Kara İnci ⚓ JiKook

⚓13⚓

Jimin evine gelene kadar kendisini bir şekilde toparlayabilmişti. Jinyoung'un soru yağmurundan da kurtulmayı başardığında eve ulaşmışlardı.

Birlikte içeri girdiler. Jinyoung hızlıca Jimin'in anne babasına haber verdi. Bay ve Bayan Park hızlıca Jimin'in yanına gelip ona sarıldılar.

Jimin onları çok özlediğini o an daha iyi farketti. O da ailesine sıkıca sarıldı. Bayan Park hızla geri çekildi. Oğlunun yüzünü avuçları arasında aldı. Endişeyle yüzüne bakıyordu.

"İyisin değil mi oğlum? O barbarlar sana zarar verdi mi?"

Jimin duyduğu 'barbar' kelimesi yüzünden annesine kızmak istedi. Anlatmak istedi her şeyi. Ama şimdi yapamazdı.

"İyiyim anne. Bana hiçbir şey yapmadılar."

Bayan Park bir kez daha sarıldı oğluna.

"Seni her yerde aradık. Çok endişelendim. Şükürler olsun ki iyisin."

Annesi tekrar geri çekilirken babası konuşmaya başladı.

"Oğlum yorgunsan dinlen. Neler olduğunu daha sonra konuşabiliriz."

Jimin burukça gülümsedi.

"Biraz dinlensem iyi olur."

"Tamam oğlum."

Jimin odasına doğru ilerledi, yavaşça kapıyı açtı. Cookie onu görünce yataktan inip hızlıca yanına geldi. Aşağıdan sahibine bakarken çok mutlu görünüyordu. Jimin onu kucağına aldı. Birkaç kere öptü. Sonra botlarını çıkarıp yatağa uzandı. Cookie de onun göğsüne yatmıştı.

Jimin eliyle yavaşça onun tüylerini okşuyordu. Cookie ise huzurla gözlerini kapatmıştı. Kedisi onu oldukça özlemiş olmalıydı.

Jimin sonunda kendine gelmiş olmasına rağmen hala bir şeylerin eksik olduğunu hissediyordu. Artık kendisinden saklamıyordu. Bu eksikliğin sebebini gayet iyi biliyordu.

⏳

Jimin bir saat önce uyanmıştı. Güzel bir duş alıp giyindi ve tekrar yatağına oturup sırtını başlığa yasladı. Cookie de onun yanına gelmişti. Jimin onu kucağına yatırdı. Bembeyaz yumuşak tüyleri okşamaya başladı.

Kapısının çaldığını duyunca kısaca bir onay verdi. Annesi içeri girdi.

"Daha iyi misin tatlım?"

Jimin onu kafasıyla onayladı. Düne göre çok daha iyiydi artık. Cookie kucağından kalkıp gittiğinde annesi de onun yanına oturdu.

"Geldiğinden beri biraz durgun görünüyorsun. İyi olduğuna emin misin?"

Jimin yavaşça kafasını annesinin dizlerine koydu. Ufak bir tebessümle, "Ben iyiyim anne." dedi.

"Minhee senin için çok endişelenmiş. Aşağıda. Seni görmek istiyor."

Bayan Park oğlunun saçlarını okşuyordu. Bu Jimin'in daha iyi hissetmesini sağladı. Bu şekilde bir süre konuşmadan durdular. Daha sonra ise Jimin aklındakileri dile getirdi.

"Anne, size daha önce söylemeliydim biliyorum ama ben Minhee'yle evlenmek istemiyorum. O iyi biri, evet, ama ben onu sevmiyorum. Bu evlilik gerçekleşirse ikimiz de çok mutsuz olacağız."

Bayan Park derin bir iç çekti. "Biliyorum oğlum. Bakışlarından bile anlıyorum. Senin bana anlatmanı bekliyordum."

"Üzgünüm anne. Sizi hayal kırıklığına uğratmak istemiyordum."