Chasing the Waves (Matsona Series #3)

Chapter 22

warning: sexual harrasment, you can skip this part if you're sensitive.

Chapter 22

Run

Walang tigil ang tulo ng luha ko habang napapabilibutan ako ng mga kalalakihan. Nakatakip ang mga kamay ko sa mata ko para pigilan ang labis na pag-hikbi at ayoko din makita ang pagmumukha niya.

I'm so scared. Papalapit sila ng papalapit saakin at hindi ko na alam ang gagawin ko. Ayokong mahawakan ng kung sino lang na lalaki, gagawa ako ng paraan para hindi nila ako mahawakan.

Ambang sisipain ko sila pero hindi ko kinaya dahil bahagyang umatras ang dapat na sisipain ko dahilan para masipa ko nalang ang hangin, at dahil doon ay namayani ang tawanan sa buong paligid.

Pilit akong pumapalag pero kahit anong gawin ko ay hindi ko magawa. Hinang hina ang katawan ko at hindi pa ako makagalaw dahil may kadena sa kamay at paa ko kaya kahit anong piglas ko ay hindi ko magagawa.

Ayokong daanin lang sa iyak ang sitwasyong ito. I need to be strong enough to handle this. Hindi porke't mahina ako at hindi makagalaw ay hindi ko na sila lalabanan. Lalabanan ko sila kahit marami pa sila.

"'Wag ka ng pumalag, hindi ka naman makakagalaw." manyak na sabi ng lalaki at lumuhod sa harapan ko para magpantay ang tingin namin.

I frozed when he touched my legs. Nanlaki ang mata ko dahil sobrang manyak ng mga mata niya habang nakatingin sa legs ko. Parang may binabalak na masama ang mga mata niya at mas natatakot ako roon.

"Tigilan niyo ako! Don't touch me!" pilit kong palag.

Naiiyak na ako. Sobrang sasabog na ako sa galit na nararamdaman. Kapag nakawala ako rito ay hindi ko alam kung anong posibilidad na magagawa ko sakanila. Gusto ko silang saktan kahit hindi naman ako ganoon na tao.

Don't let them wake up the dragon inside me. Magsisisi sila kapag nagising ang nasa loob ko. Wala sa sarili ako kapag nangyari iyon at may posibilidad na manakit ako ng mga tao or kung ano anong gawin ko.

Katulad no'ng nangyari sa bar noon. Napigtas ang galit ko kaya wala akong nagawa kung hindi ang sugudin si Erich. I remember that night, halos hindi ko na makilala ang sarili ko. I threat her gamit ang pagtutok ng bubog sa leeg niya.

At ngayon, kapag nagising ulit nila ang nasa loob ko ay hindi ko iyon pagsisihan. Nararapat lang sakanila ang gagawin ko dahil masasamang tao sila.

May dalawa pang lumapit saakin at binaba ang strap ng top ko dahilan para mas lalo pa akong sumigaw kahit parang pakiramdam ko ay mawawalan na ako ng boses, basta maisigaw ko lang ang lahat lahat.

Tawa lang sila ng tawa na parang pinag-lalaruan ako. Magkabilaang lalaki ang nasa harap ko. Ang isa ay nasa left leg ko at ang isa sa right habang ang iba ay hinahaplos ang brado ko at ang iba naman ay tawanan lang ng tawanan.

Nagpupumiglas na ako. Hindi ko na kaya itong ginagawa nila saakin. They are abusing me. Idedemanda ko talaga sila once na makalabas ako rito.

Sigaw ako ng sigaw at pilit na sinisipa ang paa ko para hindi nila mahawalan ang legs ko. Ang ginagawa ko naman sa braso ay pilit itong ginagalaw para hindi nila mahawakan ng husto.

I swear that I'm sweating bullets right now.

"Tigilan niyo na ako! Tama na!" sigaw ko kahit pakiramdam ko ay wala naman silang naririnig.

Natigilan ako nang biglang tumayo ang isa sa mga nakaluhod saakin, siya iyong mataba na kalbo na parang lider yata ng grupo nilang ito. May kinuwit siyang isang lalaki at bago may sasabihin sakanya ay tinignan pa muna ako.