Tinanghali na ako ng gising dahil medjo maga ang mata ko kakaiyak.
"Anak napano iyang mata mo?" Tanong ni mama
"Wala toh ma napuyat lang" pagdadahilan ko
"Zeigh" tawag ni mari saakin
"Bakit ano yun?" Tanong ko
"Kahapon kasi tumawag si mommy pinapa uwi na ako ng canada may nagbigay kasi ng scholarship saakin dun kailangan ko i take yung opportunity nayun para sa pangarap ko" paliwanag nito
"Ganun ba nakakalungkot naman hindi ka pa naman nagtatagal dito aalis kana nga, pero okay lang yan atleast medjo maabot mona pangarap mo diba"
"Hay naku kumain na muna kayo" sabi ni mama at umupo na kami
Kinuha naman ni mama si hakira para pakainin ito at si papa naman naupo narin para kumain.
"Anak kamusta na pala si kiyota?" Tanong ni mama na ikina tahimik ko.
"Ahm okay lang po siya ayos na po si kiyota" matamlay kong sagot
"Ganun ba buti naman kinabahan din kami sa batang yun"sabi naman ni papa
Napansin kong tahimik din si mari kumain hindi ito nakipag kwentuhan saamin.
Nang matapos na kami kumain nag ayos na kami ni mari para makapag paalam na siya sa bawat team dahil bukas na ang flight ni mari pabalik ng canada.
Pareho kaming walang kibo dahil pareho din kaming mabigat ang pakiramdam.
Ilang sandali pa at naka dating na kami sa shohoku na kasalukuyan nakikipag laro kila fujima at hanagata.
"Oh zeigh bakit naparito kayo?" Tanong ni fujima
"Ah may sasabihin sana si mari sainyo" saad ko at sinulyapan ko si mari pero matamlay parin ito.
"Ano yung sasabihin mo mari" tanong ni ryota
"Ahm.. ano kase si mommy pinapa balik na ako sa canada dahil sa natanggap kong scholarship doon" yukong sabi ni mari
"Babalik kana ng canada? Kailan?" Seryosong tanong ni mitsui
"B-bukas ng tanghali" yukong sagit ni mari
Mababakas sa mukha ni mari na labag sa kalooban niya na umalis ng maaga dahil napamahal na siya sa bawat team.
"Una na ako miyagi inaantok ako gusto ko muna magpahinga" seryosong sabi ni mitsui at nagtungo na ito sa locker room nila
"Mukhang malungkot si mitchie ah" saad ni sakuragi
"Sigurado naba iyang pag alis mo mari?" Tanong ni ryota
"Oo eh hindi ko pwedeng suwayin ang mommy ko." Mari
Nang maka labas na si mitsui sa locker room naka bihis na ulit ito at palabas na siya sa pintuan ng gymnasium pero sinulyapan niya pa si mari na naka yuko at hindi man lang makatitig sa mata ni mitsui.
"Ah mari mukhang kailangan niyo muna mag usap ni mitsui panigurado nasasaktan yun" ryota
"Zeigh napano iyang mata mo?" Tanong ni fujima
"Wala na puyat lang hehe" dahilan ko.
"Hindi kaba bibisita ngayon kay kiyota?" Tanong ni sakuragi
"Bibista naman pero hindi na ako magtatagal may nagbabantay naman na sakaniya eh" saad ko at ngumiti ng pilit
"Zeigh may problema kaba?" Tanong ni fujima
YOU ARE READING
Mr. Nobunaga (ON-GOING)
FanfictionSi Nobunaga kiyota ang tinaguriang rookie sa team nang isang sikat na team ito ang KAINAN naghari ang team na iyon sa labing anim na taon dahil sa husay nilang manlalaro. si kiyota kilala nilang palabiro at loko-loko pero may puso din ang lalaking s...
