Strażnicy Smoków

Rozdział 10

Z hukiem ląduje na ziemi, turlam się parę razy zanim się zatrzyam. Jęczę głośno a Ashera ląduje przy mnie i trącając mnie nosem.

- Żyje. - mrucze cicho i poklepuje Ashere po nosie. Słyszę westchniecie Louis'a i to jak ląduje.

- W ciągu 30 minut treningu, spadłeś już 5 razy Cole. - mruczy zrezygnowany, a ja wzdycham głośno.

- Zauważyłem. - mrucze i podnosze się do siadu. Masuje obolałe ramię.

- Nie chce nic mówić, ale jesteś kiepski. - mruczy szatyn i zeskakuje ze swojego smoka. - Bardzo kiepski, stary. - mruczy i przytakuje swoim słową.

- Wiem Louis, wiem. - jęczę i zerkam naburmuszony na chłopaka. - Mówiłem aby zacząć z ziemi. - burcze cicho.

- A ja ci mówiłem, że lepiej od razu iść na głęboką wodę. - uśmiecha się szeroko chłopak. - Więc wstawaj i zaczynamy od nowa.

- Może przerwa? - jęczę głośno a chłopak wzdycha.

- McRae! Nie bądź mięczakiem. - mówi zirytowany.

- Jeśli nim będę, to zrobimy przerwę? - pytam a Lou wywraca oczami.

- Niech ci będzie. - mruczy niezadowolony. Uśmiecham się lekko pod nosem. - Ale nie myśl sobie, że tego nie nadrobimy. - mruczy i mruży swoje jasne oczy, przytakuje niechętnie.

Louis jest naprawdę fajny, jednak treningi z nim to istna katorga. Chłopak próbuje nauczyć mnie obrony w powietrzu, jednak z całego treningu obroniłem się może przed trzema ciosami. Boli mnie dosłownie wszystko, Louis jest już w czwartej klasie, nic dziwnego, że jest dobry w tym co robi, bo o ile dobrze się zorientowałem, uwielbia on walki.

I mimo tego, że najpierw nie darzyłem go zbyt dużą sympatią, od ostatniej lekcji z Panem Clark'iem, która odbyła się tydzień temu, zdążyłem naprawdę go polubić. Nie narzucał się jak Isabelle, ani nie był wrogo nastawiony jak Aaron, po prostu był sobą i gdy się mijaliśmy na korytarzu, zaczepiał mnie, chwile gadaliśmy i szliśmy dalej. Wczoraj zaproponował mi mały trening, byłem zdziwiony, ale jednak zbyt ciekawiło mnie jak można walczyć z grzbietu smoka, i już wiem, że to jest prawie nie wykonalne. Bynajmniej przeze mnie.

Ashera szturcha mnie pocieszająco nosem, uśmiecham się krzywo. jeśli tak dalej pójdzie, skończę połamany.

- Starczy ci już? - pyta Louis a ja jęczę przeciągle, chłopak uśmiecha się krzywo. - W końcu uda ci się nie spaść.

*

Ponownie tego dnia dostałem długim kijem po głowie od Louisa, tylko w porównaniu do poprzednich uderzeń, w końcu nie zarzucił mnie z Ashery.

- Ha! - wołam głośno, Louis parska śmiechem.

- Jeden raz. - mruczy rozbawiony i ponownie mnie uderza, tym razem, prawie strącając mnie z grzbietu.

- To nie fair! - jęczę - Ja ledwo na nim siedzę! - burczę zły.

- Mówiłem Ci, że siodło się przyda. - mruczy rozbawiony chłopak i poklepuje swoje siedzenie. Wywracam oczami.

Rzecz jasna, Louis od początku mówił abym załatwił sobie siodło, bo inaczej, a z bólem musze mu to przyznać, będę spadał z grzbietu Ashery. Jednak nie czuł bym się komfortowo z tym, że mój smok będzie musiał mieć siodło, jak zwykłe zwierzę.W końcu to nasi towarzysze. Towarzysze innych osób, które w zwykłym świecie noszą takie rzeczy jak siodła, uzdy, tutaj tego nie mają. Więc dlaczego mam na to skazywać swojego przyjaciela? Zwłaszcza, że sam Ashera nie jest zbyt na to chętny.