Love, The Second Time Around

Chapter 11: Their Setup

            “Teacher Nix?” Malambing na tawag ni Alannah sa kanya.

            “U-uy,” nginitian niya ito. “Hi nga pala, Alannah.”

            “Magti-teacher ka po dito ngayon?”

            “Ay hindi,” halos matawa siya sa inakala ng bata. “Ano lang... Uhm, hindi ko pa alam...”

            Napatitig na lang sa kanya ang bata. Nanatili naman siyang nakangiti rito. Ang cute kasi ng pagka-inosente ng itsura nito.

            “Ang dami mo namang toys,” bati niya sa mga laruang nasa center table.

            Napatayo bigla ang bata. “Gusto mo po ng coffee?!” Hyper bigla nitong tanong.

            “Coffee?”

            “Mm!” Tumango ito at dali-daling kinalikot ang mga laruan.

            Ahhh. Nalinawan din si Monic. Akala niya kanina eh balak siya nitong ipaghanda ng totoong kape.

            Matawa-tawa niya itong pinanood habang kunwaring nagtitimpla ng kape. Aba at may toy coffee maker pa pala ito.

            Doon niya ring nagawang titigan nang mas maigi ang magandang mukha ni Alannah. Hating-hati pala ang namana nito sa mga magulang. ‘Yung ilong pababa pati ang hugis ng mukha, kay Marky. ‘Yung mga mata, noo at buhok, kay Yvette.

            Dati, ilang beses niyang inisip na baka hindi naman anak ni Marky ang dinadala ni Yvette; na baka masyado lang desperada ang dati niyang best friend na mang-agaw ng kasintahan. After all, she knew that Yvette could sleep with any guy. Naalala pa nga niya ang pagkukuwento nito noon kung paano ito madaling bumigay sa unang naging boyfriend nito nung makatuntong sila sa kolehiyo. Ganung klaseng babae ang dati niyang matalik na babae.

            At ngayon, inisip na naman niya iyon. Umasa na naman siya na niloko lang ni Yvette si Marky. Kaso hindi eh. Malaking patunay na ang mga nakikita niya ngayon sa bata. Ang itsura nito, ang hilig nito—all of it were combination of Yvette and Marky’s traits. And it was hurting her.

            God, hindi ko dapat hinayaan si Marky na dalhin dito. Napapikit siya at hinga nang malalim.

            “Ready na po ang coffee!”

            Pagkadilat niya ay tumambad sa kanya ang inaabot ni Alannah na maliit na pink cup na nakapatong pa si pink saucer. Again, natawa siya.

            “Thank you,” tinanggap niya iyon at kunwaring ininom. “Hmm, ang sarap ah?”

            Napabungisngis ang bata sabay bawi sa tasa at platito. Nilagay nito ang mga iyon sa may single sofa.

            Lababo kunwari siguro. Isip ni Monic.

            Nagulat naman siya nang lumapit ulit ang bata sa kanya at parang may hinihingi.

            “Bayad mo po?” Tanong nito.

            “Haaa?” Natatawang nagulat si Monic sa hiningi nito. May bayad pala?! Bumi-businesswoman lang ah! “Nako, paano na ‘to. Wala akong pera?” Bukod sa totoo iyon ay gusto niya ring subukan ang pag-iisip ng bata.

            “Oooh! Utang.”

            Alam niya kung ano ang utang?!