Part 21
"အရှင်..အရှင် "
ကိုယ်တော်ဆီပြေးလာတဲ့ ဝမ်လေး သူနားရောက်ခံနီးခြေလျှော်သွားလို့ မှောက်ရပ်မလဲခင်
ကိုယ်တော်ပြေးထိန်းလိုက်သည်။
"ဘာလို့ပြေးလာတာလဲ လဲအောင်လို့ "
"ညကျရင် မိဖုရားကြီးဆီ
လက်ဖက်ရည်တစ်ခွက်သွားသောက်ပေးပါ "
ဝမ်ဝမ်စကားကတမျိုးပါလား
"ဘာဖြစ်လို့လဲ "
"မိဖုရားကြီးက အရှင်မလာတော့
သားတော်ရဲ့အဆောင်မှာပဲ သားတော်ကို
အဖော်ပြုပေးနေလို့ပါ "
မင်းကြီးပြုံးလိုက်သည်။ ဒီလောက်ဆို
ကိုယ်တော်သဘောပေါက်သွားပြီဖြစ်သည်။ ၁၄နှစ်ကျော် ကလေးတစ်ယောက်အနေနဲ့ မိဖုရားကို
မတိုက်ခိုက်နိုင်မှန်း သူ့အစကတည်းက
သိထားသည်။
"ဝမ်လေးက မင်းသားလေးကို လွမ်းနေပြီလား "
"အရမ်းလွမ်းတယ် "
"ကောင်းပါပြီ ကိုယ်ဒီညရှင်းမိဖုရားနန်းဆောင်ကို
ကြွလိုက်ပါမယ် "
"လက်ဖက်ရည်သောက်ရုံပဲနော် "
ထိုစကားကြောင့် ကိုယ်တော်ကျေနပ်ကာပြုံးမိ၏။
"သဝန်တိုနေတာလား "
"အရှင်ကို သဝန်တိုခွင့်မရှီဘူး။ အရှင်အချစ်က အားလုံးကို ဖြန့်ကျဲပေးတယ်ဆိုပေမဲ့ ဝမ်ဝမ်ကတော့ အရှင်တခြားသူနဲ့ အိပ်ရင် ဒီရင်ထဲမှာ နာကျင်လွန်းလို့သေနိုင်တယ် "
"ကိုယ်ရဲ့ဝမ်ဝမ်ကစကားအရမ်းတက်တာပဲ "
မင်းကြီးဝမ်ဝမ်နှာခေါင်းကိုလက်နဲ့ထိလိုက်ပြီး
ပြောလိုက်သည်။
"ဝမ်ဝမ်ရဲ့နန်းဆောင်မှာပြန်ပြီး သားတော်လေးနဲ့ ထမင်းအတူတူစားဖို့ စောင့်နေလိုက်ပါ "
"တကယ်လား "
"တကယ်ပေါ့ ကိုယ်တော်ကိုမယုံဘူးလား "
"ကိုယ်တော်လို့မပြောပဲ ကိုယ့်ကိုလို့ပြောပေးပါလား မင်းကြီးနဲ့ ကျွန်တော့် နန်းတွင်း
စည်းမျဥ်းစည်းကမ်းမပါပဲ ယောက်ကျားချင်း
ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း စကားပြောချင်တယ် "
