Benimle Kal

Benimle Kal - Bölüm: 12

Bu yalanı daha fazla sürdürebileceğime emin değildim.

"Seninle sonra görüşeceğiz küçük hanım."  Eftelya'ya hitapen kurduğu cümle oldukça kısık sesli ve bir o kadar tehditkârdı.

Eftelya'nın düşen yüzü ise içime yine kuşku tohumlarını ekmişti.

N'oluyordu Allah aşkına? Ben yine ne kaçırmıştım?

***

"Ne yani siz... Siz şimdi evli misiniz? Yaa... İnanamıyorum yaa bunu benden nasıl saklarsınız? "

Odaya girdiğimiz an konuşmaya başlayan Eftelyaya gözlerimi devirdim.

Birden gülmeye başladı. Bedenime sarılan kolları artık sinirime tuz biber gibi eklenirken kollarını sakinlikle tutup iki yanına düşmesini sağladım.

Bozulduğu yüz ifadesinden rahatça anlaşılabilirken birkaç saniye geçmeden eski haline geri döndü.

"Resmen şaka gibi... Ah inanamıyorum yılın çifti Afra & Meriç Ar-"

"Keser misin lütfen." tıslayarak kurduğum cümlenin ardından saçlarımı tek elimle arkaya attım.

"Evlilik falan yok anladın mı? Senin abin tehlikeli bir oyun peşinde ve bunun sonunda canı yanacak."

"Ne?" irileşen gözleri ve beline yerleştirdiği eli ile şaşkınlığını ve açıklama beklediğini belli ederken sesli bir nefes verdim.

"Ben boşuna mı heyecanlandım yani şimdi?"

Yavaşça oturduğum yatakta hâlâ ayakta dikilen Eftelya'ya baktım. "Ha yani evlenebilme ihtimalimize inanıyorsun bir de sen?"

Güldüm.

Birkaç saniye sonra o da gülmeye başladı. "Ne var yani birbirinizi öldürmek istiyorsanız?" durup söylediği şeye tekrar gülerken aklıma gelen ayrıntıyla sustum.

"Meriç beni öptü." Kendime engel olamayıp ağzımdan kaçırdığım ayrıntıyla utanç içinde gözlerimi kapattım.

Duyduğum ayak seslerinin ardından yatakta hareketlenme oldu. Hızla dürtülen omzumun ardından utançla karışık endişeyle gözlerimi açtım.

"Ne demek abim seni öptü?" Gözleri irice açıldı. Yüzü az öncekine tezatlıkta saf bir mutluluk taşıyordu.

"Ha bir ihtimal var yani?"

"Hayır" anında verdiğim cevapla kaşları kalktı. "Yani benim için yaptı."

Mimikleri şaşkınlıktan sürekli değişiyor verdiği tepkiler komik bir hal alıyordu. "Senin için seni mi öptü yani? Doğru düzgün anlatsana kızım şunu?"

Derin bir nefes aldım. "Biz Vera'dan çıktığımızda Meriç beni dağ evine götürdü."

"Abim seni dağa mı kaldırdı?"

"Yuh!" gözlerim aynı onunki kadar açılırken güldü. "Tamam tamam anlat hadi."

"İşte gece kabus gördüm. O gün olanların fazla etkisinde kaldım sanırım. Sonra kendimi banyoda buldum. Soğuk suyun altında yarı uyanık duruyordum öylece." elini omzuma koydu güven verircesine.

Küçük bir tebessüm yayıldı dudağıma acıdan arta kalan.

Gözlerine baktım. "Her şey fazla gerçek gibiydi. Şok geçirdim sanırım tam hatırladığımı söyleyemem. Sonra o gerçekliğin arasında hayal gibiydi dokunuşu. Sıyırdı bir anda bütün korkularımdan."

"Afra, sen abimden etkilenmişsin."

"Ne? Tabii ki de hayır."

Gülümseyerek çenesinin ucuyla işaret ettiği yere baktığımda ne ara koyduğumu bilmediğim parmaklarım dudaklarımdaydı.