Seducing The Bad Boy (AWESOMELY COMPLETED)

Version 2.0

16

Tiningnan ko ulit ang singsing na bigay sa akin ni Tan Tan noong nakaraang gabi. Hindi ko iyon isinusuot sa daliri ko. I prefer to wear it as a necklace. Pakiramdam ko kasi, mas komportable ako kung malapit ang singsing sa puso ko. Nabibigyan ako ng isipin na iyon ng pag-asa na pareho na kami ng level ni Tan Tan. Malapit na ako sa finish line. Tapos na ang seduction ko.

Napahinto ako sa paglalakad ng tumunog ang phone ko. Binasa ko ang text. Nagtatanong ang bunso kong kapatid kung uuwi ba daw ako ngayon. I texted back at sinabing doon ako kakain. Ipinasok ko ang phone ko sa bag at nag-abang na ng taxi.

Ang bilis ng panahon. Isang buwan na nga mula ng makabalik ako sa Pilipinas. It is quite funny to know that I made a huge progress within those 30 days kumpara sa mga panahong nakasama ko si Tan mula noong bata pa ako hanggang sa magdalaga ako.

Hindi ko mapigilan ang ngiti ko ng makita ko ang pangalang nakaregister. Kahit sa text, napakasungit pa rin talaga.

 

From: Tan Tan

Where the hell are you?!

Agad kong pinindot ang reply button. Para akong tanga. Ako na nga ang nasigawan sa text, ako pa ang natutuwa. Parang sira lang.

To: Tan Tan

Taxi. Why?

Hindi ko pa man naiilock ang phone ko, tumunog na naman ito dahil tumatawag na siya. Inayos ko ang buhok ko kahit alam ko namang hindi niya ako makikita.

"Hello?"

 

 

"Nasaan ka?" inis niyang tanong. Natawa na lang ako sa paraan ng pagkakasabi niya. Sumandal ako sa upuan at tinitigan ang billboard nilang lima.

"Sa taxi nga."

 

 

"Damn it Victoria. Ilang libong taxi meron sa Manila. Saan nga?"

Naiimagine ko na siyang pinapaikot ikot ang drumsticks niya sa daliri niya. Habit niya iyon kapag naiinis na siya eh. Parang sa drumsticks niya ibinubuhos lahat ng inis niya.

 

"Uuwi ako sa Tondo. Miss na daw ako nila Tatay." Sabi ko na lang. Narinig ko siyang napabuntong hininga. Gumalaw siya ng kaunti at umungot ang upuan niya sa ginawa niya.

 

"You'll sleep there?" humina na ang boses niya nung tinanong niya iyon. Tumaas naman ang kilay ko ng marinig ko ang pagkadismaya sa boses niya.

"Nope. Pero doon ako kakain ng hapunan." Sagot ko. Umandar na ang taxi at nawala na sa paningin ko ang lima.

 

"That's good. Be home before 9 Toryang." Utos niya. Hindi pa man ako nakakapagsalita ay pinatayan na niya ako ng tawag. Napanguso na lang ako sa inasta niya. Baliw talaga. Gusto talaga niyang nakasunod ko lahat sa bawat sabihin niya. He never takes no as an answer.

Mahigit isang oras din bago ako nakarating sa bahay. Kahit na nagtaxi na ako ay matagal pa rin ang byahe dala na rin ng bigat ng traffic. Mabuti na lamang at hindi hearing ang pupuntahan ko dahil kung hindi, baka napagalitan na ako dahil sa sobrang late ko.