27

226 15 1
                                    

Chapter 27

Para akong tangang sinisilip  ang anklet na galing sakaniya, kaya natatawa siya saakin. I even took a picture and posted it in my IG.


"Look, eat your dinner" utos niya. Kaya naman nagsimula na akong kumain.

Kumain kami sa isang Filipino Cuisine dito sa Ilocos Sur, matapos kasi namin sa Bagui Bay bum'yahe na kami pa Vigan.

Nakakatuwa lang sa paligid nito dahil, puro makaluma ang paligid. Kung nandito ka mararamdaman mo talaga na nasa sinaunang panahon ka.

Ang mga lumang bahay, ang kalsada, ang mga kalesa. Tila nga nasa nakaraan ka, approachabe rin ang mga tao kaya hindi ka mahihirapang makisalamuha.

Matapos naming kumain dumiretso kami sa isang resort nag pa book din doon si Mike, para roon na kami magpalipas ng gabi. Kailangan naming bumalik ng Manila bukas para umabot kami sa panghapong klase niya.

Hindi ako makatulog kaya naman, kinatok ko si Mike sa kabilang kwarto. Para sana samahan ako sa dalampasigan, tahimik doon at nakaka relax.

"Ano namang trip mo?, natutulog na ako e" 

"Ayaw mo ba? Ako na lang"

"Sige" inirapan ko siya. "Kukuha lang ako ng jacket sandali lang!" Sigaw niya at nagmadaling pumasok para kumuha nga ng jacket niya.

Naglakad kami papunta roon malapit sa tubig, hindi naman kami abot ng alon kaya ayos na rito. Ang ganda talaga ng dagat kapag gabi, payapa ito.

"Naalala mo dati, pangarap natin ni Amber mag beach?" Naramdaman ko ang tingin niya saakin.


"Kaso bawal siya".


Natahimik kami pareho, tanging ang hampas ng tubig, lamang ang naririnig namin. Nangangapa ako ng sasabihin, pero hindi ko rin alam kung paano.


Magsasalita na sana ako nang maunahan niya ako.


"I was blaming myself".



Tumingin siya saakin at malungkot na ngumiti saka binalik ang tanaw sa buwan. Nakatingin lamang ako sakaniya.


"I just do what the right, but it seems like its not"



"Naging masaya ka ba sa desisyon mo?"



"Naging masaya siya sa ginawa ko"



Hinawakan ko ang kamay niya, hinaplos ang pisngi niya. "Then, you don't have to blame yourself"



"I've lost them because of helping Amber"


"You still have me" napatingin siya saakin, at saka ngumiti.


"I know, and I'm blessed to have you" sagot niya.


"Dad, wants me to meet some polotician. Mag sesecond sem na rin tayo and ikang months lang third year na"


"Maganda 'yang ganiyan, para mas makilala mo na sila. Hindi ka na mahihirapan"


"Ikaw ba?"


"Hmm?"


"About your dad"


Napa iwas ako ng tingin, dumistansya muna ako kay dad. Dahil hindi ko nagugustuhan ang mga sinasabi ng ibang tao, hindi ko sila masisisi. Pero ayoko lang na makatanggao ng ganoong kritisismo si daddy.


Chasing You (Senior High Series #2) Where stories live. Discover now