Part 17
" ပင်ပန်းနေပြီလား "
အားနင်း အရှင်ကိုစမ်းသပ်နေသော
ဖန်သမားတော်ကိုမေးလိုက်သည်။
"မပင်းပန်ပါဘူး အရှင်ဘာကြောင့်
အဲ့အဆိပ်မိသွားတာလဲ "
"မိဖုရားကိုအယုံသွင်းဖို့
အရှင့်ပါသောက်လိုက်ရတယ် "
"အဲ့တာဘာလို ကျွန်တော့်ကိုချက်ခြင်းအကြောင်းမကြားတာလဲ ကျွန်တော်မလာရင် မင်းကြီးပါသေမှာ "
"အခြေအနေက ချက်ခြင်းအကြောင်းကြားလို့မရဘူး ပြီးတော့ မိဖုရားသေတဲ့ သတင်းကြားပြီး မင်း
တန်းလာမယ်ဆိုတာ သိထားတယ် "
ဖန်ရင်းအိပ်ပျော်နေသော
အရှင့်မျက်နှာကို ကြည့်နေမိသည်။
"မင်းဝတ်စုံမှာ သွေးတွေပေသွားပြီ "
ဖန်ရင်းသွေးတွေကိုကြည့်ပြီး အစောနအဖြစ်အပျက်ကိုပြန်စဥ်းနေမိသည်။
"အရှင်...အရှင်ဘာလုပ်တာလဲ "
မင်းကြီးသူကိုခေါ်ပြီး အိပ်ဆောင်ထဲရောက်မှ
သူ့လက်ကိုဆုပ်ကိုင်ကာ
" ငါ ..ငါကော သေရမှာလား အဲ့ဒီအဆိပ်ကို
ငါ့လည်းသောက်မိသွားတယ် "
"အရှင်! "
ဖန်ရင်း အံသြနေတုန်း အရှင်ခန္ဓာကိုယ်ယိုင်ကျသွားတာကြောင့် အရှင်ကို အိပ်ရာပေါ်လှဲစေလိုက်သည်။ သူအခန်းပြင်ပြေးထွက်တော့ ဝူကျိကသူ့ကိုဓားနဲ့ထောက်ကာ
" ဘယ်ပြေးမလို့လဲ "
" ဆေး..ဆေးသွားယူမလို့ပါ "
"နန်းတွင်းဆေးခန်းကို ဆေးသွားယူရင် မင်းကြီးကိုမသင်္ကာဖြစ်ကျမှာပေါ့ "
"အဲ့တာဆိုအပြင်..."
"လိုတာပြော ဒီအဆောင်ထဲက ခြေတစ်လှမ်းမလှမ်းနဲ့ "
ဖန်ရင်းဆေးစပ်ဖို့ စဥ်းစားနေတန်း
"ဟွားချန်ပန်း အဲ့ပန်းသာရအောင်ခူးခဲ့ပေးပါ "
"သိပြီအထဲပြန်ဝင်နေ "
သူ့အထဲပြန်ဝင်တော့ မင်းကြီးဆီက ယောင်သံကို ကြားရသည်။
"ဝမ်လေး...ဝမ်လေး "
လက်ကိုမြှောက်ပြီးယောင်နေတာကြောင့်
သူ့မင်းကြီးလက်ကို ကိုင်ထားလိုက်သည်။
