My Nephew-in-Law [EDITING]

Special Chapter 8

                                                  Death of a Loved One

                                             (SAMIRA ALMIREZ POV)

 

“Patay na siya… patay na siya!!! Hindi Rinoa!!!”

 

“Gumawa kayo ng paraan!!!”

 

“Pasensya na kayo Sir pero alam niyo naman pong one-of-a-kind ang mga models ng security camera ng company namin eh. Hindi na kami magkakagawa ng kaparehong-kapareho ng security camera niyo na ‘to.”

Hindi ko maipinta yung itsura ni Eli at nung dalawa niyang kaibigan. “No!!! Please!!! Hindi ka pwedeng mamatay!!! Wag mo akong iiwan!!! Rinoa!!!”

 

“Wala na tayong magagawa kundi palitan na siya ng bago!!!”

 

“Oh hindi!!! Rinoa!!!” Hagulgol ever!!! Ano ba ‘tong tatlong ‘to!

“Pasensya na po talaga.” Hindi ko na rin maipinta ang itsura ni manong! Nawi-weirduhan na siya malamang sa trip ng tatlong timongoloid!!! Nakakasakit sila sa anit!!! Juskopo!

“Teka, paano yan? Magpakabit na lang talaga tayo ng bago.”

 

“Uwaaaaaaahhhhh!!!” Hindi nila ako pinapakinggan habang hawak pa nila ang lasog-lasog na katawan, este parte ni Rinoa. “Rinoa!!!”

 

“Talaga bang okay lang yang mga kaibigan mo?”

 

“Obvious naman na hindi, diba kuya? Pabayaan na nga nating maglamay sila jan, ako na lang po ang kausapin niyo. Tara na po doon sa gate at nang makabitan niyo na ng bagong main security cam itong bahay.”

Pinabayaan na lang namin yung tatlo habang nanlulumo pa sila sa pagkamatay, este pagkasira ni Rinoa.

Hindi daw namin sila masisisi dahil ever since na maitayo ang bahay na ito ni Eli, si Rinoa na ang nagsilbing taga-bantay niya. Kung ituring na nga nila si Rinoa, parang tao na!

Kaso sa pagkakabit namin ni manong, napukaw pa attention namin dun sa tatlo. Si Argel may hawak na box, si Waine may hawak na pala at Eli ay may hawak na bato at permanent marker. Teka, anong gagawin nung tatlo!!!

“Kuya manong, teka lang ha. Nabubuang na yata talaga yung tatlo, lalapitan ko lang.”

 

“Sige! Yung mga sinabi mong attributes ng bago niyong camera, ise-set ko na agad.”

 

“Opo kuya! Basta tandaan niyo yung name ha! Wag niyong kakalimutan.”