*12*

198 20 29
                                    

   Nihayet çıkış zili çalmıştı ve ben büyük bir sevinçle kitabımı kapatıp çantama koydum.😜😜😜
 
Maalesef ki Alp benimle konuşmuyordu. Biraz kırılmıştı. Yani tamam bakmayın öyle, kızdı ışte. Benim tanıdığım, kuzenim olan Alp, bana hiçbir zaman böyle davranmamıştı.

       ~Anlaşılan durum ciddi!!!

   Evet iç ses, evet. Maalesef öyle ama bir şey yapmalıyım.

   "Kanka sıranla aşk mı yaşıyorsun? Hayır yani burada seni bekliyoruz, sen ise sıraya boş boş bakıyorsun.😏"
diye gürledi Doruk. Gökçe yanıma sokulup "ıhım ıhım! Bence o gözler boş bakmıyor, ben anlarım. O gözler yakın olan uzaklarda. Kime, neye daldın böyle aşkım?"

       Oysaki anlamlı bir şey söyleyecek diye düşünüyordum bende. Kimden böyle bir şey bekliyorsam. Saçmalık, tamamen saçmalık.❗

      "İkinizde kesin şu saçmalığı. Ne sırayla aşk yaşaması ne yakın olan uzaklara dalması. Sadece bugün fazlasıyla saçma ve kötü bir gündü. Ayrıca Alp..." deyip iç çektim. Doruk yanıma oturup " Ben Alp'i tanıyorsam eğer bugün bir şekilde seninle konuşuruz. O böyle seninle ayrı kalmaya alışık değildir. " dedi.

         Evet söylediklerine katılsam bile yine de üzgündüm.
         
                              ***

       Eve geldiğimden beri ben yatakta öylece oturuyordum ve Ahsen de çalışma masamın sandalyesinde bana sözcüklere dökemeyeceğim bir şekilde bakıyordu. Bu bakışlara rağmen tepki veresim ve tek bir kelime bile söyleyesim yoktu. Normalde böyle dayanamayıp sinirlerimi çıkarırdım.

     "Daha ne kadar böyle oturmayı düşünüyorsun acaba? Biraz daha oturacak olursak ben buraya yapışacağım.😡" dedi sinirlerine hakim olmaya çalışan bir ses tonuyla. El işaretleriyle yanıma gelmesini söyledim. Sandalyeden kalkıp yanıma oturdu. Önce nasıl başlayacağımı bilemeyen gözlerle ona baktım. Anladığı için önce kendisi söze girdi: " Bebeğim, biliyorum Alp beni de şaşırttı. Biraz abartmış olabilir ama bizde onun açısından bakalım olaya, o zaman birbirimizi daha iyi anlarız.  Ha?"  Nefesimi yüksek sesle dışarı verip bu defa ben söze girdim. " Alp benim için hiç kolay bir çocuk değil. Yani hemen pes etmez ve böyle davranmazdı, asla. Ne oldu, neden bu kadar büyüttü olayı anlamadım. Gökhan desen oda bizim kaç yıllık arkadaşımız. Olayı onun ağzından dinlediğimde anladığımız gibi bir şey olmadığını anladım. İkisi arasında kalmamak için affettim." Kafamı eğip bakışlarımı dizlerime çevirip devam ettim. " Bu olay onun için önemliymiş demek ki. Bilemedim bu kadar büyüyeceğini.😢 İnada bindi, üstelik kaç defa çevrim içi oldu fakat bana yazmadı. Oysa ki biliyorum benim çevrim içi olup olmadığıma bakıyor olduğunu." O an ellerimi öyle sıkmıştım ki tırnaklarımın izi avucumun içinde çıkmıştı. Elini yanağıma koyup " Esila, Alp'i bilirsin ne kadar titrer üzerimize. Tıpkı bir abi gibi. Dolayısıyla bu olay onu fazlaca üzüp şaşırttı. En iyisi birbirinize zaman vermek. Ki eminim yarına kalmaz konuşursunuz.😉" Boşta kalan elini tutup "Umarım Ahsen!🙇" diye cevap verdim.

                             »»»|«««

      Marketten aldığımız abur cuburlarla yatağımın üzerine oturup saldırıya başladık. Ben çikolatayı yedikçe rahatlıyordum. Ahsen ise aldığı lami şekerler ile oldukça mutlu görünüyordu. Ahsen'in telefonu çalınca açmak zorunda kalmıştı. Arayan annesi benimde teyzemdi. O annesiyle konuşurken bende kendi telefonumu elime aldım. Bir göz atayım derken anonimin numarasını gördüm. Engeli kaldırıp kaldırmamak konusunda biraz tereddüt yaşasamda engeli kaldırdım. Sonuçta merak ediyorum ve bir sorun da görmüyorum.✊ Engeli kaldırmamla hemen mesaj attı.

⭐İYİ OLDU GECELER⭐ TEXTİNG✔Where stories live. Discover now