I Can't breath - DNF

Rozdział 15

~ Pov. Dream ~

-George..

-Tak Clay?

-Wiesz chciałbym Ci coś powiedzieć.... Tak bardzo się cieszę, że się spotkaliśmy w końcu.

Co ja powiedziałem?

- Oh Clay, ja też się cieszę! Coś Cię gryzie?

- Nie, nie. Jest ok.

- Chciałeś coś innego powiedzieć. Coś się stało? Widzę po tobie.

- Masz rację. Chciałbym powiedzieć Ci coś ważnego, ale się boję.

- Nie ufasz mi?

- Uwierz, że tu nie chodzi o zaufanie.

- Wiesz, że cokolwiek się nie stanie to i tak będziemy się przyjaźnić?

Niestety.. I to mnie tak boli. - Pomyślałem.

- Wiem.. Przepraszam.
- A więc?

- Patrz minęła już godzina powinniśmy wracać.

- Jak nie chcesz mi mówić to w porządku.

- Nie to nie tak, że.. Po prostu myślę, że powinienem z tym jeszcze poczekać.

Że on się jeszcze nie domyślił o co może chodzić..

-To idziemy już? - Zapytał.

- Tak, chodźmy.

~ pov. George ~

Sapnap już czekał w samochodzie.

-Co tak długo?

- Jakoś tak wyszło, zagadaliśmy się.

- Mmm mówisz? - Zapytałem szatyn.

-Czy ty możesz nie.. Z resztą. Masz te klucze?

-Tak jedźmy już.

- To ty kierujesz, nie żeby co.

Odpalił i pojechaliśmy.. Po długiej godzinie jazdy wróciliśmy do domu Sapnapa.

(time skip)

Była jakaś 19. Siedzieliśmy na kanapie i oglądaliśmy standardowo jakiś film.

-Może zagramy w  '' nigdy w życiu''. - Zaproponował szatyn.

-Ale tak we trójkę?

-No lepsze to niż oglądanie tysiąc razy tych samych filmów. - Bronił się Sapnap.

- No dobra zagrajmy. - Zgodziłem się.

- To ja zacznę. - Odezwał się Clay. - Nigdy w życiu nie... Nigdy w życiu nie zapomniałem kluczy. - Zrobił to specjalnie, żeby Nick musiał wypić.

Każdy miał na początku butelkę wody więc hardcorowo nie było.

-To teraz ja. - Zaczął szatyn. - Nigdy w życiu.. - Uśmiechnął się dziwnie do Dreama i dokończył. - Nie zakochałem się w swoim najlepszym przyjacielu.

.............................................................

Rozdział 15, także krótki, bo pisany na telefonie i bez sprawdzania.
278 słów