Seducing The Bad Boy (AWESOMELY COMPLETED)

Hurt

31

Hindi agad ako nakapagsalita sa narinig. Ilang segundo muna ang dumaan bago ko nagawang ibuka ang bibig pero wala pa rin akong masabi. Tinititigan ko lang si A, iniisip na isang impostor ang nasa harap ko, at hindi talaga ang Athan na kilala ko ang nakikita ko ngayon.

"Toryang." Tinaas niya ang kamay niya at akmang hahawakan ako pero agad akong umiwas. Parang lantang gulay na ibinaba ni A ang kamay niya sa naging reaksyon ko. Pinanatili ko ang tingin ko sa sahig. Ayaw kong makita si Athan. Hindi ko kayang paniwalaan ang narinig.

May tiwala ako sa kanya. Sa lahat ng tao sa paligid ko, ang AEGIS ang pinagkakatiwalaan ko. Higit sa kanilang lahat, si Athan. Siya ang pinakamature. Siya ang levelheaded. Siya ang kalmado at hindi gumagawa ng kahit na anong desisyon na makakasakit sa iba.

Hindi ko na napigil ang luhang tumakas sa pisngi ko noong tinaas ko ang tingin ko sa kanya. Namumutla siya at hindi niya malaman ang gagawin. Dapat lang sayo yan. Sinaktan mo ako A.

"Kausapin mo ako Toryang." Basag ang boses niyang pagmamakaawa. Pinaglapat ko ang labi ko. Ang dami kong gustong sabihin pero wala akong magawa kung hindi ang manahimik. Hindi ko magawang ayusin lahat ng gusto kong isumbat sa kanya. Hindi ko alam kung anong uunahin. Pupunto ko ba kung paano ako naging kamiserable noong alam kong wala akong magawa kung hindi ang sumunod sa gusto nila Tatay? Sasabihin ko ba kung gaano naging kasakit sa akin ang iwan si Tan Tan sa kabila ng pagsusumamo niya sa aking wag ko siyang talikuran? Ipapaalam ko ba kay Athan lahat ng pinagdaanan ko, lahat ng pasko at birthday na ako lang mag-isa dahil mas pinili ko ang AEGIS kaysa sa sarili kong kaligayahan?

"S-sorry." Nanginig ang boses niya. Nalasahan ko ang pait sa bibig ko noong marinig ko siya. Ilang beses akong kumurap at sa pinakamalamig na boses ay nakapagsalita na ako.

"Was it worth it Nathaniel?" buo ang boses ko at hindi nanginig. Kitang kita ko ang pagpikit ni Athan ng marinig ako.

"Toryang.."

Tinitigan ko siya. Gusto kong magalit at sigawan siya. Gusto kong iparamdam lahat ng frustrations ko magmula noong umalis ako pero hindi ko magawa. Habang nakatingin ako sa kanya, wala akong ibang maramdaman kung hindi panghihinayang. Nanghihinayang ako dahil nagawa ni Athan kalimutan ang sarili niyang prinsipyo para lang sa akin.

Tinaya niya ang lahat. Ang AEGIS. Ang pagkakaibigan nilang nabuo mga bata pa lang sila. Ang pangarap niya, ng buong banda. Itatapon niya lahat ng mayroon siya para lamang sa akin.

But it did not work. It will never work.

Napapikit ako. Ano pa ang kailangan niyang sirain para lamang malaman niyang wala na siyang magagawa? Everything that he is doing is worthless. This is not healthy for him.

"Saktan mo ako. Murahin mo ako kung gusto mo. W-wag lang ganyan Toryang." Lumapit siya sa akin at hinawakan ang braso ko. Tumingala ako para matingnan siya. Nangingislap ang mata niya sa luha. Ilang beses siyang lumunok bago muling nagsalita.

"Kung gusto mo, magpapaliwanag ako. I'll accept if Stan wants me out of AEGIS. Wag ka lang magalit sa akin Toryang. I'll take all the blame."

Huminga ako ng malalim bago ako umiling. Nakita ko ang pagtakas ng kulay sa kanyang mukha. Kinagat ko ang labi ko.

I won't let him do it. I won't let him ruin everything for me. I won't make him break AEGIS.

"Just shut your mouth. Wala kang pagsasabihan ng ginawa mo Athan." Madiin kong sabi. Kumunot ang noo niya at magsasalita pa sana pero umiling ako.

"Kung ayaw mong tuluyan akong magalit." Dagdag ko. Hindi agad siya nagsalita. Humigpit lamang ang hawak niya sa aking braso.

"Wag mo na silang idamay. If they will know, hindi lang si Stanley ang magpapaalis sayo sa AEGIS. Nandiyan pa si Iñigo." Malamig ang boses ko ng sinabi ko iyon. Yumuko siya at tumango.