Seducing The Bad Boy (AWESOMELY COMPLETED)

So Inlove

48

'Yeah I know that it's cheap

Not like gold in your dreams

But I still hope

You'll wear it'

It is raining. Malalamyos at mahinhing mga patak ng ulan ang tangi mong maririnig. Pinanood ko ang mga patak ng ulan habang hinihintay ang paghinto nito.

Bumukas ang pintuan at pumasok si Avvi roon. Ngumiti siya sa akin habang nakasunod sa kanya si si Vince at si Tatay. "Ready?"

Tumango ako at lumapit sa kanilang tatlo. Hinalikan ni Tatay ang aking pisngi bago ako hinayaang makaupo na sa tokador. Nagsimula na si Avvi na ayusan ako. Hinayaan lamang niyang malaglag ang ilang hibla ng kulot kong buhok bago niya isinuot sa akin ang belo. Niladlad niya iyon sa harap ng aking mukha bago nito natabunan ang kabuuan. Tumayo ako at tiningnan ang sarili ko.

The dress is big. The church is full of people. Montreal ang ikakasal, idagdag mo pang ang drummer ng AEGIS at ang buong AEGIS ang narito sa simbahan ngayon para tumugtog. Nasusuka na ako sa sobrang kaba. Malamig ang panahon at nanginginig na ako. But aside from being nervous, I am excited. Alam kong paglabas ko sa kwarto na ito, kapag sumakay na ako sa kotseng maghahatid sa akin sa simbahan, kapag naglakad na ako sa altar, makikita kong nakatayo si Stanley sa may dulo noon, naghihintay sa akin.

ISang beses ko pang nilingon ang sarili kong repleksyon bago ako naglakad palabas, hawak hawak si Tatay para pumunta sa simbahan.

Nagising ako na para akong dinuduyan. Ilang beses akong kumurap noong maramdaman ko ang paglindol sa paligid ko. Umaalon ang buong lugar at ramdam ko na ang pagbaligtad ng sikmura ko. Agad akong napatayo noong malasahan ko ang pait sa bibig ko. Luminga linga ako at pinilit ang sarili na pigilan ang hilo ko. Tumayo ako at tumakbo sa unang pintuan na nakita ko. Agad akong pumasok at dumiretsyo sa toilet at doon na nagsuka. Halos ilabas ko na ang lalamunan ko ngunit tanging mapait na likido lang ang naroon.

Nanghihina ako noong matapos ang nararamdaman ko. Niflush ko ang inidoro at lupaypay na napaupo roon. Kinalma ko ang sarili ko at doon lang ako muling dumilat. Kumunot ang noo ko ng mapansing hindi ito ang banyo ko. Mabilis akong tumayo at doon na sumalakay ang kaba sa akin.

Halos manlambot ako ng maalala ang pulang Maserati kaninang umaga. Bigla na lamang akong hinila ng mga taong nakasakay roon!

Lumabas ako ng banyo at kinalampag ang pintuan. Walang sumasagot kaya tiningnan ko ang bintana. Sumampa ako roon pero napahinto lang ako ng makita kung gaano iyon katas. Tantya ko ay anim na palapag itong kinaroroonan ko at nasa pinakataas ako.

Kinagat ko ang labi ko. Suot ko pa rin ang sinuot ko bago mag-jogging kanina. Kinapa ko ang cellphone ko pero wala na iyon sa bulsa ko. Tumingin ulit ako sa bintana at doon ko lamang nalaman na nasa liblib kaming lugar. Puro damo lang at puno ang nakikita ko. Umihip ulit ang hangin at tinangay nito ang buhok ko.

"Wag mong sabihing tatalon ka?"

Marahas akong humarap sa pinanggalingan ng boses. Halos malaglag ang panga ko ng makita si Stanley na nakasandal sa may pinto habang pinapanood akong nakaupo sa may bintana. Nakakrus ang braso niya sa dibdib niya habang pilyong nakangiti sa akin.

"Ikaw?" gigil kong sabi. Isang parte ko ang masaya na siya lang ang kumuha sa akin. Kalahati ko ay nais na siyang patayin dahil sa pakulo niyang ito.

Lumapit siya ng kaunti sa akin. "Ako." Nakangisi niyang sabi. Humigpit ang hawak ko sa bintana at agad na bumaba roon.

Tinikom ko na lang ang bibig ko at binuksan ang pinto. Lumabas ako roon para mapahinto lang ng makita na walang katao tao sa paligid. Muli kong hinarap si Stanley. Umuusok na ang ulo ko sa sobrang galit! Damn it! Siya naman ay parang natutuwa sa aking reaksyon.