⭐İYİ OLDU GECELER⭐ TEXTİNG✔

*51*

       "Hay ben böyle işi..." dedi Berkay sinirle. Ardından kahve makinesini kapatıp kahveyi kahve fincanlarına doldurdu. Yanlarına lokum ve şekerleme bırakıp tepsiye dizdi. Birlikte içeri girdik ve kahveleri yudumlamaya başladık. 🍵🍵🍵

         "Karan, sende geldin aramıza. Pek konuşmaya fırsat olmadı olanlardan. Az çok tanıdın bizi, diye düşünüyorum. Biz böyleyiz işte; biraz çatlak, sevgi dolu, kalp kırmaktan korkan, sevdiklerimizi kıskanan, insanlara her koşulda yardım eli uzatabilecek insanlarız... Şimdi sen bahset biraz kendinden." Alp'in konuşması içimizi gururla doldurmuştu. Karan elindeki kahve fincanını masanın üzerine bıraktı ve boğazını temizledi.

       "Sizi tanıdım ve gerçekten hiçbirinizin kalbinde kötülük olmadığını anladım. Bu olanların içinde beni birbirinizden ayırmadınız. Sanki kaç yıldır sizinle birlikteymişim gibi hissettim... Kendimden bahsedecek olursam; çoğu ortam bana göre değildir, kendimi her yere ait hissetmem. İnsanlara hemen içim ısınmaz ama birini dostum olarak gördüm mü, ondan kopmam zor olur. Neyi kaybedip kaybetmeyeceğimi düşünmeden değer veririm sevdiğim insanlara. Yani yanımda yalnızca onlar olsun, başkaları olmasın. Öyle işte, zamanla sizde anlarsınız, çözersiniz. Tabii beni aranızda isterseniz?" Uzun ve akıcı konuşması bizi sürüklemişti. Son sözleri hiç oldu mu bu sözler? dedirtti bize. Berkay'ım söze girdi.

         "Bizim hakkımızdaki düşüncelerin beni mutlu etti, eminim arkadaşlarda aynı düşüncededirler. Senin kendini her ortama ait hissetmemen belli zaten. Rahat ol sen, bizim yanımızda kendini yabancı hissetmezsin. Sonda sorduğun soruda olmadı! Sen artık bizden birisin." Sevgilim diye söylemiyorum ama kendisi her daim haklı olanı söyler. Sabaha kadar konuşsa hiç bölmeden, sıkılmadan dinlerim. Öyle güzel konuşuyor Berkay'ım. 💙💙💙

       "Çok teşekkür ediyorum sizlere."

       "Ne demek canım, sen sakın yabancı hissedeyim deme. Öyle duruma düşürecek kimse de yok aramızda." Ahsen Karan'ın gözlerinin içine baka baka konuşuyordu. Biz mutfağa, kahveleri hazırlamaya gidince Ahsen, Karan'ın yanına geçmiş. 😉 Ahsen yön mü değiştiriyor? 😓😓😓

        "Tabiî adam olan, haddini bilen herkese iyi davranırız." Ahsen sinirle Doruk'a döndü.

       "Kanka ne demek istiyorsun pardon? Söylediklerini düşünerek konuş lütfen! İnsanlar farklı anlamlar yükleyebiliyor."

        "Ahsencim ben sadece bizi tanıtıyorum, bunda yanlış anlayacak, farklı anlam yükleyecek bir şey yok!" Omuzlarını havaya kaldırıp kollarını iki yana açmıştı konuşma boyunca.

        "Etme, yapma, tanıtma... Sen hiç bir şey yapma." Ahsen'in ani duygu değişimi yaşaması bizi oldukça şaşırtmıştı. Dolu gözlerle salonu terk etti. Kızlarla bir süre bakıştık.

       "Ne oldu şimdi?" Gökhan hızla kalkıp peşinden gitti. Bahadır, Alp'in kalkmasını engelledi.

       "Gökhan'la konuşsun, siz birazdan gidersiniz güzelim." Berkay kolunu koltuğun üzerine atmış, bana dönerek konuşmuştu. Kolu şu an boynumun arkasındaydı. 😆😆😆

       "Peki!" diye cevapladım en yakışıklı insanı. 😉😉😉 Yanıma yaklaşıp sol tarafımın sağ tarafına değmesini sağladı. O an herkes kendi derdindeydi. Alp ve Gökçe harıl harıl bir şeyler konuşuyorlardı. Naz, Bahadır, Doruk ve Karan kendi aralarında konuşuyorlardı. Geriye ben ve biricik sevgilim kalmıştık.

         Gözlerimi yumup kokusunu içime çektim. Kendisi de beni izlemekle meşguldü. 😘😋😝 Dikkatler yavaş yavaş ortaya kayınca biraz uzaklaştık, az bir şey. 💑