugar nila na halos walang pinagbago. Tanging pintura lang ata ng bahay nila ang paiba-iba kada taon.

"Oi, si Lisden!" Bati sa kanya ng kapitbahay nila. Ngumiti siya sa sunod-sunod na pagbati ng mga ito.

Ng lumabas si Van sa kotse ay natahimik ang mga ito. Ang iba ay napasinghap pa.

Napailing na lang siyabat tumungo sa bahay nila.

"Ma! Nandito na ako." Tawag niya ng makapasok siya sa sala nila. Nakapagtataka dahil walang katao-tao. Kaya napagdesisyunan niyang pumuntabsa kusina.

"Surprise!" Napatalon siya sa gulat sa surpresa ng magulang niya at mga kapatid na lalaki.

Pero nawala ang mga ngiti ng mga ito ng makita na may kasama siya.

"Sino siya, ate?" Tanong ng nakababatang kapatid niyang babae.

"Good morning, I'm Vander Lee Soriano." Magalang na bati ni Van sa pamilya niya.

"At nandito po ako para hingin ang kamay ng anak niyo."